ТОП просматриваемых книг сайта:
Автор
Все книги издательства Автор
Аннотация
Մեծ ժողովրդականություն է վայելել Նալբանդյանի քաղաքացիական լիրիկան։ Վաղ շրջանի ռոմանտիկական բանաստեղծություններում («Մուսայից մուսային», «Գարնան մուտ») նա ստեղծել է ստրկության ու բռնության կապանքներում տառապող հայրենիքի կերպարը։ Ճիշտ է, այստեղ դեռ չկա «գարնան» համար պայքարի կոչ, բայց բանաստեղծի հոգին լի է զայրույթով ու վրդովմունքով։ Ազատության համար պայքարի պաթոսով են տոգորված Նալբանդյանի «Ազատություն» (1859), «Մանկության օրեր» (1860), «Իտալացի աղջկա երգը» (1861), «Ուղերձ…» (1864) եւ այլ բանաստեղծություններ։ Նա հեղափոխական ոգի մտցրեց հայ պոեզիայի մեջ։ Հանրահայտ «Ազատությունը» գրառվել է Նալբանդյանի լուսանկարի վրա եւ երգվել որպես հայ հեղափոխական երիտասարդության հիմն։ «Ազատություն» բանաստեղծությունն ուսանելի օրինակ է, թե ինչպես է ազատության բնածին զգացողությունը ձեւավորվում որպես գաղափար: «Մանկության օրերը» ազատագրական պայքարի կոչ է ընդդեմ բռնության, խավարի ու տգիտության:
Аннотация
Պատմություն երկու իրար սիրող երիտասարդ հերոսների՝ հովվի աղջնակ Անահիտի եւ արքայազն Վաչագանի մասին: Համբերատար ու բանիմաց գեղեցկուհի Անահիտը Վաչագան թագավորին արհեստ գնահատել է սովորեցնում: Վաչագանը հանուն սիրած աղջկա դառնում է գորգագործ եւ պարտության մատնում թագավորության չար ուժերին։ Ի վերջո արքան միայն այն մարդը չէ, որը թագավորում է, այլ այն մարդն է, որը արարել ու կառուցել գիտի, ու նաեւ սիրել։ «Արհեստը մի այնպիսի բան է, որ ամենայն մարդ պիտի գիտենա, թե ծառա լինի, թե տեր, թե թագավոր եւ թե իշխան», եզրակացնում է «Անահիտ» հեքիաթում… եւ ապա՝ «աշխատությունը բոլոր առաքինությունների մայրն է, ինչպես ծուլությունը ծնող է ամենայն մոլության» գրում է իր դուստր Անահիտին հղած նամակներից մեկում։ Հետեւապես՝ աշխատանքը կյանքի հիմքն է. առանց դրա չի եղել, չկա եւ չի կարող լինել ոչ մի դաստիարակություն։
Аннотация
Խորիմաստ ու խոսուն են Խնկո Ապոր բանաստեղծությունները: Դրանցում փառաբանվում է աշխատավոր մարդը(Գյուղացին ու Աստվածը), դատապարտում նախանձը: Ինչպես իր առակներում ու հեքիաթներում, բանաստեղծություններում եւս հեղինակը վեր է հանում հասարակական տարբեր խավերի արատները, ծաղրում ընչաքաղցությունը, փառաբանում տաղանդն ու գովաբանում գեղեցկությունը: Խնկո Ապոր բանաստեղծություններում կենդանիները, բնության տարերքներն ու անշունչ առարկաները կենդանանում, շունչ ու հոգի են առնում, ու դրանց միջոցով գրողը ներկայացնում է մարդկության արատներն եւ վեհացնում մաքուրն ու շիտակը ( Ամպն ու Սարը, Քամին ու Մարագը, Հիվանդ եղջերուն, Անծեղն ու Առյուծը): Աթաբեկ Խնկոյանը մեզ է փոխանցել նաեւ բազմաթիվ փոխադրություններ, վիպասանության փայլուն նմուշներ, որոնք մինչ օրս էլ հիացնում են իրենց կատարելությամբ, մտքի սրությամբ ու անկեղծությամբ:
Аннотация
Роман Хаос написан в 1898 году. Ширванзаде описывает жизнь промышленного города. Борьба сословий, разложение семьи, в которой над всеми чувствами господствует жажда денег – таковы основные проблемы, на которых строится сюжет. “Хаос” повествует о трагических жизненных перипетиях одной семьи. Писатель со свойственным ему тонким психологизмом пытается проанализировать причины и истоки человеческой драмы, внешние факторы, влияющие на сложные психологические реалии, их социальные основы. Роман “Хаос” является одним из лучших образцов армянского критического реализма как в художественном, так и в идейном плане.
Аннотация
Поэма АНУШ – о трагической любви молодого пастуха Саро к девушке Ануш. Поэт раскрывает душевное богатство героев, высокий драматический накал их чувств. Глубоко изображая духовный мир героев, Туманян вместе с тем раскрывает национальный характер народа, его психологию. Не случайно В. Брюсов заметил, что для читателей другого народа знакомство с поэмами Туманяна (например, с его АНУШ) дает больше в познании Армении и ее жизни, чем могут дать толстые тома специальных исследований. На основе поэмы Туманяна АНУШ написана национальная опера, самая любимая и популярная в народе – АНУШ А. Тиграняна.
Аннотация
Перед вами сборник самых известных армянских сказок. Сказки утверждают доброту и справедливость, приобщают к культуре армянского народа, к его народной мудрости и вековым традициям. Народные армянские сказки – это особенный жанр фольклора, в них есть не только занимательный сюжет и харизматичные герои, но и удивительный поэтический язык.
Аннотация
Перед вами сборник самых известных армянских сказок. Сказки утверждают доброту и справедливость, приобщают к культуре армянского народа, к его народной мудрости и вековым традициям. Народные армянские сказки – это особенный жанр фольклора, в них есть не только занимательный сюжет и харизматичные герои, но и удивительный поэтический язык.
Аннотация
Перед вами сборник самых известных армянских сказок. Сказки утверждают доброту и справедливость, приобщают к культуре армянского народа, к его народной мудрости и вековым традициям. Народные армянские сказки – это особенный жанр фольклора, в них есть не только занимательный сюжет и харизматичные герои, но и удивительный поэтический язык.
Аннотация
Избранной темой известного ашуга была любовь, однако Саят-Нова в стихотворной форме на трёх языках он воспевал начала жизненной мудрости, морали, осуждал распущенность и спесивость «сильных мира сего», осуждал социальную несправедливость. Подобно хачкарам – камням-крестам, которые насчитываются несколько тысяч, его песни на разных языках ни смыслом, ни формой никогда не повторяли, а лишь дополняли друг друга. Для творчества Саят-Новы характерны самобытность музыкального языка, синтез армянского мелоса с ритмическими элементами музыкальных традиции других народов Востока. Саят-Нова был виднейшим и известнейшим талантом своего времени. Известный печальной судьбой, к которой он следовал независимо от его воли, он подарил миру великие и неизгладимые стихи, незабываемые песни, которые цепляют за душу и заставляют человека чувствовать только то, что хочет подарить ему Саят-Нова.
Аннотация
Поэзия Мисака Мецаренца близка к романтизму. Поэт идеализирует природу и противопоставляет её современной городской жизни. Значительное место в его произведениях занимает также тема любви. Основные мотивы поэзии Мецаренца – природа, любовь – окрашены безысходным пессимизмом. Творчество поэта отражает мироощущение армянской мелкобуржуазной интеллигенции, не сумевшей приспособиться к новым капиталистическим отношениям. Поэт ищет выхода из капиталистической действительности в «идиллии» деревенского быта.