ТОП просматриваемых книг сайта:
Trompie Omnibus 8. Topsy Smith
Читать онлайн.Название Trompie Omnibus 8
Год выпуска 0
isbn 9780798180382
Автор произведения Topsy Smith
Жанр Учебная литература
Серия Trompie
Издательство Ingram
Die ander lede van die Boksombende kyk nou ook na mekaar. Die gedagte “Wie het vir Asjas gesê?” is nou duidelik in elkeen se oë te lees.
“Ek het geweet omdat ek slim is,” antwoord Asjas en glimlag selfvoldaan.
“Jy is nie slim nie,” snou Trompie hom toe. “Jy’s dom. Maar sê nou maar net jy is nie heeltemal onnosel nie, wat het dit te doen met die feit dat jy geweet het ons kry mekaar vanoggend sewe-uur hier? Hoe het jy geweet?”
“Omdat ek slim is,” sê Asjas. “Ek weet mos julle kom altyd hier by die boomstomp bymekaar en julle’t gister gesê julle gaan vandag heeldag kloof toe. So omdat ek slim is, het ek toe gedink julle sal seker so sewe-uur waai. Toe kom ek sewe-uur hiernatoe en kry Trompie hier.”
Die vier vriende gluur die outjie vies aan, maar hulle is terselfdertyd ook verlig. Hulle weet ten minste een van hulle is nie ’n verraaier nie. Die Boksombende kan nou ook sien dit was maklik om uit te pluis dat hulle mekaar vroeg hier by die boomstomp sou ontmoet.
“En sê nou ons was al weg toe jy hier aankom?” vra Trompie.
“Dan’t ek kloof toe gehol en julle daar gaan soek.”
“O, rêrig, nè?” sê Trompie sarkasties. “Wel, jy kan nou maar begin hardloop.”
“Hoekom? Julle is mos hier. Waarnatoe moet ek hardloop?”
“Reguit huis toe! Ons het jou gister al gesê jy gaan nie saam met ons nie.”
Rooie, Blikkies en Dawie stem volkome met Trompie saam. Asjas gaan sowaar nie saam met hulle nie.
“Kom, ouens,” sê Dawie nou haastig. “Waarvoor staan en redeneer ons nog met die japsnoet? Laat ons weg wees.”
Asjas kyk vies na Dawie, en toe sê die outjie: “Wie dink jy miskien is jy, hè?”
Dawie is effens uit die veld geslaan. Dit lyk nie asof Asjas vir hom bang is nie. Dawie betrag die laerskoolkind ernstig. Al is hy soveel jonger, is Asjas sterk en baie meer gespierd as Dawie.
“Ek is Dawie,” antwoord Dawie, “en wat daarvan?” Hy sê dit egter nie in ’n kwaai stem nie. Dawie is effens skrikkerig, maar steek dit goed weg. Gelukkig kom sy vriende dit darem nie agter nie.
“Laat ons gly,” sê Trompie en spring van die boomstomp af. “Ons het nie tyd om die hele dag hier rond te hang nie.”
“Ek het baie kos gebring, ouens,” sê Asjas vinnig. “Kan ek asseblief saamgaan?”
Die vier seuns het net begin wegstap toe Asjas dit sê. Hulle kyk na mekaar. Hulle voel effens sleg omdat hulle so botweg weier om hom te laat saamkom. Maar aan die ander kant, wat soek hy by hulle? Hy is mos te klein. Hy het mos sy eie maats.
“Ek sê dit nou vir die laaste keer,” waarsku Trompie. “Jy gaan nie saam met ons nie!”
Die Boksombende begin weer stap, maar dan sê Asjas: “Ek het baie kos – lekker kos wat my ma spesiaal gemaak het. Ek sal dit met julle ouens deel.”
Trompie-hulle draai weer om. Hulle stel nou meer belang.
Asjas gaan vinnig voort: “Hierdie hele boeksak van my is vol allerhande lekker kos.” Hy slaan met sy hand teen die sak op sy rug.
Trompie, Rooie, Blikkies en Dawie kyk na die twee kussingslope vol kos wat Trompie en Blikkies het. Dan kyk hulle na Rooie se streepsak en Dawie se ou skooltas, wat ook albei vol is. Nee, hulle het genoeg kos. Hulle stel nie in nog belang nie.
“Weg is jy!” sê Trompie vir Asjas. “Los ons nou uit.”
Maar Asjas los hulle nie uit nie. Hy wil nou sy troefkaart speel.
“Wag!” sê hy.
Die vier draai weer om. Trompie sug swaar.
“Wassit, Asjas?” vra hy. “Hoekom gaan jy nie huis toe nie?”
“Gaan eet jou kos in julle tuin,” sê Rooie. “Dis waar japsnoete soos jy moet pieniek hou.”
Asjas ignoreer Rooie se aanmerking. Hy glimlag geheimsinnig en sê: “Weet julle ouens wat?”
“Nee!” snou Trompie hom toe. “En ons wil ook nie weet nie!”
Maar hulle loop nogtans nie dadelik nie. Hulle wil duidelik graag weet wat dit is wat Asjas weet.
Dan speel Asjas uiteindelik sy troefkaart.
“Ek het gisteraand honderd rand by my oom gekry,” sê hy.
Trompie, Rooie, Blikkies en Dawie kyk na mekaar. Hulle is nou glad nie meer so haastig om weg te kom nie.
Trompie vra die belangrike vraag namens hulle almal: “Wat het jy met die honderd rand gemaak?” En omdat dit miskien te bot klink, voeg hy by: “Het jy die geld nog?”
Trompie se stem klink nou glad nie meer so kwaai nie. Honderd rand is baie geld. ’n Mens kan baie lekkers daarmee koop. Rooie, Blikkies en Dawie kyk na Asjas en wag vir sy antwoord. Hulle lyk nou ook baie vriendeliker.
“Nee, ek het nie meer die honderd rand nie,” sê Asjas. Voor die vier weer vies na hom kan kyk, sê hy vinnig: “Maar ek het honderd rand se lekkers hier in my boeksak. Ek het dit gisteraand gaan koop. Ek het geweet die kafee sal vanoggend nog toe wees, want ons gaan mos vroeg kloof toe.”
Die Boksombende ignoreer Asjas se “ons”. Hulle vra hom glad nie hoeveel onse daar in sy pond is nie. Hulle glimlag vriendelik. Daar is mos honderd rand se lekkers in Asjas se sak. Trompie vryf sy hande in die lug en sê glimlaggend: “Laat ons die lekkers bietjie sien.”
“Oukei,” sê Asjas. Hy stap nou nader en haal die boeksak van sy rug af.
Die knaap sit die sak op die grond neer en haal ’n groot papiersak vol lekkers uit. Daar is sjokolade, skyfies, droppype, swart suikerballe, visse, kougom, toffies en nog baie ander soorte lekkergoed.
Die seuns staan gebukkend en kyk na die lekkers wat Asjas uit die papiersak haal en op sy boeksak uitstal. Hulle het self baie én heerlike kos saamgebring, maar nie een van hulle het lekkers gekoop nie. Hulle kon nie, want hulle het nie geld nie.
Maar hier is sowaar honderd rand se lekkers. Die Boksombende het klaar uitgewerk dat dit twintig rand se lekkers vir elkeen van hulle is – dit wil sê as hulle die laerskooloutjie laat saamgaan.
Asjas is hoog in sy skik. Trompie-hulle loop nou oor van vriendelikheid. Hul oë bly stip en gulsig op die lekkers. Blikkies kyk na die kougom, en dan draai hy sy kop en spoeg die grashalmpie waaraan hy gekou het met ’n boog deur die lug.
“Wil jy baie graag saam met ons gaan?” vra Trompie in sy vriendelikste stem vir Asjas.
“Ja, Trompie.”
“En … en sê nou ons sê jy kan maar saamgaan? Sal jy dié lekkers dan met ons deel?”
“Natuurlik, Trompie,” antwoord Asjas dadelik met ’n glimlag.
“Nou ja, manne,” sê Trompie en kyk na sy manskappe, “wat sê julle? Sal ons Asjas laat saamgaan?”
Die manskappe maak asof hulle baie ernstig nadink. Blikkies se oë is stip op die kougom gerig wanneer hy sê: “Ek dink so. Asjas kan maar saamkom.”
Rooie en Dawie dink ook so. Hulle voel ook die outjie kan maar saamkom – en Trompie voel natuurlik dieselfde oor die saak.
Die lekkers word vinnig verdeel en die vyf seuns stap al kouende kloof toe met die kleiner outjie ’n paar tree agter die Boksombende. Trompie se hond, Boesman, is ook by en draf blaffend langs hulle.
Die seuns is vrolik en opgeruimd. Daar is nie vandag skool nie en die son skyn al hoe helderder uit die blou herfshemel. Hulle begin sing, maar dan bars