LITMIR.BIZ

Скачать книгу

Hy doen dit stadig totdat die potlood ’n pragtige punt het.

      Dan sit hy reg om te skryf. Rooie is ook klaar met sy opstel en loer belangstellend na die vel papier voor Trompie. Hy kan nie verstaan hoekom Trompie so lank neem om te dink nie. Dit hoef mos net ’n kort en kragtige briefie te wees. Rooie besluit om Trompie te help.

      “Skryf net waar en wanneer,” fluister hy. “Jorrie sal weet wat dit beteken.”

      Trompie gee Rooie ’n vies kyk.

      “Skryf jý die brief, of ék?” vra hy kwaai en wikkel sy neus om te wys hy is omgekrap.

      “Orraait, klim af van jou perdjie,” sê Rooie. Hy sit terug in hul skoolbank, maar darem só dat hy kan sien wat Trompie gaan skryf. Hy brand van nuuskierigheid.

      Trompie lek-lek met die punt van sy tong aan die skerp potlood. Hy dink nou ernstig. Dit moet ’n streng brief wees. Hy begin skryf:

      Beste Jorrie

      Met sy kop effens skeef kyk hy aandagtig na hierdie begin. Hy voel Rooie se elmboog in sy ribbes stamp. Hy draai na sy vriend toe. Daar is ’n suur uitdrukking op Rooie se gesig en hy skud sy kop om sy afkeuring te kenne te gee. Dit lyk vir hom of Trompie vir Jorrie ’n vriendelike brief gaan skryf.

      Trompie sug. Hy is ook nie gelukkig met hierdie aanhef nie. Hy trek ’n dik streep deur die “Beste”. Net die naam “Jorrie” bly oor.

      Trompie kyk na Rooie. Sy vriend glimlag breed. Dis beter, ja.

      Skielik besef Trompie hy het in sy onderbewussyn gedink as hy die brief mooi en selfs so effens vriendelik skryf, sal Jorrie miskien nie die uitdaging aanvaar nie. Hy besef egter nou hy moenie eers aan so iets dink nie. Jorrie sál die uitdaging aanvaar. Hy soek mos al lankal daarna. En nog ’n ding – Trompie klem die potlood styf vas – dink net wat hy aan Dawie gedoen het! Nee, hulle moet die saak uitspook. ’n Vriendelike brief is buite die kwessie.

      Trompie begin nou vinnig skryf. Rooie lê eintlik half oor hom om te sien wat daar staan, maar Trompie se linkerhand rus op die papier soos hy dit vashou en Rooie kan omtrent niks lees nie.

      Trompie maak klaar en skuif die papier oor na Rooie toe.

      “Lees!” sê hy tevrede. Hy is seker dit sal sy vriend se goedkeuring wegdra.

      Rooie lees en glimlag van oor tot oor. Hy gee die brief vinnig oor sy skouer vir Dawie en Blikkies aan. Hulle moet ook mos op hoogte van sake bly.

      Blikkies en Dawie – veral Dawie – is ook hoogs tevrede. Trompie het kort, saaklik en op die man af geskryf.

      Toe Trompie die brief terugkry, lees hy dit weer deur:

      Jorrie

      Jy’s ’n boelie!

      Jy soek my al lank – en nou gaan jy my kry! Jy moes nie gister vir Dawie seergemaak het nie. Jy gaan daarvoor betaal! Jy sê altyd jy het al die kinders op daai Vrystaatse dorpie van jou gefoeter – hulle was seker almal so klein soos Dawie. Kom ons kyk bietjie of jy ’n MAN kan foeter! EK DAAG JOU UIT! As jy nie ’n lafaard en ’n papbroek is nie – aanvaar my uitdaging!

      Laat my weet HOE LAAT vandag en WAAR – as jy nie te BANG is nie! Ek is reg – enige tyd!

      Vandag is die dag!

      TROMPIE TOERIEN

      Trompie glimlag tevrede. Hy hou van sy brief, veral van al die hoofletters. Dit lyk nogal indrukwekkend. Jorrie sal die uitdaging eenvoudig móét aanvaar. Dis tyd dat hulle dinge uitspook. Dit help nie om langer uit te stel nie.

      Trompie gee die brief vir ’n ou in die ry langs hom aan en fluister: “Dis vir Jorrie.”

      Dan sit Trompie terug in sy bank. So ja, die koeël is nou deur die kerk.

      Die ou in wie se hand Trompie die brief gestop het, gee dit gretig aan. Hy weet dit moet die uitdaging wees.

      Die hele klas hou die brief dop terwyl dit vinnig van een leerder na die ander aangegee word. Elkeen wat die brief kry, kyk eers gou of die juffrou nog so druk besig is en gee dit dan weer verder aan. Hulle wil nie hê die brief moet onderskep word nie. Hulle wil almal die botsing sien. “Dit gaan ’n geveg duisend wees,” fluister meer as een opgewonde.

      Uiteindelik kom die brief by sy bestemming aan. Jorrie vou dit oop. Die hele klas hou hom dop. Trompie maak of hy sy Engelse opstel weer deurlees, maar loer onderlangs om te sien watter uitwerking die brief op Jorrie gaan hê. Hy wens die ou wil bleek word van die skrik!

      Maar Jorrie word nie bleek nie. Inteendeel, hy begin lag. Hy lag só hard dat sy hele lyf skud.

      “And pray, what is the matter with you?” vra die juffrou in onberispelike Engels.

      “Me? Sorry, Miss … Me just laugh about a joke, Miss.”

      Trompie-hulle kan ook nie so goed Engels praat nie, maar die Vrystater se Engels is duidelik heelwat swakker as hulle s’n. Die klas grinnik agter hul hande.

      “Stop your senseless laughter and carry on with your work,” sê die onderwyseres geïrriteerd.

      “Jis, Miss.” Jorrie sluk sy lag en maak of hy werk.

      Trompie is diep gekrenk. Hy het geweet hy hoop verniet dat Jorrie bleek sal word, maar hy het darem nie verwag die ou sal uitbars van die lag nie! Dit wys Jorrie is glad nie bang nie – en dít laat Trompie nou nog meer skrikkerig voel.

      Maar toemaar, dink Trompie en kners op sy tande en bal sy vuiste, die Vrystater gaan nog vir die vernedering van daardie simpel gelag ook betaal.

      Baie kinders wonder wat Trompie geskryf het wat so snaaks was. Ander besef weer dit is omdat Jorrie Trompie se uitdaging so belaglik vind, dat hy sy lag nie kon inhou nie. Dit wys net hoe seker is hy van sy vermoë om enige geveg te wen.

      Die klas werk aan hul opstelle, maar loer kort-kort na Jorrie. Hulle sien hy is nou besig om op ’n los vel papier te skryf. Dis seker die antwoord op Trompie se brief.

      Wanneer Jorrie klaar is, vou hy die papier op en gee dit oor sy skouer aan. “Gee vir Trompie,” fluister hy vir die seun agter hom.

      Die brief trek vinnig deur die klas terwyl die niksvermoedende onderwyseres sit en boeke nasien.

      Trompie het die brief. Hy maak dit oop en lees vinnig:

      Trompie

      Ek skrik nie vir ’n askoek soos jy nie!

      Sien jou vanmiddag drie–uur by die dam in die kloof. Moenie bang word en wegbly nie!

      Bring jou doodskis saam.

      Jorrie

      Trompie sluk swaar. Dit sal hom nie verbaas as hý nou bleek is nie.

      “La’k sien,” sê Rooie en Trompie gee die brief vir hom. Rooie lees dit en glimlag tevrede. So ja, die uitdaging is aanvaar. Vanmiddag gaan die poppe dans!

      Rooie gee die brief vir Dawie en Blikkies aan, en die twee lees dit ook vinnig. Hulle is hoog in hul skik. Trompie gaan daardie boelie goed op sy plek sit! Die Boksombende het die wêreld se vertroue in hul Kaptein.

      Trompie skeur die brief ingedagte in klein stukkies. Hy gooi die flenters in die oop laai onder sy bank. Noudat hy dit gedoen het, voel hy vreemd genoeg beter. Die koeël is deur die kerk. Hy móét nou baklei – daar is geen ander uitweg nie. Hy berus hom nou in hierdie feit.

      Trompie beskou die hele affêre as iets onaangenaams, maar iets wat nogtans gedoen moet word – en gou ook – sodat dit agter die rug kan kom.

      Pouse sê Dawie vir een van die seuns in hul klas: “Vanmiddag drie-uur by die dam in die kloof” en dit versprei soos ’n veldbrand deur die skool.

      Binne vyf minute hoor feitlik die hele skool nou die refrein – “Vanmiddag drie-uur by die dam in die kloof” – en die leerders weet wat dit beteken. Dit lyk of almal daar gaan wees. Selfs die meisies bespreek

Скачать книгу