Скачать книгу

Zaufaj swojemu dziecku.

      PRZYGOTUJ DOM

      Twoje dzieci ryzykują, czy tego chcesz, czy nie. Pielęgnuj więc w sobie tolerancję dla ryzyka.

      1. Ciała. Uprawiajcie sport, wspinajcie się po drzewach, chodźcie po murach, obsługujcie różne urządzania (szyjące, miksujące, piłujące, liczące, filmujące), róbcie mikstury, testuj siłę i koordynację swoich dzieci.

      2. Umysły. Dużo czytajcie, rozwiązujcie zagadki i krzyżówki, grajcie w kalambury, uczcie się o innych ludziach i miejscach, zadawaj pytania i pozwalaj dzieciom znajdować własne odpowiedzi.

      3. Marnuj czas. Kokoście się, pokładajcie, wylegujcie, włóczcie, czytajcie te same ulubione książki po trzynaście razy (cześć, Harry Potterze) i tym podobne. Nowe pomysły kiełkują, kiedy mają czas poleżeć odłogiem. Marnowanie czasu to nie to samo co nudzenie się. Dziecko może wówczas nie wydawać się szczególnie produktywne, ale na pewno czerpie przyjemność ze skupiania się na sobie.

      4. Przyjaciele. Zawierajcie nowe znajomości! Dołączajcie do drużyn, klubów, zajęć i programów dla wolontariuszy. Poznawajcie ludzi podobnych do was i tych całkiem różnych. Pamiętaj: przyjaźnie zdobywane w sieci też są prawdziwe. Nie pomijaj ich. I naturalnie, zadbaj o bezpieczeństwo dzieci, sprawdzając, z kim się kontaktują.

      Ryzyko niesie ze sobą zarówno ekscytację, jak i niebezpieczeństwo. Towarzysz dziecku, które ryzykuje – bądź na tyle blisko, aby zapewnić przychylne wsparcie, ale również na tyle daleko, aby nie zrujnować atmosfery ryzyka.

      ZAPYTAJ SIEBIE

      Kiedy życie staje się prozaiczne, zadaj sobie następujące pytania:

      ◆ Jaki jest śmiały cel twojego dziecka?

      ◆ Jak mogę okazać zaufanie i wsparcie dziecku, sobie i procesowi?

      CZWARTA MOC: PRZYGODA

      „Pod koniec dnia twoje stopy powinny być brudne, włosy potargane, a oczy lśniące”.

      MĄDROŚĆ SHANTI

      Naszą czwartą zaczarowaną mocą jest przygoda. Istnieją różne jej poziomy – od wspinania się w małpim gaju, przez wspinanie się na ściance z asekuracją oraz wspinanie się po skałach w kanionie, aż po wspinanie się w stylu klasycznym na Half Dome w Yosemite. Przygoda oznacza aktywną podróż. Wakacje „all-inclusive” obfitujące w drinki z parasolkami nad morzem się nie liczą.

      Przygoda nie musi wiązać się z urazami ciała ani zagrażać życiu, ale wiąże się z ryzykiem. Nauka w podróży może dla ciebie (rodzica) oznaczać pewną niewygodę (no dobrze, dużą niewygodę). Zasadnicza różnica w zaczarowanym wykorzystaniu ryzyka i przygody polega na tym, że ryzyko może odnosić się do myśli, aktywności i koncepcji, a w przygodzie chodzi o lokalizację – wyruszenie na koniec świata albo przynajmniej za próg swojego domu.

      ODKRYJ WIELKI NIEBIESKI ŚWIAT

      Jeśli dzieci uczą się w domu, korzystają z krzepiącego poczucia bezpieczeństwa, pozostając pod twoim nadzorem niemal przez cały czas. Nie biegają do oddalonego o kilka kilometrów budynku szkolnego, próbując przy tym zapamiętać, żeby w drodze powrotnej nie zapomnieć swojego żółtego swetra, fletu ani pudełka na lunch.

      Niemniej jednak, aby zapewnić optymalny rozwój, musisz stworzyć im szansę na przetestowanie własnej samowystarczalności. A takie testowanie jest możliwe tylko wtedy, kiedy nie spieszysz im na ratunek ani im nie pomagasz. Dzieciaki edukowane w domu znają wiele sposobów na zdobywanie takich doświadczeń bez udziału szkoły. To bardzo ważne, abyśmy im to umożliwiali.

      Kształcące przygody to nauczanie kooperatywne, program dualny (w college’u albo liceum), zajęcia online i opieka dydaktyczna. Dzieciaki lubią również metody niekonwencjonalne. Na przykład Liam chodził na wieczorne zajęcia do Cincinnati Zoo, a Johannah i Noah uczyli się aktorstwa w Cincinnati Shakespeare Company.

      „Stwórz trójkąt” z ekspertem, który będzie uczył dzieci. Kiedy nastolatki wkraczają w etap, na którym zlecanie im zadań wydaje się bezcelowe, być może brakuje im kształcącej przygody. Zorganizuj im ją! Rozważ też zajęcia dla dorosłych: plastyka, nurkowanie, sztuki walki, grafika, fotografia, ceramika, nauka Excela, szkolenie dla ratowników, kurs pierwszej pomocy. Nie wszystkie aktywności muszą być związane z „przygotowaniem na studia” albo z przedmiotami szkolnymi.

      WYKONANIE

      Sport, taniec, gra na instrumentach muzycznych, plastyka i teatr to główne kierunki, które obierają dzieciaki, aby zniknąć z radarów kontroli rodzicielskiej. Trenerzy i instruktorzy posługują się innym zestawem oczekiwań niż rodzice. Dzieci uczą się z nimi współpracować. A współpracować muszą! Nic nie szkodzi, jeśli stykają się ze stylami nauczania diametralnie różnymi od tego, do czego przywykły w domu (pod warunkiem że nie dochodzi do nadużyć). Masz za zadanie wspierać swoje dziecko w poszukiwaniu metod współpracy.

      Dzieciaki potrzebują szansy na „oszlifowanie” swoich charakterów. Rodzice są (i powinni być) nieskończenie tolerancyjni wobec dziwactw swoich pociech. Ale inni dorośli oraz dzieci już nie. Daj swojej młodzieży szansę na korektę, adaptację, dopasowanie się. To ważne. Uwierz, że to potrafią.

      Podróżuj do innych miast na zawody i występy sceniczne – te doświadczenia mają wielką moc, ponieważ pokazują dziecku miarę jego zaangażowania. Poza tym standardy wykonania uczą dzieci, że ich ciężka praca i wkład wpływają na całą drużynę albo ekipę.

      Z DALA OD DOMU

      Nauka przebywania z dala od domu to kolejna kształcąca przygoda, którą powinni zorganizować rodzice. Spędzenie nocy u babci to świetny pierwszy krok. Nocowanie u przyjaciół, weekendowe wyjazdy dla młodzieży, obozy harcerskie i wszelkie inne kolonie (dla pasjonatów robotyki, kosmosu, skrzypiec, baletu, języków obcych, szkoły przetrwania) dają młodym ludziom szansę na testowanie własnej samowystarczalności. Zwłaszcza nastolatki mogą skorzystać na takich wyjazdach. Niektóre wyjeżdżają za granicę, aby pomagać jako wolontariusze, inne uczą się w obcych krajach.

      ZMIEŃ PUNKT WIDZENIA

      Jeśli twoje dziecko wydaje się podminowane i rozdrażnione, być może nie potrafi odnaleźć niczego ekscytującego w domu. Użyj swoich rodzicielskich mocy, aby zrobić rozeznanie. Nie zakładaj, że zajęcia przeznaczone „dla dorosłych” pozostają poza zasięgiem dzieci. Wiele osób uczących się w domu uczestniczyło w programach dla dorosłych – począwszy od jogi, przez pracę ze zwierzętami w schronisku, aż po wykonywanie telefonów w ramach kampanii politycznej.

      Spróbuj tego!

      ◆ Praca w ramach wolontariatu w charakterze przewodnika w zoo

      ◆ Dołączenie do zespołu tanecznego

      ◆ Udział w rekonstrukcji historycznej wojny secesyjnej

      ◆ Wyprowadzanie psów ze schroniska

      ◆ Wykonywanie telefonów i/albo agitowanie w ramach kampanii politycznej

      ◆ Założenie oddziału Amnesty International

      ◆ Wyjście do teatru

      ◆ Zdobycie uprawnień płetwonurka

      ◆ Dołączenie do zajęć z robotyki

      ◆ Zapisanie się na zajęcia plastyczne

      ◆ Nauka gotowania w lokalnej szkole wyższej

      ◆ Zdobycie czarnego pasa w jednej ze sztuk walki

      ◆ Wykupienie karnetu narciarskiego

      ◆ Praca w ramach wolontariatu w szkole podstawowej

      ◆ Nauka dekorowania ciast

      ◆ Otwarcie sklepu Etsy i udział w targach rękodzieła

      ◆

Скачать книгу