LITMIR.BIZ

      Чистай сәгатьләре урап кайтты

      Дәрьяларны, Җирне, Галәмне.

      Инде менә чит илләрдә йөри

      «Җилфердәтеп» безнең әләмне.

      Чистай сәгатьләре – данлы сәгать,

      Үткән алар алтын куллардан,

      Һәр минуты аның бәхет өсти,

      Беләгеңдә балкып торганда.

      Сәгать кенәмени, ул Чистайда

      Бер-бер артлы туган алыплар.

      Хезмәтләре белән мәйдан тоткан,

      Чәчрәп торган чибәр халык бар.

      Туган якка кайттым синсез генә,

      Йөрдем кырлар буйлап кичләтеп.

      Әремнәрне сагыш баскан иде,

      Минем юксынуны көчәйтеп.

      Онытырга тырышып карасам да,

      Оныттырмый сине Яуширмә…

      Сагынуым чыкты ярларыннан,

      Сөюеңне син дә яшермә.

      Чиксез горурланам мин һәрвакыт

      Шушы якта туып үскәнгә.

      Гасырлардан бер әйләнеп үтәм,

      Туган җирем искә төшкәндә.

      Тамыры тирән Чистай каласының,

      Болгарларга барып тоташа.

      Күрәм аның узган шанлы юлын

      Ялкынланып янган ут аша.

      Хәзинәсе бик мул Чистаемның –

      Ул бит

      Сәүдәгәрләр, ишан каласы.

      Шул хәзинә биргән мәшһүрләрен,

      Данга күмгән тырыш баласын.

      Менә бүген тагын балкып чыкты

      Гаҗәп матур яңа «Хәзинә».

      Безне генә түгел, башканы да

      Тартып торсын һәрчак үзенә.

      Килер буын, моннан үрнәк алып,

      «Хәзинә»сен үзе үстерсен.

      Аларга да изге эшләрендә

      Бөек Ходам дәрман-көч бирсен!

      Җитәкчеләр гаярьлеге белән

      Китсен калам, китсен гел алга:

      Туып торсын яңа «Хәзинә»ләр,

      Килеп торсын шөһрәт Чистайга!

      Еллар үтеп, шактый яшькә җитеп,

      Ана булгач кына мин үзем,

      Аңлый алдым әниемнең хәлен:

      Күпме сабырлык һәм зур түзем

      Кирәк булган аңа бу дөньяда

      Давылларга каршы барырга,

      Балалары горур үтсен өчен

      Ышанычлы юллар салырга.

      Узган гомерләрдән бер әйләнсәм,

      Хәйран калып торам кайчакта:

      Тугыз гына бала үсмәгән бит

      Безгә генә дигән кочакта.

      Дүрт ел саен кырык ике сабый,

      Белем генә түгел, наз алып,

      Әниемнән әтиемә күчкән,

      Төрле сыйныфларга таралып.

      Авырлыкка бирешмәгән әни,

      Әти белән икәү бергәләп

      Сикәлтәләр аша сикереп үткән,

      Упкыннардан чыккан үрмәләп.

      Сызлыйдыр шул хәзер кулбашы да,

      Ишле

Скачать книгу