ТОП просматриваемых книг сайта:
Бабалардын баяны 2. Кадыр Абакиров
Читать онлайн.Название Бабалардын баяны 2
Год выпуска 2018
isbn
Автор произведения Кадыр Абакиров
Жанр Сказки
Издательство ЛитРес: Самиздат
Эскермеси дагы бар.
Бапырата кеп айткан,
Башталмасы дагы бар.
Эээ…эээй…байыркынын жомогу
ДОЛОН БИЙДИН ҮЧ УУЛУ
Мен силерге айттымбы,
Долон бийдин баянын.
Эми айтып беремин
Үч уулунун аянын
Анан анан токтобой,
Агылып мезгил өтүптұр.
Дайны чыкпай жоголуп,
Далай жылдар көчұптұр.
Бий орто жаш чагында
Бирге болуп эли менен
Көчүп кыштап белдерди,
Мелмилдеген суу кечип,
Мекендеди тоо жерди.
Долон бий дагы кайгырды.
Бала көрбөй далай жыл
Ичинде жүрдү кайгынын.
«Көрөмбү» деп баланы,
Башка жактан кыз алды.
Боюна бүтүп жарынын,
Төрөөр күнү жакындайт.
Бир күнү зайыбы,
Мындай деген кеп таштайт:
«Эртең-бүгүн төрөтүм,
Кызганып турам өзүңдөн.
Адырга жылкы кайтарып,
Ал жакка кеткин бет алып»,
Чарчап икалган ал ата,
Адырга жылкы кайтарды,
Ак боз үйлөр алыс калды.
Көзү бирок айылда,
Бакыт менен таалайда,
Аңгыча чаап алкынтып,
Атчан келди бир бала.
–Уулду болдуң абаке!
Мунун өзү бакыт ээ.
Сүйүнұп кетип Долон бий,
– Адыр жакта көрүнгөн
Ак торунун үйрүнөн,
Тогуз жылкы алгының,
Токтобой үйгө айдагын.
Айдап алып жылкыны,
Бала кетти үйүнө.
Кабагын ачып сүйүнө.
Убакыт көп өткөн жок,
Чай кайнамдай болгон жок.
Ак бозун чапкылап,
Келди башка чабаган.
Курган неме сүйүнө,
Кут төгүлөт өңүндө.
Жакшы кабар кеп айтты,
Жагалдана деп айтты:
– Ой, атаке, Долон бий,
Төлгөңүз топ болду,
Сакаңыз айкүр конду.
Бакытка байып толдуңуз,
Дагы бир уулду болдуңуз.
Атаке деер кош жылдыз,
Ачылып турат жолуңуз.
Бир эмес эки эркек,
Чоңоёт экен эркелеп.
Эртең эле эр жетет.
Жоо менен кармашат,
Намызды талашат.
Колуңузда эки куш,
Корунбай эми калыңыз.
Ала Тоого ай чыкты,
Ачылган экен бактыңыз.
Сүйүнүп кетти Долон бий,
Сүйкүмү элге жарыя.
– Сүнчүңө ай балам,
Тоо торунун үйрүнөн
Тогуз жылкы берейин,
Ажарың мага сүйкүмдүү,
Андан башка не дейин
Бир эмес эки уулум бар,
Аларга бакыт тилейин.
Аянып эми нетейин.
Кыбыланы каранып,
Жаратканга жалбарып.
Бата кылып Алла Таалага,
Жалынып турду бир азга.
Кубанып да шаттынап,
Тамагын кырып каргылданып.
Куу жоргону камчыланып,
Ашыга келди үйүнө,
Ала кечки күүгүмдө.
Туугандары тосуп алып,
Туш-туштан баары кубанып.
Бир кары айтты жылмая,
– Оң