Скачать книгу

en daarna verloop twintig jaar in stilte (1 Sam 7:2).

      Die Filistyne is swak onthouers, want hulle ruk nou weer op. Israel is bang; die afgode wat hulle self intussen versamel het, gee geen gemoedsrus nie. Dis waarom die volk hier by Mispa byeenkom. Samuel beveel dat die afgode uitgegooi word, dat almal bely en tot die Here terugkeer. Dis tyd vir geestelike huisskoonmaak.

      Ons vriend in Nederland skryf oor die huurwoonstel wat hulle moes skoonmaak voordat hulle kon intrek: “Dit het publiek gevoel of ek met opgrawings besig was. Byna twintig jaar se rotsooi van die mure en vloere geskraap. Die hele tyd dat ek daarmee besig was, het ek net bly dink of die Liewenheer nie ’n hand vol engele kan spaar om ook ons bínnehuis so van Schweinerei te kom reinig nie. Ou bitterhede en wrokke, ou pyne en kwale, en veral die taai gomme waarmee dit geplak is en wat ongelukkig nie ook verpulwer nie.”

      Die volk se geestelike huisskoonmaak is volkome, want God help om “die taai gomme” te verpoeier. Hy gee oorwinning oor die Filistyne deur ’n donderstorm. Hier sit Samuel ’n klip op en noem die plek Eben-Haeser: “… tot nou toe het die Here ons gehelp”, met die versweë versekering “en Hy sal ook verder”.

      GEBED: Af en toe besluit ons ook op innerlike huisskoonmaak … maar ons krap net bolangs, Here. Sonder die lig en krag van u Gees kan ons nie waarlik skoon en nuut maak nie.

      22 Maart 1 Samuel 12:1-15

      GOD SIEN DIEPER AS MENSE

      “Die Here is hier by julle getuie …” (1 Sam 12:5).

      Dit was nie na Samuel se sin dat die volk ’n koning vra nie. Miskien het hy geweet dat geen koning die ware oplossing sou wees nie. En dalk was daar tog, heel menslik, diep in sy hart ’n tikkie seerkry omdat sy seuns as leiers uitgestem word (1 Sam 8:5-6). Maar hy buig voor die meerderheid en salf vir Saul (1 Sam 10). In daardie stadium was Saul die beste keuse, hoe skeef sy bewind ook later geloop het. Ná Saul se kroning tree Samuel af. As laaste van die rigterleiers is hy oud en moeg, in velerlei opsigte ook ontnugter. Maar een ding kan hy met oopgespreide arms voor die ganse volk sê: Die Here is sy Getuie dat hy nooit iemand te na gekom, verdruk of benadeel het nie.

      ’n Jongman neem vioolles by ’n befaamde meester. Eindelik breek die tyd vir sy eerste opvoering aan. Ná elke item lyk die violis, ten spyte van toejuiging, onseker. Selfs ná die laaste nommer, terwyl hy staande toegejuig word, kyk hy na ’n bejaarde man op die balkon in plaas van na die gehoor. Toe die ou man langsaam knik en glimlag, ontspan die jong musikus en straal van geluk. Dit was sy mentor, die maestro, en sonder sy goedkeuring het die skare se applous geen waarde gehad nie.

      Wêreldse applous is relatief, en om dit na te jaag, kan van jou op die ou end ’n baie eensame mens maak. As jy gedurig jou beeld in ander se oë soek, moet jy weet dis ’n immer verskuiwende blik. Steur jou aan God, wat jou diepste hart ken en wat die mag het om te sê: “Mooi so, goeie en getroue dienskneg, oor weinig was jy getrou, oor veel sal ek jou aanstel. Gaan in in die vreugde van jou heer” (Matt 25:21 OAV; dagstukkie 14 Okt).

      GEBED: Ek moet bely dat die goedkeuring van mense tog vir my belangrik is, Here. En kry ek dit nie, verwelk my gees. Wees U my maatstaf, want net op U kan ek my altyd verlaat.

      23 Maart 1 Samuel 19:9-17

      EN DIE AFGODSBEELD IN DAWID SE HUIS?

      Maar Mikal het die afgodsbeeld gevat en op die bed neergesit (1 Sam 19:13).

      Hierdie gebeurtenis gee ’n heel ander betekenis aan “die huis van Dawid”, latere volks- en godsdienstige credo. Dis seker te veel gehoop dat hierdie mangrootte afgod in die huis van Dawid net ’n deurstop was. Hink Dawid dan nog op twee gedagtes? Waarskynlik was dit deel van Mikal se bruidskat en het Dawid dit maar geduld omdat hy en Mikal toe nog versot op mekaar was en hy in elk geval geen waarde aan afgode geheg het nie.

      Of hy Psalm 16 voor of ná hierdie tyd geskryf het, is nie bekend nie. Hopelik later, en dat die afgodsbeeld saam met Mikal “marching orders” gekry het. Want Dawid dig roerend: “Ek het vir die Here gesê: ‘Ek behoort aan U … Die afgode in die land, so aantreklik vir baie – met hulle wil ek niks te doen hê nie’ ” (Ps 16:2-3). Hy sluit die psalm allermoois af: “Die meetsnoere het vir my in lieflike plekke geval, ja, my erfenis is vir my mooi” (Ps 16:6 OAV).

      Die huisgode of “terafim” (Ndl) word meermale in die Ou Testament vermeld, die bekendste seker die keer toe Ragel op die gesteelde huisgode gesit en haar olik gehou het om haar gegriefde pa te flous (Gen 31:34). Soos Ragel wil Mikal skynbaar ook op bygelowige wyse voorspoed verseker. Die profete spreek meestal ’n oordeel daaroor uit, soos Sagaria (10:2) en Hosea, wat profeteer dat die volk lank sal moet klaarkom sonder ’n koning en sonder “efodbeeld en afgodsbeeldjies” (Hos 3:4).

      Samuel bied ’n ander perspektief op afgodery wanneer hy vir Saul beskuldig: “… eiesinnigheid is afgodery en beeldediens” (1 Sam 15:23 OAV). Voor ons dus “die huis van Dawid” of spesifiek vir Mikal te erg oordeel, of die tieners met hulle allerhande “charms”, laat ons kyk na die afgod van eiesinnigheid, wat niks anders is nie as om dwarsweg op verkeerde paaie te loop.

      GEBED: Here, ons voel so selfvergenoeg omdat ons nie gesnede beelde aanbid nie … terwyl die ongesnede eie-ek ons lewe kan regeer. Help ons om dit raak te sien en uit te roei.

      24 Maart 1 Samuel 22:1-5

      DAWID SE FLENTERBENDE

      Verder het elkeen wat in die moeilikheid was … by hom (Dawid) aangesluit … (1 Sam 22:2).

      Ná die gebeure by Nob en Gat (dagstukkie 12 Jul) vlug Dawid na ’n spelonk in Moab. Twee van sy vroue en sy broers en familie kom vir veiligheid ook hierheen. Bekommerd oor sy bejaarde ouers reël Dawid dat die koning van Moab hulle by hom versorg. Dis filmmateriaal … maar Dawid maak nie ’n fliek nie, hy vlug om oorlewing. Ander beswaardes sluip nader. Van hulle is moontlik deur hulle eie toedoen op vlug. Mens sou die reeds gesalfde koning se lyfwag graag soos in die ridderlegendes wou voorstel, maar nee … hierdie flenterbende, reeds vier honderd, dreig ná ’n tragedie by Siklag om vir Dawid te stenig (1 Sam 30:6). Hulle is egter boweal taai oorlewers en op ’n ruwe manier lojaal, sodat hulle eindelik vir Dawid help om sy regmatige troon te bestyg (2 Sam 2:3).

      Die wyse waarop Dawid uitreik na dié wat uitsak, maak hom ’n prototipe van Jesus. Ook die kerk van Christus bestaan dikwels uit “rare kosgangers”, volgens ’n Nederlandse teoloog. Screwtape, ’n senior duiwel (dagstukkies 31 Jul en 21 Okt), skryf vir sy nefie Wormwood hoe om ’n “pasiënt”, ’n soekende jongeling, uit die kerk te hou. “Een van ons sterkste bondgenote is die kerk self. Plaas hom hierdie Sondag naby die groepie bure wat hy tot dusver vermy het. As een vals kan sing, ’n dubbele ken of krakende skoene kan hê, perfek! Al is hulle dalk werklike groot stryders in die Vyand se ryk, ons pasiënt is ’n gek en weet dit nie. Werk sterk aan die antiklimaks tussen ‘die liggaam van Christus’ en die regtige mense om hom, solank hy nog van emosie afhanklik is. Daarna raak dit vir ons al hoe moeiliker.”

      Eers as ons versoen raak met ons eie en ander se “flenters”, figuurlik gesproke, is ons op pad na eenheid en heelheid, buite bereik van die bose.

      GEBED: Here, as ek in die spieël kyk, sien ek ’n netjiese mens, maar net U weet hoe flenters ek soms van binne is. Dankie dat U my so gebruik en ook heelmaak.

      Конец ознакомительного фрагмента.

      Текст предоставлен ООО «ЛитРес».

      Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.

      Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона,

Скачать книгу