Скачать книгу

домалап жүрді. Не деген керемет түс еді. Жер де домалақ, ай да домалақ, күн де домалақ, киіз үй де домалақ, тіпті доп та домалақ.

      Екеуі сол күні ерте тұрып алып, күні бойы сол таңғажайып түсті талқылап, əсерінен шыға алмады.

      Сол кеш Рауза мен Елдес екеуі сиқырлы кітапты ашып оқуға тырысты. Сол уақытта

      Нуа ұстаз орманнан бал əкелуге шығып кеткен еді. Кітап екеуін шақырып тұрғандай болды. Нуа бұл кітапты оқуды үйретсе де, əлі кітаптан ештеңе оқымаған еді. Елдесті бір тылсым күш баурап алғандай болды. Ол кітапты тауып алып Раузаға:

      – Раузажан, кітапты көрейікші, – деді ақырын дауыспен.

      – Ой, керегі емес. Нуа ата өзі көрсететін шығар, – дейді кішкене қорқақтап.

      Елдес кітапты ашып жатып:

      – Мен онда оқи берем, – дегенде Рауза қасына жүгіріп келіп:

      – Жарайды, мұнда тұрған ештене жоқ, – деп інісіне қосыла кетеді.

      Кітап өте ескі еді, кейбір парақтары жұлынып қалған. Бірақ бұл оны одан сайын тылсымды етті. Кітаптың сыртында Қайн кітабы деген жазу болды. Олар əр сөзді, тіпті əр əріпті зейін қойып оқи бастады. Кітап былай басталды:

      Суық кейде күйдірер,

      Абайла от емес білсең егер.

      Адамның ішіндегі семсер,

      Əр сөзің шықпасын бекер.

      Келесі бетте карта болды. Ол бетте таулар мен ормандар анық көрініп тұрды.

      – Ия, ия, ашып оқи беріңдер! – деген бір дауыс терезе жақтан келді.

      Екеуі де шошып кетті. Бұл дауыс терезенің алдындағы қарғадан келген еді. Бірақ қарғаның түсі ақ болды.

      – Сен кімсің? – деді Рауза бірден.

      – Мен Ақғамын. Осы маңайдан жай ұшып бара жатқам, соғып кетейін дедім. Нуа ата жоқ па? – деді ішке бір қарап.

      – А-а-а, неге сенің түсің ақ? Əдетті қарғалар қара болушы еді, – деді Елдес қарғадан көз алмай.

      – Менің анам мені «аппағым-аппағым» деп өсіргендіктен, осылай аппақ болып кеттім. «Аналардың дұғасы қабыл болады» дейді. Əйтпесе анам өзі қара.

      – Мәссаған, ақ қарға деген де болады екен-ау! – деді Рауза таңғалысын ұстай алмай.

      – Бұл деген керемет қой. Ешкімге ұқсамаған, – деді Елдес.

      – Сыртқы келбет көбінесе алдамшы болады. Сендер білмейсіңдер ғой, – деп еді қарға.

      Бір кезде үйдің сыртында біреудің жүргені естілді. Есік шиқылдап ашылып, Нуа ұстаз ішке кіріп келді. Қарға лезде ұша жөнелді.

      Елдес ыңғайсызданып кітаптан қолын тарта қалды. Нуа ұстаз жымиып:

      – Ештеңе етпейді. Демек кітаптың уақыты келген екен ғой. Келіңдер, бірге оқиық.

      – Ата, кешіріңіз, шыдай алмай кеттім, – деп, Елдес басын жерге қаратты.

      – Жоқ, кітап сені шақырған ғой. Бір таңғалғаным кітапты қалай тауып алдыңдар? Оны ешкім таба алмайтын еді. Ал келіңдер, уақыт жоғалтпайық, – деп сақалды ұстаз кітапты қолына алды.

      – Мына бетте Тұздеймге баратын жол басталады. Кейбір парақтар жоқ. Сол парақтарды тауып, Тұздеймге жетесіңдер. Бірақ бұл жеткіліксіз. Ол жерге жеткеннен кейін, кітаптің соңғы бетіндегі дұғаны оқу керек, сол кезде мақсаттарыңа жетесіңдер, – деді ақсақал.

      Рауза

Скачать книгу