Үз туксаным туксан / Моя правда - Гамил Афзал

Скачать книгу

да аварга тора.

      Күрше колхоз ферма салды

      Шыңгырдатып нараттан;

      Безнең ферма түбәсенең

      Саламын җил тараткан.

      Күрше колхозның атлары

      Уйнап тора чабарга;

      Җиксәк-чыксак аксак-туксак,

      Безнең атлар алама.

      Күрше персидәтель чаба

      Легковойда такырдан;

      Ә безнеке җәяү йөри,

      Тарантасы ватылган.

      Күрше колхозның кызлары

      Эшкә уңган, чибәр, ди;

      Күрше колхоз егетләре

      Безгә яучы җибәрми.

      Күрше колхоз Мичуринча

      Эре алма үстерде;

      Безнең алма агачларын

      Кәҗә ашап бетерде.

      Күрше колхоз кукурузын

      Турап алды силоска,

      Ә безнеке кырда калды,

      Яхшы уңган булып та.

      Җигәр идек, чыгар идек,

      Булса чаптар җирән ат;

      Үзебез дә ялкау түгел,

      Персидәтель виноват.

      Кенәгә алыйк әле лә,

      Труддень саныйк әле шул;

      Ялкау җитәкчене куып,

      Яхшысын сайлыйк әле.

      Сайладым, их, сайладым…

      Шулай беркөн бер кичәдә

      Күзем төште Хәдичәгә:

      Биле нәзек, кашы кыйгач,

      Бер бите – ай, берсе – кояш.

      Гашыйк булдым бер минутта,

      Йөрәккәем янды утта.

      Тора-бара гыйшык бетте,

      Яратмадым – тәкәрлекле…

      Шулай беркөн аулак өйдә

      Күз алдымда Гөлхалидә,

      Биле нәзек, кашы кыйгач,

      Бер бите – ай, берсе – кояш.

      Карап куям ара-тирә,

      Йөрәккәем ярсып тибә.

      Курнос иде, янып-көеп,

      Ташладым бер атна сөеп.

      Шулай беркөн бер өмәдә

      Гашыйк булдым Саҗидәгә.

      Биле нәзек, кашы кыйгач,

      Бер бите – ай, берсе – кояш.

      Самавырдай җирән үзе,

      Сәер карый сыңар күзе,

      Кәләш түгел, әйтим туры:

      Тәк просто – адәм хуры…

      Менә беркөн кино бара,

      Минем янда Бибисара.

      Биле нәзек, кашы кыйгач,

      Бер бите – ай, берсе – кояш.

      Гашыйк булды сыразы ул,

      Сөямсең, дип сорады ул.

      Тәк ничава, шадра түлке,

      Мин борылдым, селтәдем кул.

      Шулай беркөн Бану җиңги

      Күрше кызын миңа димли,

      Туйлап кына аласы бар,

      Ләкин аның баласы бар.

      Баласы кыз – шунысы бик жәл,

      Малай булса, тагы бер хәл.

      Тфү, дидем, шайтан алсын,

      Пүскәй миңа Мәрьям барсын!

      Мәрьям гүзәл, чәчәк кебек,

      Күз алдымда тора көлеп,

      Биле нәзек, кашы кыйгач,

      Бер бите – ай, берсе – кояш.

      Гыйшык хаты яздым инде,

      Ләкин аның Сәйфетдине

      Миннән ныграк яраткандыр –

      Ут чыгарды яңактан бер.

      Анда-санда гүләйт итеп,

      Кырык ике яшькә җитеп,

      Күзең салсаң, ни күр, иптәш:

      Чәч агарган, маңгай пеләш.

      Бөкре карчык Бибиҗиһан

      Книжкегә акча җыйган.

      Уйлап-уйлап утырдым да

      Йортка кердем

Скачать книгу