LITMIR.BIZ

      “Liewe Nagtegaal,” pleit die ou hoofhofmeester, “sal jy asseblief vir die grote keiser kom sing?”

      Daardie aand sit die nagtegaal op ’n goue staander in die paleis en sing vir die keiser. Sy sing so mooi dat die keiser trane in sy oë kry. Van toe af woon die nagtegaal in ’n goue koutjie en net twee keer per dag en een keer in die nag mag sy in die woud uitgaan. Daar is ’n sylint aan haar een pootjie gebind en iemand hou haar heeltyd daaraan vas.

      Toe word die nagtegaal treurig, want net as sy vry is, kan sy op haar mooiste sing.

      Op ’n dag kry die keiser van China ’n kosbare present van die keiser van Japan. ’n Nagemaakte nagtegaal van goud en diamante en robyne. As die keiser die goue nagtegaal opwen, sing sy prettig, maar nie so mooi soos die ware nagtegaal nie. En tog, die mense was dol oor die skitterende goue voël. Hulle wil niks meer weet van die ware nagtegaal nie, sy kom los van haar sylinte en vlieg stilletjies weg, terug na die woud.

      Elke dag laat die keiser die goue nagtegaal opwen om te sing. Dieselfde liedjie, soggens, smiddags, saans. Op ’n dag maak die kunsvoël net gggrrrts, woer-woer, en bly doodstil.

      Al die beste juweliers werk hard aan die goue nagtegaal. “U Hoogheid,” sê hulle vir die keiser, “sy kan weer sing, maar net saggies en net een keer in ’n lang tyd.”

      Kort daarna word die keiser baie, baie siek. Hy lê bleek en met toe oë op sy bed. Die beste dokters kan hom nie gesond maak nie.

      Een nag voel dit vir die keiser hy kan nie asem kry nie. Iets swaars sit op sy bors. Hy is bang en eensaam. “Kosbare voël,” sê hy vir die goue nagtegaal, “sing tog vir my.” Maar daar is niemand om die goue nagtegaal met ’n sleuteltjie op te wen nie.

      Toe begin ’n voël buite die venster sing. ’n Lied van bome in ’n ritselende tuin, en van aandwind oor die see. “Waar kom die lieflike musiek tog vandaan?” fluister die keiser, en hy voel sy hart word lig, hy kry weer asem.

      Hy maak sy oë oop en sien die ware nagtegaal uit die woud. Trane loop oor die keiser se wange. “Dankie, hemelse voëltjie,” sê hy. “Wat kan ek vir jou gee? Jy het my gesond gesing.”

      “U trane is genoeg,” antwoord die nagtegaal. En sy sing die keiser aan die slaap.

      Vroeg die volgende oggend staan die keiser op en maak die venster wyd oop. Buite sing die nagtegaal nog steeds. “Bly tog vir altyd by my in die paleis,” smeek die keiser.

      Maar die nagtegaal sê: “Dit kan ek nie doen nie. Die woud, waar takke in die seewind ritsel, is my huis. Maar ek sal laatnag kom en voor die venster vir u sing van dinge waarvan u in u paleis niks weet nie, en van die liefde.”

      Van toe af was die keiser nooit weer eensaam of bang nie.

      (Uit: In die Nimmer-Immer-Bos. Tafelberg-Uitgewers. 2009)

      Beantwoord die volgende vrae in julle groepe:

      1.Dink julle die keiser was selfsugtig? Verduidelik jul antwoord en gee bewyse uit die storie.

      2.Weet julle hoe ’n nagtegaal lyk? Het ons nagtegale in Suid-Afrika? Gaan soek op die internet of lees oor ’n nagtegaal in ’n ensiklopedie na. Verduidelik waar die voëls voorkom en beskryf hoe hulle lyk vir die klas. Julle kan ook ’n nagtegaal teken om beter te verduidelik.