Сине сөям, дисең… Шигырьләр - Рифа Рахман

Скачать книгу

да бит синең йөрәккәең

      Мине көтеп яшәү хәлендә.

      Болай да бит, мине уйлый калсаң,

      Йокыларга китми ятасың,

      Ишегалларына чыгам, дисең,

      Тавышларың белән саташып.

      Кайтам, дисең, кызым, кайтам, дисең,

      Кайтуларың шундый озактыр.

      Көнем синсез генә уза торыр,

      Ишегендә сиңа йозактыр.

      Вакытларын әйтми генә, миңа

      Бирсәң дә син кайту хәбәрен,

      Көтүләрем бик көчәеп китә,

      Авыраеп китә хәлләрем.

      Поездларның барам каршысына,

      Телефонны йөртәм кесәмдә…

      Мин булырга тиеш тик Казанда,

      Кайчан гына кайтып килсәң дә.

      Почта тартмаларын карамыйм мин,

      Электронка карыйм, таң туса.

      Мин эшемә белми китәрмен дә,

      Син көтәрсең кебек атуса.

      Ишек төпләрендә көтәрсең күк,

      Бакча эшләрендә көтәрсең,

      Дәресемне минем бүлдермим дип,

      Телефоннан хәбәр итмәссең.

      Кайтам, дисең, кызым, кайтам, дисең,

      Вакытларын шуның әйт, зинһар.

      Вокзалларда, Мәскәү поездларын

      Белмичә дә, сине көткән бар…

      22.03.2013

      Таңда көй көйләгән идем…

      Сагынам тавышларыңны,

      Син дә минем күк икән.

      Таңда көй көйләгән идем,

      Таң кошлары ишеткән.

      Алар сиңа ирештергән,

      Җырлаганнар җыр итеп, —

      Күзеңә яшь китергәннәр,

      Таңда өеңә илтеп.

      Сагынганмын тавышыңны,

      Дип телефон ачкансың.

      Телефоныңны ачкансың…

      Сөйләшмичә япкансың!

      Без бит әле бу көннәрдә

      Үпкәләшеп яшибез.

      Бик сагынган булганда да,

      Күрсәк исәнләшмибез.

      Күрше генә яшәсәк тә

      Күрешмибез, күрмибез,

      Ә эчтән тавыш сагынып,

      Сагышланып йөрибез.

      Койса кояр көй генә дип

      Үпкәләрнең юшкынын,

      Балконымда сузам һәр көн

      Таңның сихерле җырын.

      22.03.2013

      Муза турында шигырь

      «Музаң бармы, – дип сорады берәү, —

      Бармы музаң, җырлар җырлатырлык?»

      Йөрәгемдә бардыр сагыш хисе,

      Таң алдыннан төртеп уятырлык.

      «Музаң бармы, – дип сорады берәү, —

      Бармы музаң, таңны оныттырыр?»

      Сагыш баскан йөрәгемне тотып,

      Караватта торам мин утырып.

      «Музаң бармы, – дип сорады берәү, —

      Шул сагышны җилгә тараттырыр?»

      Бар сагышым, ул – синеке генә,

      Яшәт җанда, диеп яраттырыр?

      «Музаң бармы, – дип сорады берәү, —

      Илнең гамен тәмам оныттырыр?»

      Ил гамендә яшәвемә күрә,

      Андый муза миннән ерак торыр…

      Ил кайгысын парым иткән өчен,

      Сагышланган өчен хәсрәтеннән,

      Сөяр парлар читкә китә икән,

      Кирәге бар кайсы хаҗәтемә?

      «Музаң бармы, – дип сорады берәү, —

      Бармы музаң, шигырь яздыртырлык?»

      Язам

Скачать книгу