Uit die beek 2018 - Barend Vos Uit die Beek

Скачать книгу

inmekaar dat ’n mens dit lees asof dit sommerso was, asof alles gebeur het omdat dit so hoort. Asof dit nie ’n reuse-ingryping in vier mense se bestaan was nie. ’n Lewensveranderende omkeer van alles wat in hul wêreld bekend en gemaklik was.

      Dit alles is natuurlik wat dissipelskap is: ’n vaarwel-sê aan jou gemaksone, die saaklike aanvaarding van ’n nuwe bestel in jou lewe. Dit is, soos Jesus vir dié viertal gesê het, ’n reis saam met Hom.

      Dít is die vernaamste feit in elke roepingsverhaal, dié eenvoudige troos: Ek stap voor, jy volg in my spoor.

      ____________________

      Trap die spoor duidelik, Here! Ek kyk soms so vas in my eie vernaamheid. Ek kies so maklik my eie koers.

      Vrydag 26 JANUARIE 2018 Lees Psalm 62:5-13

      Wie is ék dan?

      Mense is verganklik, mense is niks: op ’n skaal wys hulle geen gewig nie, saam is hulle minder as niks (v. 10).

      Ons moet dit maar weer ’n keer hoor: Die Here is die rots van ons behoud, ons toevlug in ’n tyd vol benoudheid. Die ruspunt van ons hart.

      En ons? Ons is minder as niks. Sonder gewig of gewigtigheid. Sterflik. Stof. As die briesie opkom, waai ons weg.

      Waarom sal Hy Hom dan verwerdig om na ons te kyk, om selfs ’n tweede keer na ons te kyk? Waarom sal Hy ons toelaat om by Hom te kom skuil? Ons aanhoor as ons ons hart voor Hom uitstort? Ons trane afvee?

      Wie is ék dan, korreltjie niks, dat Hy Hom oor my ontferm?

      Ek is Syne, leer hierdie psalmdigter my, en met my maak Hy wat Hy wil. En Hy wíl na my kyk. Meer: Hy sien om na my. Hy sorg vir my. Hy laat my voor Hom huil, kla, wanhoop. Hy hou my in sy greep.

      Deur dit alles leer Hy my dat my vertroue op Hom die regte ding was om te doen. Dat my langdurige soeke na ’n toevlug my uiteindelik by die regte adres uitgebring het. Daar is eenvoudig geen ander skuilplek nie.

      Ek verstaan dit, want ek het al ander uitweë gesoek. En my liederlik vasgeloop. Want mense wil tot die laaste druppel bloed hê; hul hulp is nie onvoorwaardelik nie. “Uithaal en wys!” sê hulle. “There is no such thing as a free lunch.”

      By Hom is dit totaal anders. Hy voed en versterk. Hy bewaar en beskerm. Ek is Syne. Hoeveel keer moet ek dit nog hoor voordat ek dit glo?

      ____________________

      U is my Vader, ek is u kind. U is my rots,

      in U is ek tuis. Ek prys u Naam.

      Saterdag 27 JANUARIE 2018 Lees Jona 3:10

      Hy verander van plan

      Hy het nie die ramp gestuur nie (v. 10).

      Sou dit inderdaad Jona se treffende prediking gewees het, soos ons ’n klompie dae gelede gereken het? Of was dit bloot die koning – van almal! – se bekering? Die stad se mense (en diere) wat hul leier in verootmoediging volg?

      Waar sal ons die rede vind vir die nuwe moontlikhede wat daar eensklaps vir Nineve en sy koning en die gewone mense en hul diere aangebreek het? Want God het afgesien van die ramp wat Hy gesê het Hy oor Nineve sal bring. Om dit kort te stel: Hy het van plan verander.

      Sjoe! Is Hy dan nie die Standvastige nie? Die Rots van die Eeue? Heet Hy nie Onveranderlik nie? Is sy Naam dan nie Onbeweeglik nie?

      Nie as Bybellesers Jona se verhaal ernstig opneem nie. Oplettende lesers sal hierdie vreemde eienskap van God ook in Hosea 11 opmerk. Ag, en sommer reg aan die begin, by die eerste mens, vir wie Hy waarsku om nie van dáárdie boom te eet nie, anders sterf hy. Toe eet hy mos, daardie Adam, en hy bly leef en God kom soek hom op om met hom te praat.

      Gelowiges deur die jare heen aanbid ’n God wie se liefde vir sy kinders sterker is as sy teleurstelling, selfs woede, oor hul ongehoorsaamheid. Hy kan dit nie oor sy hart kry om hulle te vernietig nie, sê Hy in Hosea 11, al het Hy gesweer Hy sal.

      Hy verbreek dus sy wraakbeloftes wanneer sy liefdeshart breek, hierdie God. Hy is immers nie ’n mens nie. Hy doen wat Hy wil. En Hy wil liefhê.

      ____________________

      Ek verstaan so min van U. Maar in dié soort deernis glo ek met my hele hart. Ek kan nie anders nie.

      Sondag 28 JANUARIE 2018 Lees Deuteronomium 18:15-16

      ’n Profeet

      “Die Here jou God sal ’n profeet onder jou na vore laat kom, een van jou volksgenote” (v. 15).

      Hy sou soos Moses wees. En uit eie geledere kom. Hy sou sekerlik ook mettertyd leer, soos Moses en almal ná hom, dat ’n profeet nie in sy eie land (of stad of dorp of werkplek of familiekring) geëer word nie.

      Niemand is seker na wie Moses hier verwys nie. Josua dalk, sy uiteindelike opvolger? Samuel, daardie waardige priester? Of beduie hy dalk ver vooruit na Jesus, die Christus, die grootste Profeet van almal?

      Dit maak nie regtig saak wie hier ter sprake is nie, die feit bly dat iemand wat as ’n profeet optree ’n vername roeping het. Daarom vra dit ten minste vir ’n plegtige aankondiging soos dié. ’n Profeet se eerste opdrag is immers om by God te gaan hoor: Wat sê U, Here?

      Dan vra dit mooi luister en seker maak dat jy reg hoor. Jy kan dit nie bekostig om jou eie kop te volg nie. ’n Profeet se hart moet fyn ingestel wees op God se stem. Want daar kom ’n tyd dat hy tussen mense moet gaan staan – afhanklike, verleë, desperate skepsels soos hy – en vir hulle moet sê: Só sê die Here.

      Hy moet glo in wat hy verkondig, en hom nie laat intimideer deur mense wat hom nie wil glo nie. Hy sal nie die eerste profeet wees wat nie in sy eie kring geëer word nie. Hy durf ook nie een van dié wees wat voor gewildheid buig en onder populêre druk swig nie. Hy praat met God se stem.

      ____________________

      Leer my, Here, om u woorde goed te hoor,

      sodat ek dit akkuraat kan vertaal.

      Maandag 29 JANUARIE 2018 Lees Deuteronomium 18:17-20

      In sy Naam

      “Ek sal self rekenskap eis van elkeen wat nie gehoorsaam is aan my woorde wat die profeet in my Naam sê nie” (v. 19).

      ’n Profeet vertel nie sy eie storie nie. Dit is nie sý woord wat gebring word nie. Uiteraard praat hy ’n ander Een na die mond.

      Daarom het hy die hoë roeping om goed te luister en om die regte inligting oor te dra. En op die manier wat die Here wil hê hy dit moet doen. Die profeet is ’n boodskapdraer, niks meer nie. Maar dan ’n draer van die Boodskap, niks minder as dit nie.

      Daar rus dus ’n dubbele verantwoordelikheid op hierdie profeet: Hy self moet die Goddelike boodskap duidelik hoor en goed verstaan, én hy moet sorg dat sy hoorders dit hoor en verstaan. Dit vra vir sorgsaamheid, vir sensitiwiteit. Vir die empatiese inleef in die situasie waarin hulle wat hom aanhoor hulle bevind.

      En dan moet hy in hierdie omstandighede die boodskap na sy beste vermoë bring.

      Dit is wat hy doen, niks minder as dit nie. Maar ook niks meer as dit nie. Hy kan nie sy hoorders dwing om hom te glo nie. Hy kan hulle dalk soebat, maar die keuse om reg te reageer, is steeds hulle s’n. Hy kan nie rekenskap van hulle eis nie.

      Dít alles is God se werk. Sy profeet bring sy woord, maar Hy wie se woord dit is, Hy dra die swaard.

      ____________________

      O Here, leer my wat om in u Naam te sê en

      hoe om oor U te praat. Weerhou my van ’n liefdelose, ongeloofwaardige gebrabbel.

      Dinsdag 30 JANUARIE 2018 Lees Psalm 111

      Dommes en slimmes

      Wysheid begin met die dien van die Here;

      almal wat dit doen,

Скачать книгу