Скачать книгу

Pairis. Hystoria Constanti-nopolitana I Untersuchungen und kritische ausgabe von Peter Orth. Reinheim, 1994. P. 113. Оригинальный латинский текст: “Nunc itaque validi bellatores, succurrite Christo, date no-mina vestra militie christiane, felicibus castris aggregari satagite! Vobis ho die causam Christi committo, vobis ipsum, ut ita loquar, in manus trado, ut eum in hereditatem suam, de qua crude liter eiectus est, restituere studeatis. An ne vos illud terreat, quod hoc tempore gentiles rabies super nostros adeo vehementer invaluit, rerum precedentium vos cupio reminisci”.

      51

      Charland Th.-M. Artes praedicandi. P 125 et sq.

      52

      Casagrande C. Le calame du Saint-Esprit. Grace et rhetorique dans la predication au XIII siecle II La parole du predicateur V–XV siecle. Nice, 1997. P 241.

      53

      Casagrande С. Le calame du Saint-Esprit. P. 237.

      54

      Ibid. P. 241.

      55

      Ibid. P. 247.

      56

      Morenzoni F. Parole du predicateur et inspiration divine d’apres les artes praedicandi li La parole du predicateur V–XV siecle. Nice, 1997. P. 271.

      57

      Morenzoni F. Parole du predicateur. P. 279.

      58

      Ibid. P. 289.

      59

      Ibid. Р. 281; Humbert} de Romanis Opera de vita regulari / Ed. J. J. Berthier. Roma, 1888. P. 385.

      60

      Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P. 375: “…aliae scientiae ab humano inge-nio sunt inventae, quamvis non sine Dei adiutorio: haec autem est a Deo immediate divinitus infusa”; Carozzi C. Humbert de Romans et la predication // Cahiers de Fanjeaux. 2001. № 36. P. 251.

      61

      Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P. 465; Carozzi C. Humbert de Romans et la predication. P. 255.

      62

      Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P. 393: “Aliae enim artes acquiruntur per assue-factionem ex frequenti agere. <…%*Gratiae vero praedicandi ex dono Dei speciali habetur”.

      63

      Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P. 431.

      64

      Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P. 439.

      65

      Morenzoni F. Parole du predicateur. P. 282; Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P. 393.

      66

      Humberti de Romanis Opera de vita regulari. R 416: “reprehensibile est in prelato cum non predicat. Hoc ipso enim quod est praelatus, ad hoc tenetur”.

      67

      Morenzoni F. Parole du predicateur. P. 282; Humberti de Romanis Opera de vita regulari. P 394: “Circa primum notandum est, quod licet praedicationis gratia specialiter habeatur ex dono Dei, tamen sapiens praedicator debet facere quod in se est, diligenter studendo circa prae-dicationem faciandam, ut laudabiliter fiat”.

      68

      Wilhelm von Tripolis. Notitia de Machometo. De statu Sarracenorum. Kommentierte latei-nich-deutsche Textausgabe von P. Engels. Wurzburg, 1992. P. 216.

      69

      Ibid. P. 260.

      70

      Ibid. P. 360.

      71

      Raymond Lull. Le Livre du Gentil et des trois sages / Trad. A. Llinares. Paris, 1993. P. 274.

      72

      Глава основана на материале следующей статьи: Portnykh V. Le traite d’Humbert de Romans (OP) “De la predication de la sainte croix”. Une hypothese sur son utilisation dans les guerres saintes du XV siecle // Revue d’histoire ecclesiastique, 3^1(2014). P. 588–624.

      73

      Census of Medieval and Renaissance MSS in United States and Canada, by S. De Ricci, with the assistance of W. J. Wilson. New-York, 1935. P. 1007–1008; Mittelalterliche Bibliothek-skataloge Deutschlands und der Schweiz / im Auftrag der Bayerischen Akademie der Wissen-schaften / Herausgegeben von Bernhard Bischoff Erganzungsband 1. Handschriftenerbe des deutschen Mittelalters / [Bearb. von] S. Kramer. Munchen, 1989.

      74

      По поводу характера войн с гуситами см. прежде всего письма папы Мартина V и его легата Бранды из Кастильоне: Urkundliche Beitraege des Hussitenkrieges. Hrsg. von Franz Palacky. Prag: Temsky, 1873. Band 1 (1419–1428). P. 17–20, 46–48, 106–116. В первом из писем (1420) папа использует термин “crucesignati ”, которым обозначались крестоносцы, и говорит о полной индульгенции участникам. Описание войн в целом см. в следующих работах: Неутапп К G. The Crusades against the Hussites //A History of the Crusades. Vol. 3, ed. H. W. Hazard. P. 586–646. Новейшую библиографию по гуситам см. в: Fudge Т. А. The Crusade against Heretics in Bohemia, 1418–1437, Aldershot, 2002. P. 403^105. О священном характере войн с турками-османами см. прежде всего: Imber С. The Crusade of Varna 1443–1445. Alderschot, 2006; Housley N. Crusading and the Ottoman Threat. 1453–1505. Oxford, 2013; Weber В. butter contre les Turcs: les formes nouvelles de la croisade pon-tificale au XVe siecle. Rome, 2013.

      75

      Catalogus codicum manu scriptorum Bibliothecae Monacensis. Tomus III. Series nova. Pars 3,2. Codices latinos 3680–3830 bibliotecarum augustinarum continens. Neu beschreiben von H. Hauke und A. Freckmann. Munich, 1894. P. 134.

      76

      Неутапп К G. The Crusades against the Hussites. P. 646; Heynmann К G. George of Bohemia. King of Heretics. Princeton, 1965. P. 460–461; Odlozilik O. The Hussite King. Bohemia in European Affairs 1440–1471. New Jersey, 1965. P. 191, 194, 206–209.

      77

      Fol. 105v: Extracta ex bulla felicis recordationis pape Pii [II] de modo indulgentiarum contra Turcos concessarum ad eius instar nunc contra hereticos conceduntur.

      78

      Catalog of manuscripts in Stiff Klosterneuburg, Austria. Vol. 5: Codices 831–999. S. 1., s. a. P. 367–396.

Скачать книгу