LITMIR.BIZ

Скачать книгу

dink aan planne om die kapitaal wat hulle daarin gesteek het weer terug te kry.

      Een middag sit die vier in Rooie se buitekamer met kakebene wat op en af beweeg soos hulle lekkers eet. Daar is mos baie van die goed.

      “Ek sál nog aan ’n plan dink om ons geld terug te kry en ’n ontsaglike wins te maak,” belowe Trompie vir die soveelste keer omdat hy voel sy vriende neem hom kwalik dat hulle soveel geld verloor het.

      Trompie hou van die woorde “’n ontsaglike wins”. Hy het dit by sy pa gehoor en gebruik dit nou sommer weer.

      “Ja-nee, ouens, dis wat ons gaan maak: ’n ontsaglike wins.”

      “Wanneer gaan ons dit nogal maak – en waarmee?” wil Dawie weet.

      “Dis waaroor ek nou dink,” sê Trompie. Sy voorkop is geplooi en hy stut sy ken op sy vuis, net soos Die Denker in sy pa se studeerkamer.

      Trompie loer om te sien of hierdie peinsende houding sy vriende beïndruk, maar dit lyk nie so nie. Hulle sit almal en kou. Rooie probeer sy tone roer sonder dat sy groottone ook beweeg. Dawie kielie Boesman se maag met sy skoenpunt en Blikkies se oë is half toe. As dit nie was dat sy kake so ritmies beweeg het nie, sou ’n mens gesê het hy slaap.

      Die spul het ook geen verbeelding of verstand nie, dink Trompie vies. Hulle sit luilekker en ontspan en hy moet ernstig sit en dink.

      “Julle moet ook dink,” sê Trompie hard.

      “Hoekom?” wil Rooie weet. “Jy’s mos die kastige sakeman.”

      “Waaroor moet ons dink?” vra Blikkies wat nou regop kom.

      “Dink aan planne – maniere hoe ons al ons geld kan terugkry. Ander maniere waarop ons geld kan maak.”

      “Maar waar gaan ons weer geld kry?” vra Rooie. “Ons geld is nou omtrent alles in ons mae.”

      Dit is natuurlik ’n probleem. Die seuns se ouers gaan nie vir hulle nog geld gee om mee te spekuleer nie.

      “Dalk moet ons ’n ander soort winkel begin,” sê Blikkies.

      “Dis waaroor ons nou moet dink en besluit,” brom Trompie. Hy voel hulle praat in sirkels en kom nie verder nie.

      “Jy’s mos die sakeman,” sê Rooie smalend. “Dink jy aan iets.” Hy begin sy tone weer wikkel.

      “Weet julle wat?” vra Dawie voor Trompie op Rooie kan begin pik.

      Almal kyk nou na Dawie. Dit lyk of hy ’n plan het.

      “Wat?” vra Trompie.

      “Wat wát?” vra Dawie.

      “Wat bedoel jy, wat weet ons?” vra Trompie, maar voel dan dit is nie reg nie. “Ek bedoel, wat weet ons nie? Ek bedoel, probeer jy miskien snaaks wees?”

      Dawie kyk onskuldig na Trompie. Nee, hy probeer nie snaaks wees nie. Hoekom sal hy dit wil doen? Sy oë vonkel ondeund.

      “Nou wat wil jy dan sê?” vra Trompie vererg en wikkel sy sproetneus om te wys hy is nou lelik omgekrap.

      “Ek wil sê daar is net een manier om ons geld weer terug te kry.”

      “En wat’s dit?” vra Trompie, wat skoon vergeet om sy neus verder te wikkel. Hy stel baie belang, want hy wil mos graag sy geld terugkry. Rooie en Blikkies stel ook belang – hulle wil ook graag hul geld terughê.

      “Die enigste manier,” sê Dawie ernstig, “is om te werk. ’n Mens kan net geld verdien as jy werk. As ons daai geld wil terughê, moet ons werk. Dis al genade.”

      Trompie, Rooie en Blikkies kyk met suur gesigte na Dawie. Sy gesig is net so suur soos hulle s’n. Hy hou self ook nie van sy voorstel nie.

      “Te oordeel na julle gesigte is julle nie mal oor my voorstel nie,” sê Dawie.

      “Dis tog ’n belaglike voorstel,” brom Rooie. Trompie en Blikkies maak dit duidelik dat hulle volkome met hom saamstem.

      “Onthou net, ’n sakeman werk nie eintlik self nie,” sê Trompie. “Hy laat ander mense vir hom werk.”

      “Dis nonsens,” sê Dawie, “maar laat ons nie nou daaroor stry nie. Ek hou ook nie van my voorstel nie. Ons werk hard genoeg by die skool.”

      Dit is weer stil in die kamer behalwe vir die geluid van kouende kake. Die Boksombende maak of hulle sit en dink aan maniere om sonder kapitaal ’n wins te maak sodat elkeen sy geld kan terugkry. Maar in die werklikheid wonder elkeen waaraan die ander drie dink.

      Later dink hulle ook nie eens meer hieroor nie. Hulle sit sommer net.

      Nog ’n rukkie later gaan hulle huis toe met groot beloftes om vanaand ook ernstig oor hierdie probleem na te dink.

      Dié aand is Trompie pootuit van al die dink. Hy het die hele middag hard probeer om aan ’n plan te dink, maar kon met niks vorendag kom nie. Hy het nie vanaand die krag om nog verder te dink nie. Hy sal maar wag tot daar iets gebeur wat hom ’n idee gee.

      Die volgende oggend gebeur daar iets in die skool wat die Boksombende dalk net kan help om baie geld te maak.

      Katrien Gerritse, die meisie wat langs Trompie-hulle woon, sit in die ry langs hom – net ’n entjie voor Trompie.

      Hulle het nou Afrikaans by meneer Claassen. Hy is ’n finalejaarstudent aan die universiteit en het net vir ’n maand kom aflos terwyl meneer Dykman van sy groot hartoperasie herstel.

      Die kinders het die onervare aspirantonderwyser sommer die eerste dag al Klasie-Kasie gedoop. Later het hulle dit verkort tot net Ou Kasie. Die feit dat die jong man nog sukkel om dissipline te handhaaf, laat die kinders ekstra baie van hom hou. Hulle het altyd baie pret in Ou Kasie se klas.

      Vandag moet die leerders ’n lang paragraaf op die bord netjies in hul boeke oorskryf. Dan moet hulle al die werkwoorde, selfstandige naamwoorde, voornaamwoorde en ander woordsoorte in aparte kolomme daaronder neerskryf.

      Trompie verstaan nie veel van sinsontleding nie, maar hy is sommer gou klaar. Hy het elke woordsoort se naam boaan ’n kolom geskryf en die woorde toe sommer by enige kolom ingevul. Soos hy vir Rooie sê – hy gaan baie per toeval verkeerd hê, maar baie gaan ook per toeval reg wees.

      Trompie is nou verveeld. Hy sit en rondkyk. Hy wonder wat hy kan doen.

      Dan kyk hy na Katrien in die ry langs hom. Sy was eens op ’n tyd sy meisie. Hulle het die oggend begin uitgaan en daardie selfde middag het hy haar afgesê. Of het sy hom afgesê? Trompie kan nou nie meer onthou nie en dit maak ook nie saak nie.

      Katrien was eenkeer ook ’n halwe lid van die Boksombende. Sy moes hulle betaal vir hierdie voorreg, en die seuns het vir hulle lekkers met haar geld gekoop. Trompie dink nou daaraan dat Katrien nog steeds ’n halwe lid van die Boksombende is – in teorie altans.

      Dan sien hy iets op die bank langs Katrien. Dit lyk soos ’n bondeltjie klere. Trompie leun effens vorentoe om beter te kan sien en kom agter dit is ’n pop.

      Hy het die pop al by Katrien se huis gesien. Hy frons. Hy wonder hoekom Katrien die pop skool toe gebring het? Is sy nie ’n bietjie oud om met poppe te speel nie? Sy het dit seker skool toe gebring om vir een van die ander meisies te wys. Dit is ’n baie mooi pop wat “Mamma!” sê as jy dit op die maag druk. Dalk wil sy ’n mondeling of iets oor die pop doen.

      Trompie begin skielik glimlag. Dit behoort pret te wees. Ou Kasie is skrikkerig om te kwaai met hulle te wees. Hy sal maar net saam lag en ook die grap geniet.

      Trompie wonder of hy Katrien moet vra of hy die pop kan leen. Maar sê nou sy sê nee? Dan sal sy die pop aan haar ander kant neersit – buite sy bereik. Hy besluit om haar liewer nie te vra nie.

      Ou Kasie sit by die tafel en sien opstelle na. Die klas is vandag nogal besonder stil, seker omdat almal so besig is om die woorde in die (hopelik) regte kolomme neer te skryf.

      Trompie

Скачать книгу