Скачать книгу

– strój wojskowy, często ze skóry łosia lub wołu. [przypis redakcyjny]

      335

      rysią (daw.) – szybkim krokiem, chyżo. [przypis redakcyjny]

      336

      cekhauz (z niem.) – zbrojownia, arsenał. [przypis redakcyjny]

      337

      bojarzyn putny – uboższy szlachcic litewski lub ruski, służący u bogatszego pana. [przypis redakcyjny]

      338

      piatyhorska chorągiew – jednostka średniozbrojnej jazdy w wojsku litewskim. [przypis redakcyjny]

      339

      arkana (z łac.) – sekret, tajemnica. [przypis redakcyjny]

      340

      emulacja (z łac.) – rywalizacja. [przypis redakcyjny]

      341

      inkursja (z łac.) – najazd. [przypis redakcyjny]

      342

      imainować sobie (daw., z łac.) – imaginować sobie, wyobrażać sobie. [przypis redakcyjny]

      343

      znosić się (daw.) – zmawiać się, mieć konszachty. [przypis redakcyjny]

      344

      votum (łac.: ofiara, dar, obietnica) – tu: poparcie. [przypis redakcyjny]

      345

      wolentarz (z łac.) – ochotnik. [przypis redakcyjny]

      346

      zali (starop.) – czy. [przypis redakcyjny]

      347

      hajduk – zbrojny służący, lokaj. [przypis redakcyjny]

      348

      obserwować (z łac.) – zachowywać, uszanować. [przypis redakcyjny]

      349

      Karol X Gustaw Wittelsbach (1622–1660) – król Szwecji w latach 1654–1660. [przypis redakcyjny]

      350

      janczar (z tur.) – pieszy żołnierz turecki. [przypis redakcyjny]

      351

      Adieu, mon frere (fr. frère) – do widzenia, bracie. [przypis redakcyjny]

      352

      książę Jeremi – Jeremi Michał Wiśniowiecki herbu Korybut (1612–1651), książę, dowódca wojsk polskich w walkach z Kozakami; ojciec późniejszego króla polskiego, Michała Korybuta Wiśniowieckiego (1640–1673). [przypis redakcyjny]

      353

      Koniecpolski ojciec – Koniecpolski, Stanisław (1591–1646), hetman wielki koronny w latach 1632–1646, kasztelan krakowski, uznawany za jednego z najwybitniejszych polskich wodzów. [przypis redakcyjny]

      354

      hajdawery – szerokie, bufiaste spodnie, typowy element stroju polskiej szlachty w XVII w.; szarawary. [przypis redakcyjny]

      355

      kwarta – ok. 1,125 litra. [przypis redakcyjny]

      356

      gniłka – mała, dzika gruszka, ulęgałka. [przypis redakcyjny]

      357

      intrata (z łac.) – dochód. [przypis redakcyjny]

      358

      awarycja (z łac.) – skąpstwo. [przypis redakcyjny]

      359

      polityczny (z łac.) – uprzejmy, cywilizowany. [przypis redakcyjny]

      360

      Birże (lit. Biržai) – miasto w płn. części Litwy, rezydencja Radziwiłłów. [przypis redakcyjny]

      361

      defensor patriae (łac.) – obrońca ojczyzny. [przypis redakcyjny]

      362

      hostis, hostis (łac.) – wróg, obcy, tu C. lm hostibus: wrogom. [przypis redakcyjny]

      363

      repeto (łac.) – powtarzam. [przypis redakcyjny]

      364

      wyżeniem (daw.) – dziś popr.: wygnamy. [przypis redakcyjny]

      365

      amicus (łac.) – przyjaciel, tu W. lm amici: przyjaciele. [przypis redakcyjny]

      366

      suffragium (łac.) – głos w wyborach, prawo głosu, tu B. lm suffragia: głosy. [przypis redakcyjny]

      367

      rekuza – odmowa ręki, odrzucenie oświadczyn. [przypis redakcyjny]

      368

      ad libitum (łac.) – do woli, ile tylko chcą. [przypis redakcyjny]

      369

      Gustaw II Adolf (1594–1632) – król Szwecji w latach 1611–1632, uzdolniony dowódca i reformator armii. [przypis redakcyjny]

      370

      exquisitissimi (łac.) – wyborni, najwyszukańsi, najlepsi. [przypis redakcyjny]

      371

      z niebezpieczeństwy – dziś popr. forma N. lm: z niebezpieczeństwami. [przypis redakcyjny]

      372

      spuszczać się (daw.) – polegać na kimś, liczyć na kogoś, ufać komuś. [przypis redakcyjny]

      373

      Kiejdany (lit. Kėdainiai) – miasto w środkowo-zach. części Litwy, położone nad rzeką Niewiażą, ok. 40 km na płn. od Kowna. [przypis redakcyjny]

      374

      lama – tkanina jedwabna, przetykana złotymi nićmi. [przypis redakcyjny]

      375

      rapcie – element umundurowania, paski do troczenia szabli. [przypis redakcyjny]

      376

      buzdygan (z tur.) – rodzaj broni, ozdobna pałka; w XVII w. symbol władzy oficera. [przypis redakcyjny]

      377

      periculum

Скачать книгу