ТОП просматриваемых книг сайта:
Podręcznik pracy głosem. Agnieszka Płusajska-Otto
Читать онлайн.Название Podręcznik pracy głosem
Год выпуска 0
isbn 978-83-8088-645-2
Автор произведения Agnieszka Płusajska-Otto
Жанр Языкознание
Издательство OSDW Azymut
● na 7 – wdech – f staccato (7 fuknięć) – wstrzymaj oddech (7 sekund) – f staccato (7 fuknięć) – wstrzymaj oddech (7 sekund);
● na 3, 5, 7 – wdech – f staccato (3 fuknięcia) – wstrzymaj oddech (3 sekundy) – f staccato (5 fuknięć) – wstrzymaj oddech (3 sekundy), f staccato (7 fuknięć) – wstrzymaj oddech (3 sekundy).
7. Porusz przeponę
Połóż dłonie na brzuchu. Wykonaj swobodny wdech nosem i:
● na jednym wydechu energicznie i coraz szybciej wypowiadaj głoski – p, b, c, ć, cz, k, t;
● na jednym wydechu wypowiadaj jedną głoskę, po krótkiej przerwie dokładając o jedną więcej niż wcześniej, np. wdech – p – pauza – p – p – pauza – p – p – p – pauza – p – p – p – p – pauza – etc. Pamiętaj, by w przerwach nie dobierać powietrza. Ćwiczenie wykonaj w ten sposób ze wszystkimi głoskami (p, b, c, ć, cz, k, t). Zwróć uwagę na pracę przepony.
8. Liczenie I
Połóż obydwie dłonie na żebrach, by móc poczuć, jak się rozszerzają podczas wdechu. Weź głęboki wdech nosem. Zatrzymaj powietrze na 3 sekundy i licz powoli od 131, 132, 133, 134, 135 etc. Zwróć uwagę, co dzieje się z Twoimi żebrami. Dołóż podczas liczenia napięcie mięśni brzucha, by wydłużyć fazę wydechową oraz zapanować nad schodzącymi się żebrami. Ćwiczenie powtórz, kilkakrotnie pilnując, by podczas wydechu żebra jak najdłużej pozostały w pozycji wdechowej, ale też by schodziły się stopniowo, a nie nagle.
9. Liczenie II
Połóż obydwie dłonie na żebrach, by móc poczuć, jak się rozszerzają podczas wdechu. Weź głęboki wdech nosem, jednocześnie unosząc wyprostowaną prawą nogę jak najwyżej do góry (fot. 8). Na wydechu licz: 1, 2, 3, 4, 5 etc., jednocześnie powoli, równomiernie opuszczając nogę do pozycji wyjściowej.
Zwróć uwagę na to, co dzieje się z Twoimi żebrami. Następnie powtórz ćwiczenie, ale unosząc i opuszczając lewą nogę. Ćwiczenie powtórz kilkakrotnie, starając się liczyć jak najdłużej.
Fot. 8. Ćwiczenie – liczenie II
Pamiętaj, że każde ćwiczenie oddechowe należy wykonać co najmniej kilkakrotnie. Ćwiczenia oddechowe w pozycji leżącej zakończ przeciąganiem się, ziewaniem, przekręceniem na bok. Dopiero po chwili przejdź do dowolnego siadu.
3.2. ĆWICZENIA ODDECHOWE – POZYCJA STOJĄCA
Pozycja wyjściowa – stanie. Nogi proste, lekki rozkrok (na szerokość bioder), stopy ustawione równolegle do siebie, całe przylegają do podłogi, ręce wzdłuż ciała, głowa prosto (zwróć uwagę, by nie odchylać jej ani za nisko nie opuszczać) (fot. 9).
1. Zobacz oddech
Zamknij oczy, połóż ręce na żebrach (fot. 10). Weź głęboki wdech nosem i spróbuj zobaczyć powietrze, które dostaje się do Twojego ciała. Wyobraź sobie, że powietrze to woda, która leje się z dużego dzbana, a Twoje ciało to szklanka. Zobacz (poczuj), jak najpierw wypełnia ono dolną część płuc, jak dzięki temu rozchodzą się na boki żebra i rozszerza się cała klatka piersiowa. Zwróć uwagę na brzuch. Nie wciągaj go, nie napinaj, zauważ, czy lekko się unosi. A następnie zobacz (poczuj), co dzieje się podczas wydechu. Powietrze wydychaj lekko rozchylonymi ustami. Zwróć uwagę na powoli schodzące się żebra, na opadający brzuch. Ćwiczenie powtórz minimum 5 razy.
Fot. 9. Pozycja wyjściowa – stanie
2. Oddychaj przez słomkę
Zamknij oczy, połóż ręce na żebrach (fot. 10). Weź głęboki wdech nosem, na chwilę zatrzymaj powietrze następnie wysuń usta do przodu i powoli zacznij je wydychać. Wyobraź sobie, że wydech płynie przez długą słomkę. Dmuchaj powoli, delikatnie, równomiernie wysyłając oddech do najdalszej ściany lub punktu, który sobie wyobrażasz przed sobą. Ćwiczenie powtórz kilkakrotnie.
W pozycji stojącej możesz również wykonać następujące ćwiczenia (opisane wyżej jako ćwiczenia do wykonania w pozycji leżącej):
● wsłuchiwanie się w siebie I i II;
● sycz jak wąż;
● fukaj ze złością;
● porusz przeponę;
● liczenie I.
Fot. 10. Ćwiczenie – zobacz oddech i oddychaj przez słomkę
Wykonanie tych samych ćwiczeń w jednej i drugiej pozycji pozwala wyćwiczyć właściwe nawyki, przenosić z pozycji leżącej do stojącej zapamiętane prawidłowe reakcje ciała.
3. Ręce w bok
Nabierz powietrza nosem z jednoczesnym uniesieniem rąk w bok (fot. 11).
Następnie:
a. rób powolny wydech lekko rozchylonymi ustami, jednocześnie opuszczając ręce;
b. rób powolny wydech lekko rozchylonymi ustami, jednocześnie opuszczając ręce, ale zatrzymaj powietrze i unieruchom ręce na 3 sekundy – wydech na głosce s legato przez 3 sekundy z opuszczaniem rąk – zatrzymanie (3 sekundy) – wydech na s legato (3 sekundy) etc.
Fot. 11. Ćwiczenie – ręce w bok
c. rób powolny wydech lekko rozchylonymi ustami, jednocześnie opuszczając ręce. wydłużając czas zatrzymania powietrza i wybrzmiewania głoski s legato (do 5, 7, 9 sekund).
Uwaga – jeśli masz tendencję do unoszenia ramion i chowania głowy między nimi, nie wykonuj ćwiczeń oddechowych z unoszeniem rąk w bok ani tym bardziej do góry, nad głowę.
4. Nos malarz
Zamknij oczy, wykonaj wdech nosem, a następnie wypuszczaj nosem powietrze, rysując nim ósemki. Ruchy głowy mają być nieduże, powolne. Pamiętaj, że o zakresie ruchu decyduje czubek nosa, który wyznacza drogę.
Powtarzając ćwiczenie, wykonaj też wydech lekko rozchylonymi ustami. Możesz również zamiast ósemek czubkiem nosa namalować obraz.
5. Tańczący pasek
Potrzebne pomoce: podłużna kartka papieru (wymiary około 4 x 21 cm – szerokość kartki A4).
Na wysokości ust, w odległości około 20 cm przytrzymaj dłonią (za krótszy brzeg) papierowy pasek. Następnie weź głęboki wdech nosem, a na wydechu dmuchaj w dolną część paska, tak aby odchylał się nawet o 90 stopni (fot. 12). Zwróć uwagę, by nie wysuwać ani nie odchylać głowy.
Fot. 12. Ćwiczenie – tańczący pasek
6. Kartka na ścianie
Potrzebne pomoce: mała kartka z notesu (wymiary około 8 x 8 cm).
Stań na wprost ściany. Na wysokości oczu przyłóż do ściany kartkę i przytrzymaj ją dłonią. Weź głęboki wdech nosem i postaraj się jak najdłużej wydychanym ustami powietrzem utrzymać kartkę na ścianie już bez pomocy dłoni.
Pamiętaj o postawie ciała. To ważne, by