Szkoła w domu - Julie Bogart

Скачать книгу

informacji czego jeszcze chcesz się dowiedzieć?

      Nastolatki w wieku od trzynastu do osiemnastu lat

      1. Wygoogluj konkretny temat w parze ze słowem „spór”. Co to za konflikt?

      2. Kto stoi po obu stronach tego konfliktu?

      3. Jaka jest stawka?

      4. Jakie sławy i/albo jacy eksperci wypowiadają się na temat tego konfliktu?

      5. Jakich rozwiązań próbowano?

      6. Jakie sugestie przeszły bez echa?

      7. Gdzie jeszcze na świecie pojawia się podobny problem? Jak reaguje na niego społeczeństwo?

      8. Jakie kwestie polityczne, etyczne i religijne podnosi ten spór?

      9. Jakie osoby, instytucje lub organizacje stoją po obu stronach konfliktu?

      10. Kto zbiera wiarygodne dane w tej sprawie?

      11. Jakie masz przemyślenia po całym tym buszowaniu w sieci?

      Szukanie informacji w internecie ma tę wartość, że umożliwia zadawanie dobrych pytań, a także pozwala zyskać szeroką perspektywę dzięki różnym spojrzeniom na sprawę. Ponadto stwarza szansę na ocenienie źródeł i ustalenie, które z nich są najbardziej pomocne. Jeśli chcesz, rób notatki. Ja dodatkowo serwuję googlującym ciastka owsiane z kawałkami czekolady, ale nie ma takiego obowiązku.

      2. Doświadczaj: Odkrywanie miejsc

      Zaplanuj wycieczki do miejsc związanych z tematami, które zgłębiasz. To jasne, że mogą one gwarantować doskonałą zabawę! Kiedy omawialiśmy pewne zagadnienia z okresu Dzikiego Zachodu w Ameryce, jeździliśmy do Disneylandu i włóczyliśmy się po Frontierlandzie (Pograniczu, krainie nawiązującej właśnie do Dzikiego Zachodu). Czapki traperki z ogonami szopów, muszkiety, opowieści o Davym Crocketcie, puszczana raz za razem piosenka Kolorowy wiatr z Pocahontas – to wszystko nas przyciągało i sprawiało, że przerabiane przez nas teksty nabierały realnych kształtów.

      Poszukaj miejsc historycznych w swoim mieście. Celem jednej z najlepszych wycieczek, na jakie wybrała się nasza rodzina (mimo ośmiostopniowego mrozu), były miejsca związane z Koleją Podziemną w południowo-zachodnim Ohio. Pokonaliśmy trasę wzdłuż rzeki Ohio, wsiedliśmy na statek i podziwialiśmy widok na Kentucky z domu Johna Rankina w Ripley, gdzie w zamierzchłych czasach zbiegłe rodziny niewolników znajdowały schronienie i żywność po koszmarnej walce z nurtem w środku zimy. Ponieważ na własnej skórze odczuliśmy dotkliwy chłód, mogliśmy lepiej wyobrazić sobie, jak wyglądała ich ryzykowna przeprawa.

      Wcześniej czytaliśmy o życiu Harriet Tubman i obejrzeliśmy dokument o abolicjonizmie. Ale to nie mogło równać się z chwilą, gdy czuliśmy pod stopami ziemię, po której stąpali ludzie tuż po odzyskaniu wolności; przyglądaliśmy się ogromnej pulsującej rzece i zastanawialiśmy się, jak to w ogóle możliwe, że ktokolwiek dotarł wtedy żywy do Ohio.

      Jeśli podróżowanie stanowi problem, zorganizuj wydarzenie we własnych czterech ścianach. Na kartach Małego domku w Wielkich Lasach autorstwa Laury Ingalls Wilder znajdziesz podpowiedź, jak zrobić cukierki klonowe na śniegu. My ubiliśmy masło w słoiczkach po jedzeniu dla niemowląt, używając do tego tłustej śmietany i szklanych kulek. Samodzielnie wytopiliśmy też świece, przy których później czytaliśmy przez cały wieczór. Jak najczęściej gromadź doświadczenia, dzieci to uwielbiają!

      3. Poznawaj: Spotkania z różnymi ludźmi

      Nasze odkrywanie Azji nabrało barw, kiedy moja rodzina wybrała się na całodzienną wycieczkę do dzielnicy wietnamskiej w Orange County, w stanie Kalifornia. Poznaliśmy wietnamskiego artystę, który stracił żonę i dzieci, kiedy wywróciła się łódź wioząca ich do Ameryki po upadku Wietnamu Południowego. W swojej pracowni (wciśniętej między sklep spożywczy a piekarnię w pasażu handlowym) prezentował cudowne obrazy przedstawiające Wietnam sprzed wojny. Wstyd się przyznać, ale przed wizytą w jego studiu ten kraj kojarzył mi się wyłącznie z czarno-białymi zdjęciami kraju zniszczonego przez wojnę i napalm. Nie przyszło mi do głowy, że przed wybuchem konfliktu Wietnam był niewiarygodnie pięknym miejscem. Spotkanie z tym człowiekiem odmieniło nas wszystkich, prezentując nam całkiem nowy obraz Wietnamu.

      Poznanie wymusza zmianę perspektywy, abyśmy dostrzegli także tych ludzi wokół nas, którzy tak bardzo się od nas różnią (choć jednocześnie są nam bliscy i do nas podobni). Metody naukowe z wykorzystaniem kartki i ołówka mają swoje ograniczenia. Poznanie aktywuje tajemnicę znacznie szybciej niż jakikolwiek inny sposób.

      Spróbuj tego!

      ◆ Wybierz się do centrum kultury w twoim mieście.

      ◆ Namierz ekspertów z interesującej cię dziedziny. Jeśli twoje dziecko uczy się grać na gitarze, znajdź pracownię rzemieślników zajmujących się produkcją tych instrumentów. Jeśli twoje dziecko uwielbia geologię, zabierz je do jubilera, żeby zobaczyło, jak szlifuje się kamienie szlachetne. Jeśli twoje dziecko gra w piłkę, wybierz się z nim na trening drużyny NFL.

      ◆ Zorganizuj szkołę wyjazdową (jeśli możesz). Na pewien czas (choćby na dwa tygodnie) przenieś się do innego miasta albo kraju, aby głęboko zanurzyć się w proces kształcenia. Wybieraj takie wakacyjne miejsca, z których mogą wyniknąć ciekawe spotkania.

      ◆ Weź udział w wydarzeniu religijnym albo kulturowym innym od tych, w których zwykle uczestniczysz.

      ◆ Poznaj ludzi, którzy przeżyli wojnę, klęskę żywiołową, ciężką chorobę albo groźny wypadek, i porozmawiaj z nimi.

      ◆ Zaprzyjaźnij się z tymi, którzy bardzo się od ciebie różnią. Jeśli twoja rodzina składa się z samych humanistów, znajdź sobie przyjaciół o umysłach ścisłych. Jeśli mieszkacie na wsi, odwiedź przyjaciół w dużym mieście. Wyrwijcie się z codziennej rutyny i rozsmakujcie w nowościach.

      ZAPYTAJ SIEBIE

      Kiedy nauka staje się nudna, zamiast dostarczać wyzwań, zadaj sobie następujące pytania:

      ◆ Czego jeszcze możemy się dowiedzieć?

      ◆ Co możemy przeczytać, czego doświadczyć i kogo poznać, aby lepiej zrozumieć dany temat?

      TRZECIA MOC: RYZYKO

      „Perły nie leżą na brzegu. Jeśli chcesz zdobyć jedną z nich, musisz po nią zanurkować”.

      CHIŃSKIE PRZYSŁOWIE

      Bierzesz udział w ryzykownym przedsięwzięciu. Wybór edukacji domowej to uniesienie pięści w geście, który wyraża: wykształcę swoje dzieci lepiej, niż zrobiłby to niejeden dyplomowany nauczyciel. Odważnie! Prawdziwym szaleństwem jest to, że ryzykujesz przyszłość własnych dzieci! Tobie nic nie grozi, skoro udało ci się zdobyć wykształcenie. Ale dzieci są od ciebie całkowicie zależne. To twoja hucpa kazała ci położyć na szali ich edukację. I właśnie ten szczegół czasem sprawia, że zaczyna robić się trochę bardziej nerwowo, kiedy dzieci nie chcą dokończyć zadań z matematyki. Nie kontrolujesz tego – nie możesz zamieszkać w ich głowach i nakłaniać ich do nauki. Mimo to odważnie kontynuujesz starania – rezygnując nawet z czasu wolnego, aby uczestniczyć w konwentach dotyczących nauczania domowego, bo tak wielka jest twoja pasja do nauki.

      Wiesz co? Twoje dzieci mają taką samą konstrukcję. Pragną ryzyka, które je stymuluje. Pamiętaj tylko, że edukacja domowa nie kojarzy się im z ryzykiem. Dla nich to zwyczajne życie w znajomych czterech ścianach ze znanym im od dawna rodzicem. Nie czują potrzeby, aby cokolwiek komukolwiek udowadniać, czyli inaczej niż ty – bo ciebie rozsadza pragnienie, aby udowodnić wszystko wszystkim.

      Oceń, w jakim stopniu ryzykowny charakter edukacji domowej motywuje cię do samodoskonalenia na tym polu, a zrozumiesz, dlaczego ryzyko odgrywa tak ważną rolę w edukacyjnej przygodzie twoich dzieci. Potrzebują wizji

Скачать книгу