LITMIR.BIZ

      WSTĘP

      Fundamentalnym zadaniem państwa jest zapewnienie bezpieczeństwa obywatelom zarówno w aspekcie wewnętrznym, jak i zewnętrznym. To kwestia ochrony zdrowia i życia oraz mienia ludzi. Mnogość i częstotliwość występowania zagrożeń we współczesnym świecie sprawia, iż mocno dotykają one nie tylko jednostkę i jej mienie, ale także środowisko naturalne i infrastrukturę. Zmianie uległo środowisko bezpieczeństwa w samej Europie i wokół niej. Ewolucja zagrożeń, zmiana paradygmatu bezpieczeństwa i współczesny obraz rzeczywistości pokazują diametralną zmianę stosunku ofiar wśród żołnierzy względem pozbawionych życia osób cywilnych. Zamachy terrorystyczne, kataklizmy (pożary, powodzie, tsunami itp.) i katastrofy (budowlane i komunikacyjne) zbierają żniwo w postaci ludności cywilnej i jej życiowego dorobku. Wielkim wyzwaniem pozostaje zatem ochrona społeczeństwa, mienia i środowiska na wypadek wystąpienia zagrożeń zarówno o charakterze militarnym, jak i niemilitarnym. Tymczasem, w przykładowej kwestii zapewnienia miejsca w schronach odsetek populacji mogącej liczyć na ukrycie się wynosi: 114% w Szwajcarii, 80% w Szwecji, 72% Finlandii, 60% w Niemczech2, natomiast „w Polsce (…) istniejące schrony i ukrycia3 są w stanie zapewnić jedynie 2,9% potrzeb w zakresie miejsc ochronnych dla ludności w skali kraju”4. Z kolei odsetek populacji zaangażowanej w obronę cywilną wynosi: 7,3% w Szwecji, 6,5% w Szwajcarii, 1,9% w Finlandii oraz 0,5% w Polsce5.

      Ewoluujące zagrożenia współczesnego świata implikują konieczność podejmowania działań w zakresie rozpoznawania, wykrywania oraz opracowywania algorytmów, planów postepowania. To z kolei wymaga profesjonalizmu, zaangażowania, wspólnych ćwiczeń, licznych symulacji, które pozwoliłyby przygotować stosowne ogniwa administracji rządowej i samorządowej, służb, inspekcji i straży oraz organizacji pozarządowych do możliwie najlepszej ochrony ludności. W tej sytuacji niezmiernie ważne jest wykorzystanie dostępnego potencjału tak militarnego, jak i pozamilitarnego, a także dbałość o to, by był on profesjonalnie przygotowany do realizacji zadań z zakresu obronności. Polska i inne państwa UE dostrzegają profity płynące ze współpracy na poziomie międzyinstytucjonalnym wewnątrz kraju, a także ze współpracy międzynarodowej.

      Odpowiedzialność za ochronę ludności w sytuacjach kryzysowych w czasie pokoju spoczywa na barkach systemu zarządzania kryzysowego, natomiast kwestia kompetencji konkretnych organów w czasie wojny w kwestii tego obszaru pozostaje niejednoznaczna. Ważna rola przypada wówczas obronie cywilnej, mającej na celu ochronę ludności, zakładów pracy i urządzeń użyteczności publicznej, dóbr kultury, ratowanie i udzielanie pomocy poszkodowanym w czasie wojny. Tymczasem na chwilę obecną widoczny jest ewidentny brak adekwatności konkretnych rozwiązań w tym obszarze względem współczesnych zagrożeń. Co więcej, funkcjonujące rozwiązania prawne są niespójne i nie dotykają wszystkich obszarów zadaniowych Скачать книгу