Үз туксаным туксан / Моя правда - Гамил Афзал

Скачать книгу

кайтсам берзаманда,

      Әзер түгел аш казанда.

      Хатын йөри мич янында,

      Ачу килде шул чагында.

          Минем, дидем, тамак ачты,

          Атып бәрдем табагачны.

          Кыздырма, дип, минем канны,

          Атып бәрдем стаканны.

      Ягъни ирнең көчен күрсен…

      Бәреп ваттым тагын берсен.

      Шуннан хатын кызып китте,

      Коймакларны көлгә сипте.

          Аша! диеп, һай, чибәрем,

          Тибеп екты май чүлмәген.

          Сызганып мин беләкләрне,

          Төртеп ектым чиләкләрне.

      Инде, җаным, дустым, димәм, –

      Башка бирде соскы белән.

      Шуннан күңел тынычланды,

      Бүлмә эче тынып калды.

          Көлле коймакларны алып,

          Идәндәге майга манып,

          Татулашып бу кич белән,

          Чәйне эчтек чүмеч белән.

      Магазиннан савыт-саба

      Өр-яңасын алыйк, иркәм,

      Юкка-барга тавыш-гауга

      Бәрәкәткә булмый икән.

      Җиңгиләр

      Абзый-абзый, дигәнем дә

      Башка чыккан абзыйлар.

      Абзыйларның өйләрендә

      Ике матур җиңги бар.

      Җиңгиләрем киң күңелле,

      Гайбәт өчен күзәтмим.

      Кайсы уңган, кайсы юк, дип,

      Син сорама, мин әйтмим.

      Гайшә җиңги өйдән чыкса,

      Тарантаслы ат тора.

      Гайшә җиңги эшкә оста,

      Колхоз малын арттыра.

      Сара җиңги, соң уянып,

      Абый эшкә китүгә,

      Балакларын җилфердәтеп,

      Кәҗә куа көтүгә.

      Гайшә җиңги укып йөри,

      Өч баласы булып та.

      Гайшә җиңги доклад сөйли

      Собраниедә клубта.

      Сара җиңги гайбәт сөйли

      Өйдән өйгә эрәттән,

      Бер баласын күтәргән дә

      Бер баласын иярткән.

      Гайшә җиңги эшләп йөри

      Фермада йә абзарда.

      Сара җиңги эшкә йөрми,

      Җиләк сата базарда.

      Сара җиңги чабып йөри

      Аргы очтан бу очка,

      Сабын сорап, суган сорап,

      Борыч сорап бурычка.

      Гайшә җиңги тузынмаган,

      Өс-башы каралмаган.

      Сара җиңги юынмаган,

      Чәчләре таралмаган…

      Җиңгәләрем киң күңелле,

      Гайбәт өчен күзәтмим, һәй.

      Кайсы уңган, кайсы юк, дип,

      Син сорама, мин әйтмим.

      Минем сакал

      Ял ит, диеп ялга чыгардылар,

      Пенсиягә чыктым бервакыт.

      Бу тынгысыз күңел

      Ялда түгел,

      Мөмкинмени яшәү тик ятып!

      Сакалымны чыгып җилфердәтәм

      Талгын искән җылы җилләрдә.

      Көннәр аяз,

      Күңелдә яз,

      Тормыш мәшәкатен сөйгәнгә.

      Җитешсезлек күрсәм, җаным әрни,

      Чын күңелдән янып борчылам,

      Алай ярамый бит,

      Ярамый, дип,

      Сакалымны учлап көрсенәм.

      Уңышларны күрсәм, җан шатлана,

      Яшәргәндәй кебек күренәм.

      Шәп торабыз, димен,

      Булдырабыз, димен,

      Сакалымны

Скачать книгу