Скачать книгу

maglakaw uban ang mga talan-awon sa St. Petersburg. Wa nay kuwarta sa budget hangtod nahuman ako pagtukod ang kubo. Ah, nakasabot ra ba ko nimo?

      – Ug gikan sa cash desk sa akong Strongpoint? Nagpili ako gamay dinhi sa multa gikan sa mga kolektibong mga mag-uuma.

      – Ug daghan?

      – Oo, igo na kana sa unang higayon.

      – Okay. Kuhaa kini gikan sa account. Kung masulbad nimo ang problema, bayaran nako ang mga gasto sa mga resibo sa pagbaligya, apan dili?! Dili para nako magdesisyon, tungod kay publiko ang kuwarta.

      – Maayong, Eximendius Janis oglu Snegiryov. Hinuon, gamay ra ang akong panahon, apan adunay mahimo. – Gibutang ni Ottila ang telepono ug gibutang ang kontento sa lamesa, gipadako ang mga bukton.

      – Ania kini, usa ka bag-ong negosyo! Karon mahibal-an nila ang bahin sa akon sa Petrovka 38.

      Ang pultahan nahagtok, ug ang daghang mga sukat ni Isolde Fifovna, ang iyang pangunang katunga, nagpakita.

      – Mokaon ka? – mapangayo siyang nangutana, – ug wala maglunang sa lamesa, gipahiran usab nako kini.

      – Mag-pamahaw ko dinhi!

      – Unsa ang gipasabut DINHI? Ingon ako usa ka waitress o unsa? Pag-adto sa kusina ug pagkaon sama sa uban. Dili ako magdala.

      – Gusto nako, apan kinahanglan nga tawagan ako ni Marshall.

      – Marshal? Akong isulti kana. Unya paghulat. Dad-on sa anak karon ang nahabilin. Ug paghawa sa lamesa, Sherlock Holmes… Hahaha … – siya mikatawa ug misulod sa ikaduha nga katunga sa kubo.

      Ang pultahan sa atubangang dalan ninggawas, ug ang Corpal Incephalopath nagpakita sa agianan sa pultahan.

      – Mahimo ba ako adunay cartridge?

      – Pag-adto ug paglingkod… Adunay kita negosyo… Ugma moadto kami sa St. Petersburg. – Nagtindog si Ottila, milingi ug milingkod sa usa ka lingkuranan.

      – Ngano?

      – Ang gikawat nga monumento sa ilong ni Gogol nangita.

      – Aaaaa … – Ang encephalopath misulod ug milingkod sa usa ka lingkuranan alang sa mga subordinates ug mga bisita, nga nagbitay sa tiil. – Nahinumdom ko, Bos…

      APULAZ 2

      Si Harutun Karapetovich tan-awon nga manipis ug taas. Usa ka sagad nga Caucasian ang nawong. Ang buhok ubanon, taas ang mga abaga, bisan sama sa uhot. Sa Tiechka adunay usa ka lig-on nga pagkalbo nga nakuha gikan sa miaging trabaho ingon usa ka tig-atiman sa mga bisita nga mga trabahante. Kaniadto, siya nagtrabaho isip usa ka cattleman, pagkatapos sa napulo ka tuig nga pagkabilanggo, ingon usa ka piniriso sa politika. Ang anekdota nag-asoy bahin kang Lenin, ang nanguna sa proletariat, ug bisan ang mga baboy, sa tigdungog sa konseho sa baryo, ug kini midalugdog. Mas dali ra unta ang reaksyon ni Lenin, gikataw-an lang, apan ang mga lokal nga awtoridad didto – dili. Apan kini sa panahon sa Sobyet nga panahon. Ug busa, sa pagkahanaw sa sistema sa Sobyet, nawala usab ang rekord sa kriminal. Gipahiuli siya ug gihatagan mga benepisyo sa gas. Apan sa iyang pagretiro, gusto niya nga mapuslanon alang sa katilingban, ug dayon ang asawa sa bag-ong pulis sa distrito nga nakit-an sa iyang asul nga mga mata ug… ang nahabilin HACK… Mao nga, sa akong hunahuna, dili manumpa… Mao nga miadto siya sa korporasyon sa sa opisyal sa pulisya sa distrito, ug ang ranggo nagpabilin gikan sa serbisyo sa kasundalohan.

      Gusto niya ang Ingles nga detektib nga Poirot ug busa nanabako siya usa ka pipe sama sa Holmes, gilibog niya lang sila. Nagsul-ob siya usa ka kalo ug bigote, sama ni Elkyl, usa ra ang taga-Georgia. Bisan ang usa ka tubo namalit parehas nga us aka ug usa ka tailcoat gikan sa mga trabahante sa Mariinsky Opera ug Ballet Theatre alang sa usa ka kahon sa bulan. Ang mga sapatos gihimo aron mag-order sa usa ka silingan nga nagsilbi nga usa ka tigbaligya sa us aka us aka us aka laraw sa sona. Gibun-og pa niya kini pinaagi sa mga lagdok ug sa iyang paglakat, labi na sa aspalto, nag-click siya sama sa usa ka kabayo o babaye gikan sa Broadway. Ang iyang ilong sama nianang sa usa ka agila, ug ang iyang dagko nga mga mata sama sa usa ka lemur.

      “So,” ingon ni Ottila, ug milingkod sa usa ka espesyal nga lingkuranan. Giyarado ni Izya ang pultahan ug misulod sa opisina. Sa usa ka tray nadala niya ang piniritong mga itlog nga adunay mga isda ug ang iyang gihigugma nga bag-ong gilusok nga juice sa ahos. – dali nga moabut, kung dili, ang python nahugno na.

      – Fuuuu! – grabi nga Incephalopath, – unsaon nimo imnon kini? Mahimo ka mag-relaks…

      – Unsa ang imong masabtan sa maayo kaayo nga gourmet? Ayaw pag-inom. Ako sa personal nga gusto niini. -ulk.. – gikuhaan si Ottila ug.., – Uhhh, – gilubong kini sa kilid. Mibangon siya ug mipaingon sa layo nga eskina sa opisina. Ang usa ka gulp sa mga kolor nga foggy nga pulbura mibiya sa tutunlan sa presinto ug diha-diha, sama sa luha gas, mibaha sa tibuuk nga kwarto. Si Arutuna gidakup uban ang usa ka asthmatic spasm ug sa diha nga nag-inusara siya, dili siya kahanas.

      – Mangaulaw ba o unsa? Naa ako sa imong mga amahan.

      – O mahimo’g inahan? – Nakasinati si Ottila sa mga itlog nga giguba ug, uban ang usa ka baba, nagbuga sa mga mumho, nga hugot nga gitulisok: – ang matag usa adunay kaugalingon nga lami, miingon ang Hindu, nga gikan sa unggoy ug gipahiran ang iyang manok sa usa ka dahon sa saging. Gusto ba nimo usa ka mata?

      – Oh! Sorry, patron, nakalimtan nako ang usa ka butang … – Naulaw si Arutun Karapetovich ug milingkod sa usa ka lingkuranan.

      Sa kalit ang usa ka pultahan sa agianan sa ganghaan nag-agas ug usa ka tigulang nga babaye nga hapit usa ka gatos ka tuig ang nakasulod sa opisina.

      – Kinsa ang wala magsira sa pultahan??? Busy ko, lola!!! – Bug-at nga Klop ug gipatong…

      Nabati sa asawa ang ubo ug midagan ngadto kaniya gamit ang usa ka habol ug pluma, aron magsulat siya usa ka kabubut-on. Apan sa pagkakita sa iyang walay kapuslanan, nagbuy-od ug gisaksak ang iyang bana sa mga bukog sa abaga sa abaga. Gikuha ni Ottila ug giluwa ang yolk.

      – Uh, Harutun, usa ka karaang cartilage, ngano nga wala nimo ma-lock ang pultahan sa imong luyo sa imong pag-abut? Ug ikaw, lola, paggawas, kita adunay usa ka miting.

      – Ingon? pangutana sa aping lola.

      – Grabi! pagkahuman sa human sa panihapon!! – kusog nga giingon ni Klop.

      – Mokaon, nangaon, sweetheart sa usa ka marigold… maghulat na ko. – ang lola mipahiyom ug nag-squat down, tungod kay wala nay mga lingkuranan, ug dili naandan nga maghatag dinhi, ug wala’y usa nga gikan sa tagpalamati ang nahunahuna.

      – Unsa ang unsang paniudto? Hah? Nag-pamahaw na ko… Ug dayon sa agenda: pagtrabaho uban sa mga subordinates. – Gikuha ni Ottila ang iyang kamot ug, nagkupot sa usa ka kutsara nga adunay usa ka piraso nga itlog, gibira ang usa ka pasa sa mata ni Arutun, – ug ikaw? – milukso sa usa ka lingkuranan, – dili mapasalamaton nga mediocrity, – unya milukso sa lamesa, – makakaon ka lang sa bulan, ug maghampak sa nawong sa usag usa. Dili ako maglakaw sama sa usa ka coyote.. – ug sama sa usa ka akrobat, gamit ang usa ka somersault, milukso ako gikan sa lamesa ngadto sa salog, – ug nag-uban kanimo.. Pagsulat sa usa ka pahayag ug usa ka punto!

      – Unsa ang pamahayag? Unsa man imong yugit? “Gisamok siya ni Isolde Fifovna sa pagsinggit ni Haring Kong.”

      – Ah? – ang dwarf nagsugod sa usa ka pagsugod.

      – Unsa imong gisinggitan? – nangutana siya nga mas kalmado ug hilom, – dili ba nimo nakita, dugay na siyang natulog.

      – Mao, dinhi, karon, usa ka gabii nga pagpabilin? Hinuon, kuhaa kini nga pensyonado. – Nakit-an si Ottila sa usa ka bag ug misaka sa usa ka lingkuranan aron makapangaon pa.

      – Ako usa ka Incephalopath, usa ka patron, dili Incifalate. – gitul-id ang Koperal ug miadto sa natulog nga tigulang babaye. Gaan nga gipunting siya sa usa ka sungkod, sama sa Poirot o Watson. – Minahal, tanan?! – milingi sa Boss, nga nakalingkod na sa lamesa ug sa usa ka champ.

      – Boss, siya, sa akong opinyon, nagngisi.

      – Unsa?

Скачать книгу