Абусупиян Апенди – уьмметни берекети - Магомедшапи Минатуллаев

Скачать книгу

бек гьасирет. Абусупиян – табиат яратгъан гьакъыллы адамланы жавгьар къашы», – деп язылгъан.

***

      Абусупиянны уланы булан биз Ма гьачкъалада «Къарчыгъа» журналны ре дакциясында ёлукъдукъ. Магьмут булан бизин шаир Акъай Акъаев таныш этди. Магьмут Акаев йыллары 60-дан озгъан адам. Бет келпети атасына парх бере. Орта бойлу, мол къаркъаралы. Къой гёз лери адамгъа тергевлю къарай.

      – Мен, – деп башлады Магьмут ата сына гьакъындагъы эсделигин, – шу деп айтмагъа атамны келпетин билмеймен, айтагъаным, эсимде къалмагъан. О вакъ тилерде магъа беш йылдан артыкъ бол май эди. Атабызны китапларын алагъан заман эсимде къалгъан. Бизин Къаза нышдагъы уьйлени догъадан тувра орам гъа чыгъагъан къалкъысы бар эди. Адам лар уьйдеги китапланы къучакъ-къучакъ этип, къалкъыдан таба орамдагъы ар багъа ташлай эди. О заман атабыз тутул гъан эди. Орамда кёп адамлар жыйыл гъан. Яш-юш, къатын-къыз, къартлар. Халкъны арасында йылайгъан авазлар эшитилегени де эсимде. Ерге тюшген ки тапланы яшлар алып яшырагъанын гёр дюм. Ата-анасы айтып эте болгъандыр. Анабыз айтагъан кюйде, атабызны кита пларын 18 арбагъа юклеп алып гетген.

      – Атагъызны гьакъында башгъалар айтып дагъы не йимик хабар эшитгенсен?

      – Къазбек Чекальский деп бар къаза нышлы. Ол бир гюн ёлугъуп: «Сени булан лакъыр этме сюе эдим», – деди. Мен де ола ны уьюне бардым. Къатыны булан да таныш этди О заман къатыны да, оьзю де уллу бол гъан эди. Артда Къазбек шулай затны айтды:

      – Мен Котлас шагьардагъы лагерде эдим. Танг билинеген вакъти. Туруп жу вунма айланагъан заманда адамлар бир якъгъа багъып юрюп башлады. «Багь, бу лар нете?» – деп эшикден чыгъып къара дым. «Гьей, къайда барасыз, не болгъан?» – деймен. Олар:

      – Воллагь, ятап гелген, таныйгъанлар бармы деп къарама барабыз» – деди. Ятап ны арасында сени атанг Абусупиян да бар эди. Ону, онгай болгъанда, оьзюм турагъ ан ерге чакъырдым. Кроватда да олтуруп: «Мен шулай-шулай ишлеймен, сени де, мени де аралыгъыбызны билмесин. Бил се, мени де артымдан гьызарлар. Сонг мен сизге де, башгъалагъа да кёмек этип бол мажакъман, – деп англатыв бердим. Шон да мен бир затгъа тамаша болдум. Лагерде Абусупияндан уллулар да бар эди. Болса болсун, начальниклени сёзю сизин атагъ ыз булан кёп бола эди. Мен тамашалыкъ этип, лагерни начальнигине сорадым.

      – Я, сизин Абусупиян булан сёзюгюз кёп бола?

      – Лагерде гирсем, аягъым Абусупиян гъа багъып алынып къала, – деп жавап берди.

      Бир гюн туснакъны начальниги: «Ап текге ишлеме биревню йибер», – деди.

      – Воллагь билмеймен, кимни йиберей им? – дедим.

      – Акаевни йибер, нечакъы не буса да, уьйню ичи къолайдыр, – дегенде, мен Абусупиянны шонда ишлеме йибердим. Медицинадан сизин атагъызны англаву барны алданокъ биле эдим.

      Арадан бир нече айлар оьтдю. Биз ту рагъан ерден 3 километр арекде, агъач лыкъны ичинде, янгы лагерь ачылды. Онда къолай болур деп, Абусупиянны янгы лагерге йиберегенлени списогуна къошдум. Онда яшлар учун оюнчакълар этеген цехде ачылгъан эди. Абусупиян

Скачать книгу