Аннотация

Сённяшні свет – маленькі і крохкі. Тое, што адбываецца на іншым кантыненце, адбываецца на адлегласці выцягнутай рукі, адбываецца з табой. Мы ўсе жывём разам, дыхаем адным паветрам, п’ём адну ваду. Ніхто не чужы, ніхто не іншы настолькі, каб быць бясконца далёкім. У пэўным сэнсе іншасць – гэта ілюзія. У сваёй аўтабіяграфічнай кнізе аўтарка апісвае рэальных людзей і рэальныя падзеі. Змененыя толькі імёны і некаторыя тапонімы. «Я не магла дазволіць сабе бавіцца выдумкай, бо знаходжу гэтую гісторыю занадта важнай, большай за мяне, большай за нас, – кажа пісьменніца. – Хай тыя, хто пажадае, пражывуць яе разам са мной».

Аннотация

У зборнік увайшлі лепшыя навелы з багатай творчай спадчыны вядомага французскага пісьменніка Андрэ Маруа (1885–1967), наследніка лепшых традыцый французскіх рэалістаў у перакладзе Ю. Гаўрука.

Аннотация

Мы не понимаем и не задумываемся, что нами движет по жизни на самом деле. Какие потаенные мотивы побуждают на те или иные поступки, выбирают жизненный путь. Поиски своего Я в эпоху культа потребления и законов офисного планктона – всегда лишь персональная внутренняя трагедия. BLONDINKO.BY – мир женщины глазами мужчины. Мир городской субкультуры и отсутствия культуры жизни. Мир, которым правят страхи и желания. Главная героиня ищет себя настоящую, в чем ей помогают верные «Беретта» и Грустный Волосатый Кабан. Реалити и Хоррор. Мистика и Комедия. Проза и Поэзия – все смешалось в этой истории. Вместе с героиней меняются люди вокруг, природа и Город. Она – катализатор изменений. Поэтому главный призыв книги – «Начни. Жизнь. Заново». И место действия – Минск, Беларусь, наше время.

Аннотация

У чацвёртай кнізе цыкла Людмілы Рублеўскай пра прыгоды шляхцюка Пранціша Вырвіча і полацкага доктара Баўтрамея Лёдніка, дзеянні спачатку пераносяцца ў Францыю, а затым вяртаюцца ў Беларусь. Героі зноў апынуцца ў сітуацыях, з якіх, здаецца, няма выйсця – будуць шукаць спосаб выжыць ў падводнай лодцы, выратоўваць на судзе Саламею Лёднік, біцца з Германам Ватманам, працаваць як двайныя агенты і на канфэдратаў, і на караля. Акрамя гэтага, зноў сваю ролю сыграе карона святога Альфрэда. І, галоўнае, нарэшце Пранціш Вырвіч стане шчаслівым!

Аннотация

Гэта кніга пра дзяўчынку з глухой вёскі, дзе яна зазнае здзекі ў сям’і, у школе. А з кожнага кутка ўвесь час чуе, што ўсе праблемы вырашаюцца з дапамогай грошай. І каб змяніць сваю жыццё, дзяўчынка рашаецца на ўчынак.

Аннотация

Нашае жыццё заўсёды зорнае, то бок касмічнае. Думкі, пачуцці, дзеі людзей пачынаюцца і заканчваюцца ад Нябёсаў. Задача кожнага з нас – усвядоміць, зразумець гэта. Ад таго, як тое атрымліваецца, залежыць літаральна ўсё – і агульнае, і прыватнае на планеце. Менавіта такая ідэя аб’ядноўвае аповесць “Каханне” і раман “Ільвінае вока”. Лёсы герояў пераплеценыя і ў часе, і ў прасторы ды заўсёды абумоўленыя космасам і індывідуальнымі намаганнямі.

Аннотация

Зборнік аповядаў «Сонечны Чалавек» – гэта вясёлае падарожжа па памежным прасторам. Галоўныя героі – анамальныя людзі, ахвяры лакальных канфліктаў, азлобленыя маньякі, палкія дзяўчыны, ідэйныя цнотнікі і сталкеры з нязведаных міроў. Гэтыя істоты бачаць будучыню, ядуць сырую зямлю з магіл і жывуць у пастаянным чаканні вайны. Рэальнай ці метафізічнай? Гэта залежыць, з якога боку паглядзець..

Аннотация

У класічным беларускім пісьменстве заўсёды было зашмат ідэй, патрыятызму і паэзіі чыстае красы, але катастрафічна бракавала фізічнага цела. Традыцыйныя героі беларускай літаратуры заўсёды выглядалі нібы сатканымі з кветкавага пылку, але амаль паўбаўленымі мяса, крыві, касцей, а таксама натуральных фізіялагічных жаданняў. Вы можаце ўявіць эрагенныя зоны Ядвісі з коласаўскіх “На ростаннях”? А мінет ці кунілінгус меліжаўскіх Васіля Дзятліка і Ганны Чарнушкі? Быкаўскае “Дажыць да світанку” выклікае у вас адно мілітарныя асацыяцыі, але не думкі пра жарсць, якая знясільвае ненажэрных каханкаў? Законы прыроды адназначныя, і для прыгожага пісьменства таксама: песцік вымагае тычынкі, Інь – Янь, і без гэтага немажлівае натуральнае апладненне. Калі ў літаратуры нарэшце з’яўляецца фізічнае цела— яе прыўкрасная душа цяжарыць, дэкаратыўныя кветкі саступаюць месца завязі, а краскі на галінках неўзабавеабарочваюцца пладамі.

Аннотация

Журналіст, дворнік, дармаед, гаспадар, пісьменнік. Аўтар гэтай кнігі – чалавек, які шукае сваё месца ў гэтым свеце. Такім месцам магла б стаць утульная рэдакцыя сталічнага часопіса або модны хіпстарскі каворкінг. Але стала дзедава хата на Палессі, на ўскрайку Беларусі, на перакрыжаванні сусветай. Гэта кніга не пра тое, як аднавіць напаўразбураны дом, саджаць агарод, даіць казу, жыць у вёсцы і не спіцца. Гэта кніга пра тое, як аднавіць напаўразбуранага сябе. Можа быць, яна пра тое, як вярнуцца да каранёй да роднай мойнай і культурнай стыхіі і пра тое, як важна не згубіць бабуліны аповеды. А можа, пра тое, як стаць сваім для самога сябе.

Аннотация

Гэтая ўнікальная кніга складаецца з баек, напісаных Кухмістрам Верашчакам для «Нашай Нівы» і «Звязды» цягам апошняга дзесяцігоддзя. Блізкае знаёмства з «Кухаркай Літоўскай», кулінарнымі рэаліямі паэмы «Пан Тадэвуш», мемуарамі Леона Патоцкага, Яна Булгака, Мельхіёра Ваньковіча, Міхала Паўлікоўскага і многімі іншымі тэкстамі ХІХ – першай паловы ХХ ст. стварае досыць арганічную карціну кухні, якую сёння ўсё часцей называюць «літвінскай». Гэта шляхецкая і мяшчанская кухня былога ВКЛ, у нейкай ступені таксама – заможнага сялянства.