LITMIR.BIZ

Скачать книгу

belediging om te sê ’n ou het ’n meisie – en dan boonop nog ’n meisie soos Orgina Gous. Hulle het gedink Trompie sal sommer dadelik opvlieg en sê: “Kom, ouens, ek gaan daai Jorrie op sy plek sit!” Hoekom doen hy dit nie?

      “Besef jy wat die mense sê?” vra Blikkies stadig en duidelik vir ingeval dit nog nie tot Trompie deurgedring het nie. “Orgina is jou meisie!”

      “Ja, man,” snou Trompie hom toe. “Ek is mos nie doof of dom nie.”

      “So wat gaan jy daaraan doen?” vra Dawie reguit.

      “Aag wat,” sê Trompie en gee ’n verleë laggie, “Jorrie het dit seker nie ernstig bedoel nie. Hy’t sommer ’n grap gemaak.”

      “’n Grap?” Dawie se skril stem is nog skriller. “Hy vertel hierdie nonsens vir die hele skool, en almal praat agter jou rug en lag vir jou! Noem jy dit ’n grap?”

      Rooie en Blikkies sit reg om vir Trompie te sê hy is ’n bangbroek as hy dit nog steeds ’n grap noem.

      “Ek sal hieroor moet nadink,” sê Trompie hooghartig. “Ek sal julle later meedeel wat ek besluit het om te doen.”

      Die Grootkaptein se drie manskappe is ontevrede. Dit lyk mos of hy bang is vir die boelie van die Vrystaat.

      “Maar jy gaan definitief iets doen?” vra Blikkies nou.

      “Ja, ek gaan. Maar ek sal nog besluit wát,” sê Trompie sag. “Ek gaan Jorrie dophou en kyk of hy met my sukkel.”

      “Hy het mos klaar met jou gesukkel,” sê Dawie.

      “En hy’t ’n ander keer ook al met jou skoor gesoek,” sê Rooie. “Onthou jy?”

      Trompie en die ander dink nou aan hoe Jorrie al met hom gesukkel het. Jorrie het die eerste paar weke uit Trompie se pad gebly, maar toe hy sien Trompie vermy hom, het hy al meer van ’n kaartmannetjie geword, want hy het geglo Trompie is bang vir hom.

      Eendag in die sangles het iemand uit ’n ry agter Trompie s’n hom met ’n lemoenskil agter die oor gepiets. Trompie het hard “Eina!” geskree en vinnig omgeswaai. Die ouens agter hom het met onskuldige gesigte na hom gekyk – almal behalwe Jorrie. Daar was ’n uitdagende grynslag op sy gesig, amper of hy wou sê: “Ek het dit gedoen, en wat daarvan?”

      Trompie het besluit om die voorval te ignoreer.

      ’n Rukkie later is Trompie se fietsbande eendag afgeblaas. Twee graadagts het fluisterend vir hom vertel hulle het Jorrie daar by sy fiets gesien. Trompie het besluit hulle kon miskien ’n fout gemaak het, en nie vir Jorrie oor sy twee pap bande gekonfronteer nie.

      Toe word Trompie eendag op pad klas toe in die gang gepootjie. Hy het gestruikel, maar betyds omgeswaai om te sien wie dit gedoen het. Hy het in Jorrie se gesig vasgekyk.

      “Amper stof gevreet, nè?” het Jorrie smalend gevra. Trompie het vinnig besluit dit was maar net ’n grap en verleë geglimlag en aangestap.

      Hy was bly sy drie vriende was nie daar in die ry om te sien hoe hy gepootjie is nie. Hulle sou miskien gedink het hy is bang vir Jorrie.

      Maar hier is die volgende ding nou: Jorrie vertel vir almal Orgina Gous is Trompie se meisie.

      Die Boksombende se Grootkaptein bal sy vuiste. Hy moet iets aan die saak doen, maar wat? Jorrie is vervlaks groot en sterk, hoor!

      “Ek sal nog sien wat ek sal sien,” sê Trompie. Hy probeer geheimsinnig lyk, asof hy groot planne het, planne wat hy nie nou hier wil uitblaker nie.

      En met hierdie stelling moet Dawie, Rooie en Blikkies tevrede wees. Noudat hulle ernstig oor die saak nagedink het, neem hulle Trompie nie kwalik dat hy effens skrikkerig vir Jorrie is nie. Die ou het dan elke dag by die skool in die Vrystaat baklei, en élke slag gewen, totdat hy later niks meer teenstanders oorgehad het nie.

      Die amptelike vergadering is verby. Die vier seuns stap tot by die dam in die kloof. Hulle voel nie meer so uitbundig nie. Dit is asof die swaar wolk in die lug oor hul harte ook hang. Hulle besef daar sal iets omtrent Jorrie gedoen moet word.

      By die dam steek elkeen ’n voet in die water, maar dis yskoud. Dit laat hulle nog meer mismoedig voel. Hulle sal eers oor ’n hele paar weke kan begin swem.

      Om sake te vererger, word die donker wolk in die lug al hoe swaarder en dan begin die druppels val. Die vier seuns en die hond reën papnat.

      Trompie kom koud, nat en vies by die huis aan. Boesman draf stert tussen die bene reguit kombuis toe. Daar is mos ’n warm stoof.

      Trompie gaan by die voordeur in. In die portaal is daar ’n kapstok. Trompie staan altyd in die voordeur en gooi sy pet dan dat dit netjies op een van die penne val. Hy gooi nooit mis nie.

      Hy maak nou weer so – maar dis mis! Die pet swaai een keer om die pen en val dan op die vloer.

      “Heng, dit ook nog,” sê Trompie mismoedig. Alles loop vanmiddag verkeerd. Hy was vanoggend net een keer in die moeilikheid by die skool, maar vanmiddag, vandat Dawie hulle van Jorrie se stories oor hom en Orgina vertel het, loop alles sommer net skeef. Die water is nog te koud om te swem, hulle het natgereën, en nou kan hy nie eens sy pet oor die kapstok gooi nie. Boonop gaan sy ma seker ook nog met hom lol omdat hy so nat is.

      “Trompie!”

      Hy sug. Hy dink skaars aan haar, dan roep sy hom.

      “Ja, Ma, ek kom.”

      Trompie hang sy pet aan die kapstok op. Hy wil dit nie weer probeer gooi nie, want dit sal tog net weer mis wees. Ja-nee, die ou wêreld bly maar moeilik.

      Hy stap sitkamer toe waar hy sy ma met iemand hoor praat.

      Hul buurvrou, mevrou Gerritse, kuier by sy ma. Die twee vroue kyk verbaas na Trompie wat papnat is. Daar vorm ’n poeletjie water om hom op die vloer.

      “Middag, Tannie,” groet Trompie die buurvrou, kyk dan na sy ma en vra: “Ma het geroep?”

      “Ja, maar wat makeer jou?”

      “Niks nie, Ma.”

      “Hoekom is jy so nat?”

      “Ons was in die kloof, toe vang die reën ons op pad terug.”

      “Jy sal koue vat, Trompie. Gaan droog jou af en trek ander klere aan. Dan kan jy Katrien ’n bietjie gaan geselskap hou. Sy sit en lees in die studeerkamer.”

      “Ja, Ma,” sê Trompie sugtend. Hy is nie juis lus vir Katrien nie, maar wat kan hy nou doen?

      Katrien is ’n sproetgesigmeisie met twee lang vlegsels. Op laerskool het sy net voor Trompie gesit en dit was altyd vir hom groot pret om haar vlegsels te trek. Katrien-hulle woon al jare lank langs die Toeriens, en sy kom eintlik goed met Trompie en sy vriende oor die weg.

      Sy was eens op ’n tyd selfs ’n halwe lid van die Boksom-bende, maar daardie twyfelagtige voorreg het haar ’n klomp geld gekos. Die seuns het vir hulle lekkers daarmee gaan koop en haar nooit eens na een van hul vergaderings toe genooi nie. Katrien was ook ’n keer Trompie se meisie … maar net vir ’n paar uur. Dit was sodat hy vir sy vriende kon wys hy kan ’n meisie kry as hy een wil hê.

      Trompie het lankal besef dit strek tot sy voordeel om in Katrien se goeie boekies te bly. Sy is saam met hom in die klas, en sy is besonder slim. Sy het hom al baie met sy skoolwerk gehelp.

      Nogtans is hy nie nou lus om met Katrien te gesels nie. Hy sal liewer wil lees. Sy sit mos ook en lees en hul ma’s sal mos nie weet as hulle nie eintlik gesels nie. Dit maak tog nie saak of hulle net sit, of sit en lees, of sit en gesels nie. Sy ma het seker maar net gedink dis nie mooi om Katrien so alleen te laat sit nie.

      Trompie haal ’n strokiesprent van Die Skim onder sy kopkussing uit. Hy moet sy strokiesprente altyd hier in sy kamer wegsteek omdat sy ma en pa nie daarvan hou dat hy die goed lees nie.

      Trompie steek die strokiesprent onder

Скачать книгу