Абусупиян Апенди – уьмметни берекети - Магомедшапи Минатуллаев

Скачать книгу

бу ялгъан дюньяны гьай ын этмеге герек тюгюл. О бириси дюнья ны – герти дюньяны гьакъында ойлашма тарыкъ.

      – Озокъда, къардашым, биз яратгъаны бызгъа мутиъ болмагъа, ол герсётген ёлдан юрюмеге герекбиз. Тек бу дюньядагъы за маныбызны да халкъгъа, элге пайдалы оьт гермек учун дюнья илмулагъа да тюшюн ме герекбиз. Бирдагъы айтаман, достум, дюнья илмулардан пайсыз къалгъан авам халкъ башгъа халкъланы тюбюнде янчы лып, ватансыз къалагъанын ва бир гюн ти ли-неси булан ер юзюнден тас болагъанны унутмагъа ярамай. Биз гележек наслула рыбызны гьайын эт меге герекбиз. Олагъа илмулу-билимли, оьр даражалы халкъла ны артындан етеген ёлну гёрсетмеге герек биз. Башда илму кёкде гюн йимикдир, – деп битдирген Абусупиян оьзюню сёзюн.

      Тюз айтасан

      Аресейде Октябрь инкъылабы уьст болуп пача тахдан тюшгенде Темир-Хан Шурадагъы, Гунибдеги, Хунзахдагъы ва Дагъыстанны олай башгъа ерлериндеги Николай пачаны асгерлери тозулуп, уьй лерине къайта. Шолайлыкъда Аресейни хахол этигини тюбюнде къалгъан Да гъыстангъа гьурият (эркинлик) геле. Тек арадан аз заман да оьтмей, 1918-нчи йыл ны январь айыны башында Дагъыстан да бек къыйынлы гьал тувулуна. Себеби де – шо Аресейни солдаты гетип, эркин лик тюшюп турагъан гюнлер тав ичинде Узун-Гьажи халкъны арасына бизге имам болмаса ярамай деп уллу хозгъавул сал гъанлыкъ ва шону булан пайдаланып, кёп къою-къотаны бар гьоцоцлу Нажмутдин асгери де булан Темир-Хан-Шурагъа ге лип, гючден Дагъыстанны имамы (башы) болма бек къасткъылып айланагъан лыкъ. Шу къыставуллу гьалгъа байлавлу болуп, январь айны онунда Дагъыстанны тахшагьары Темир-Хан-Шурада (гьалиги Буйнаксде) областной советни (вилаят шурасыны) мажлиси чакъырыла.

      Мажлис юрюлеген бинаны алдындагъы майданда Нажмутдинни он мингден де ар тыкъ адамы булангъы асгери, эшикни ал дына ерли тыгъылып, тыкъма-тыкъ болуп токътагъан. Шагьарны ичи де чакъырыл май гелген савутлу адамлардан толгъан, Шагьарны халкъы: бусурман, орус, жугьут – бары да къакълыкъгъан, бек рагьатсыз лыкъда ва уллу хозгъавулда. Олар бу къара гючден оьзлени аманлыгъын сакъламакъ муратда, савутланывну ва сакълыкъ этив ню гьайында. Неге тюгюл де, тюртюшюв лер болуп, къалмагъар башланып, уллу къан тёгюлювлер болма имканлы. Чинкде си, чакъырылмагъан къонакълар гелгенли шагьарда низамсызлыкъ, пакарсызлыкъ, башалманчылыкъ ва урулар башлангъан.

      Шо гюнлер шагьарны къадиси, базар да Нажмутдинни адамлары урлагъан ки ритни ва олай башгъа затланы гелтирип, Наж мутдинни онг къолу – Узун-Гьажини алдына ташлай.

      Муна, шулай къара къалмагъарлы ва уллу гьарасатлы вакътиде бир-нече гюнлер гючлю тарт-соз булан юрюлюп турагъан Дагъыстан вилаят мажлисде арагъа салып ойлашмакъ учун, ахырын чылай бирдагъы керен имамлыкъны масъаласы салына.

      Нажмутдинни байлыгъына алдангъан дурангили Ибрагьим къади булай дей:

      – Сиз не сёйлейсиз?! Олай уллу алим Нажмутдинге муфтилик таманлыкъ эте деген недир? Муфтилик эсги пача гьуку матны заманында бусурманланы алдатма къурулгъан идара. Нажмут

Скачать книгу