ТОП просматриваемых книг сайта:
Trompie Omnibus 5. Topsy Smith
Читать онлайн.Название Trompie Omnibus 5
Год выпуска 0
isbn 9780798174619
Автор произведения Topsy Smith
Жанр Учебная литература
Серия Trompie Omnibus
Издательство Ingram
Maar die twee kan nie vir ewig só aanhou nie. Een moet terugval – en dis Jorrie! Hy is nie so fiks soos Trompie nie en kan nie langer byhou nie.
Jorrie hou sy hande nie meer so hoog soos eers nie. Hy laat hulle sak. Hy lyk baie moeër as Trompie. Daardie grynslag is ook nie meer op sy gesig nie. Hy word nou skrikkerig.
Hy het nog nooit vantevore iemand teëgekom wat soos ’n verwoestende orkaan aanval nie. Jorrie begin nou wonder oor die uitslag van die geveg en retireer wanneer Trompie skielik weer gebukkend vorentoe beweeg.
Trompie kom effens op sy tone.
“Hier kom dit, ouens!” sê Dawie hees. Hulle ken mos vir Trompie. As hy so op sy tone kom, gaan hy sy opponent lelik invlieg.
En dan kom dit ook! Trompie skiet soos ’n pyl uit ’n boog op Jorrie af. Hy slaan vinnig en hard. Jorrie moker woes terug, maar sy houe is nie naastenby so sekuur soos Trompie s’n nie.
Ná hierdie sarsie is dit weer eens Jorrie wat moet retireer. Trompie gee hom nou nie blaaskans nie. Hy bly op die aanval en mik sy houe nog steeds net na Jorrie se maag. Trompie kry ’n paar houe teen sy kop, maar hy ignoreer dit. Hy peper Jorrie in sy maag asof dit ’n slaansak is – en dan sak die Vrystater kreunend inmekaar!
“Trompie! Trompie!” skree sy ondersteuners in die kring. Jorrie se trawante is tjoepstil. Jorrie het miskien almal in daardie Vrystaatse skool gelooi, maar hy gaan sowaar vandag hier op Kwaggaberg ’n loesing kry!
“Staan op, Jorrie!” sê Trompie ferm. Sy hart klop nie meer bang nie en sy kniekoppe bewe nie meer nie. Sy kakebeen is seer en sy neus bloei en hy voel moeg, maar nie naastenby so gedaan soos Jorrie nie! Trompie is nou vol selfvertroue.
Jorrie moet eers op sy knieë rus voor hy kan opkom. Hy haal hard en vinnig asem.
Trompie besluit om Jorrie nog moeër te maak voordat hy weer aanval. Hy maak nou elke keer asof hy gaan inskiet en dan slaan Jorrie mis. Al die misslanery put hom net nog meer uit.
Dan kom Trompie skielik weer op sy tone.
“Hier kom dit weer, ouens!” roep Dawie skril.
En dan gebeur dit ook. Trompie val wild aan. Dit moet die laaste sarsie wees. Die houe reën onophoudelik op Jorrie neer. Hy is heeltemal verbysterd en slaan net floutjies terug.
Jorrie retireer, maar Trompie bly op hom. Hy gee hom nie ’n blaaskans nie. Ten spyte van al sy kastige gevegte het die boelie nog nooit in sy lewe so ’n tornado van ’n vegter teëgekom nie!
Die toeskouers juig en skree. Trompie se vuiste swaai nou nie meer so woes nie. Hy plant sy houe met ’n plan en elkeen van hulle maak seer. Jorrie verdedig feitlik glad nie meer nie. Hy probeer floutjies om die aanval af te weer, maar steier al hoe meer onder die verbete aanslag.
Trompie voel jammer vir Jorrie, maar hou aan slaan. Hy gaan nie ophou voor die boelie omkap nie. Dit moet mos ’n les wees wat Jorrie nooit sal vergeet nie. Hy moet hom nie nou genadig wees nie.
Dan begin dink Trompie aan alles wat Jorrie gedoen het.
“Vat so!” sê hy en plant ’n harde hou in die Vrystater se maag. “Dis vir die keer toe jy my agter die oor geskiet het.” Trompie dans om hom rond.
“Vat so!” sê Trompie weer en tref Jorrie se oog. “Dis vir die keer toe jy my fiets se bande afgeblaas het.”
Trompie dans ’n bietjie weg van die flou houtjies wat Jorrie steierend na hom mik. Hy wil in ’n beter posisie kom vir sy volgende hou. Hy trek los en tref Jorrie met ’n geniepsige hou op die neus. “Dis vir die keer toe jy my gepootjie het!” Dan plant hy ’n harde hou in die groot seun se maag. “En dis vir die leuen wat jy vertel het van my wat ’n meisie het.”
Trompie trippel weer so effens. Dit lyk of Jorrie nou enige oomblik gaan omkantel. Nou vir die laaste “Vat so!” Dit moet die einde van hierdie geveg wees.
Trompie vlieg in.
“Vat so!” sê hy en plant ’n mokerhou op Jorrie se ken. “Dis vir jou wat Dawie so geboelie het.”
Jorrie steier terug en val. Vir ’n oomblik is daar ’n doodse stilte, dan kom Blikkies se lui stem: “Die ou se gô is nou propperlies uit.”
“Mooi so, Trompie!” skree ’n klomp kinders. Die geveg is oor. Jorrie het duidelik genoeg gehad.
Trompie is verlig. Alles het goed afgeloop. Nou moet hy net wys hy het ’n groot gees.
Hy stap na Jorrie toe, steek sy hand na hom uit en help hom op.
“Genoeg gehad?” vra Trompie.
Jorrie knik. Ja-nee, dit was beslis genoeg.
“Het jy nou jou les geleer?”
Jorrie kyk na Trompie. Hy wonder of die Kwaggaberger hom weer gaan takel as hy sê hy het nog nie sy les geleer nie, maar besluit om liewer nie ’n kans te waag nie. Dit lyk of Trompie hom sowaar weer te lyf sal gaan. Die boelie knik vinnig en verseker Trompie hy het wel sy les geleer.
“Ek is bereid om van die verlede te vergeet en jou as my vriend te beskou,” sê Trompie en hou sy seer kakebeen vas. “Wat sê jy?” Trompie hou sy hand voor hom uit om met Jorrie blad te skud.
Die Vrystater aarsel net ’n oomblik, dan vat hy die hand. Hy glimlag skeef en loer uit twee geswelde oë na Trompie. Jorrie skud blad met Trompie en sê sag: “Jy het my ’n les geleer, Trompie. Ons is van nou af vriende.”
Om vir almal te wys hulle het vrede gemaak, stap die twee hand om die nek tussen die klomp juigende kinders deur. Almal is bly dinge het só beskaafd ten einde geloop.
Trompie-hulle neem Jorrie na Rooie se buitekamer en dokter hom eers voor hy terug koshuis toe gaan.
Die Boksombende se Grootkaptein word darem ook so ’n bietjie gedokter.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.