Ⴕართული ლექსიკონი. Ⴒექსტის ადაპტაცია თანამედროვე მკითხველისათვის – Ⴇამაზ Ⴋჭედლიძე - Ⴌიკო Ⴙუბინაშვილი

Скачать книгу

(მძრ.) გრძელი ჭია მძრომი. // მსოფლიურად მოუსვენარი, ჩხუბიანი ბოშვი.

      Ⴂველთევზა – (თევზ.).

      Ⴂველი – გესლიანი მძრომი.

      Ⴂველის მბრძოლი – (მძრ.) ანკარის მსგავსია, თავი მოშორებით აბია წვრილ კისერზედ.

      Ⴂველის წიწილი – (მძრ.) მართვე გველისა.

      Ⴂველხოკერა – (მძრ.) ანკარა.

      Ⴂვემა (ვჰგვემ) – ცემა ანუ ტანჯვა. // იგვემების, სნეულებს.

      Ⴂვემა, გვემულება – სენი, სნეულება. // Ⴁრძვილი, დაჭრილობა, დაკოდილება.

      Ⴂვერდა – პატარა გორის გვერდობი (Ⴋთა ნახე).

      Ⴂვერდი – კაცის წიბ. // Ⴐომელიმე მხარე ადგილისა, ანუ ნივთისა. // Ⴜერილთ კაბადონი.

      Ⴂვერდი – საწყაო ჩაფი (ნახე Ⴉოკა და Ⴑაწყაო).

      Ⴂვერდობი – გვერდის ძირი სადაც მთის გვერდა მცირედ გავაკდება (ნახე Ⴋთა).

      Ⴂვიან – ზმნისზედა, ხანდაზმით.

      Ⴂვიმრა – (ბალ.) ჩადუნა, ფეტვი, ბლენცარა (ნახე Ⴉურიმა).

      Ⴂვინი და გუნი – სიყვითლის სენი.

      Ⴂვირაბი – კლდეთა შინა შეკაფული ვიწრო გზა, მაღლა ასასლველი.

      Ⴂვირგვინი – ნახე Ⴂჳრგჳნი

      Ⴂვირილა – (ბალ.).

      Ⴂვირისტი – უკუგდებით კერვა ან ნაკერი.

      Ⴂვიცა და არაგვიცა – ე.ი. გჳძს და არაგჳძს, ანუ გვიძევს, გინა გუაქუს და არა გუაქუს. საახალწლოდ გლეხთ დიაცნი გამოცხობენ ორს კვერს სხვადასხვა ნიშნებით, ერთს დაარქმევენ გვიცა და მეორეს არაგვიცა, სახლის ბედს იმაზედ დასცდიან, თუ პირველი ჩავარდა კუტად, ის იქნება უბედობა, ანუ უქონლობა და თუ დადგა, ის იქნება საბედნიერო, ამის გამო იმერნი პატარა ლავაშებს უხმობენ კვიცად.

      Ⴂვიძინი – (მფრ.) გარეული ტრედი.

      Ⴂვრინვა – გრინვა გრგვინვა, ხმა საგლოველი.

      Ⴂზა – ზოგად სავალი კაცთა. Ⴅრცელს საურმეს გზას ეწოდების შარა და შარას აქეთ და იქით საქვეითოს ბილიკებს თანთანა; ცალკე ვიწროს გზას, ერთი კაცის სავალს – ბილიკი; გატკეპნილ თოვლთა, ანუ შამბთა ზედა – ქაშანი; კლდეთა ზედა ვიწროსა მიხვეულად სავალსა – წავარნა, გინა ჭარკვანა;

Скачать книгу