Үз туксаным туксан / Моя правда - Гамил Афзал

Скачать книгу

кебек яшәргә.

      Авыл клубында концерт

      Фокус күрсәтүче чибәр егет,

      «Карагыз, мин бик тиз байыйм» диеп,

      Кузгалмыйча баскан урыныннан,

      Акча койды авыз-борыныннан.

      – Күр әле, карт, – диде кемдер берәү, –

      Менә Айсылуга асыл кияү.

      Утырыр идек акча санап кына,

      Кияү байлыгына карап кына.

      Шуннан егет, төрле юк-бар сөйләп,

      Кулына алды ике төпсез чиләк.

      Берсе эченә берсен каплады,

      Шуннан товар чыгара башлады…

      – Улым, – диде шулчак Шәкүр бабай, –

      Ай-яй, ансат мал табасың, малай.

      Чыгарчәле шуннан ансат кына

      Сыерларга ферма ясап кына.

      Безнең председатель Сафа куштан

      Бушатырга мачтыр юкны буштан.

      Хикмәт чыкмый аның, ә син оста,

      Ярдәм итче шуңа, пожалыста!

      Сәләхетдин абзый сүзләре

      Дүрт малаем дүрт урында,

      Газетта алар турында

      Язалар, сөенә күңел,

      Мактанып әйтү түгел.

      Алар район күркесе лә,

      Начальниклар дүртесе дә,

      Сокланып туймый күңел,

      Мактанып әйтү түгел.

      Кабинетта уңга-сулга

      Кычкыралар телефонга,

      Мал табалар бик җиңел,

      Мактанып әйтү түгел.

      Базарга да левковуйда,

      Абзарга да левковуйда,

      Башкалага күчү уйда,

      Мактанып әйтү түгел.

      Бер министр кызын димли,

      Кызы фәрештәгә тиң, ди,

      Ләкин малай, кирәкми, ди,

      Мактанып әйтү түгел.

      Бер төрик әле, Сәйфулла,

      Янчыгым юк минем монда,

      Калган акча сандыгында,

      Мактанып әйтү түгел.

      Карчык белән без икәү

      Өй каршында тупыл үскән,

      Тәрәзәдән кояш төшкән.

      Әнкәләре белән түрдә

      Чәй эчәбез икәү бергә.

      Чәй эчәбез шикәр кабып,

      Үткәннәрне искә алып:

      – Шөкер, – дибез бер-бер артлы, –

      Кишер чәе бәрәкәтле!

      Карчык минем уңган нәрсә,

      Аш-су фәлән әзерләсә,

      Бәлеш-мазар чамаласа,

      Телең йотма, шәйләп аша!

      Кырык еллап тату торып,

      Хәлле генә тормыш корып,

      Берсе-берсе баһадирдай

      Үстердек без алты малай.

      Тәмле уйлар, татлы уйлар

      Кунак булды безнең өйдә:

      «Яшь киленнәр, ямьле туйлар

      Шатлык алып килер безгә.

      Йортлар салып шыңгырдатып

      Чыршы белән, нарат белән,

      Тарантаслар зыңгырдатып,

      Туйга китсәк пар ат белән…

      Әнкәләре ефәк кигән,

      Көмеш кашык балда-майда,

      Йөрербез без карчык белән

      Бер малайдан бер малайга…

      Килеп керсәк, менә кемнәр,

      Урын түрдә, аста мендәр.

      – Сый бар иде бик бәләкәй,

      Җитешегез, әткәй-әнкәй!

      Безгә пачут, безгә хөрмәт,

      Кызылымы, акмы кирәк!

      – Эһем-эһем, әйдә, ярар,

      Исәнлеккә, балакайлар!..»

      Тәмле

Скачать книгу