LITMIR.BIZ

Скачать книгу

geheimen. De hoek van Kane's lippen vormden een wetende glimlach toen hij zich omdraaide en wegliep.

      *****

      Envy en Devon stonden aan de bar te wachten toen de eerste mensen naar binnen druppelden voor de bijeenkomst. Zij en Kat waren druk aan het praten en probeerden alles in te halen wat er was gebeurd, terwijl Devon en Quinn alleen maar achterover leunden en hen met een op getrokken wenkbrauw aankeken.

      "In welke taal spreken ze weer?" Vroeg Devon.

      "Er is geen naam voor," verklaarde Quinn. "Het is een ritueel vrouwtjes ding die ze regelmatig doen. Het begint dan onschuldig, voor we het weten, zijn ze aan het shoppen en zitten we buiten de kleedkamers en houden hun tasjes vast. "

      "Je moet zeker ook haar tasje vasthouden terwijl ze in lingeriewinkels gaat en lingerie koopt die je niet mag zien tot je jubileum," glimlachte Nick met een grijns.

      Warren sloeg zijn hand op Nick's schouder. "Vertrouw me, kleine broer, je zult die tassen graag vasthouden als de tijd daar is."

      Een paar armen om de nek van Warren van achteren gewikkeld en Michaels gezicht knalde tussen hen in. "Betekent dit dat je me naar de winkels brengt?"

      â€œNatuurlijk,” zei Warren met een grijns. "Ik breng je naar die bondage winkel die je zo leuk vindt."

      De uitdrukking van Michael werd dromerig. "Oh ja, zwepen, kettingen, stijgbeugels, rijzwepen… leer."

      "Wat de… " Nick stond plotseling op en liep weg van hen waardoor Devon snoof.

      â€œHomofoob,” mompelde Devon.

      "Zwijg!" Gromde Nick, "het zijn hele goede leugenaars of het is verontrustend de waarheid."

      De deur ging open en Steven stapte binnen met Alicia en Jewel. Alicia was door haar kast gegaan en vond een mooie paarse zonnejurk voor Jewel om te dragen tot ze wat meer kleren kon krijgen. Gelukkig waren ze ongeveer dezelfde maat en waren ze even groot dus Jewel zou het voor nu wel kunnen dragen. Alicia had ook tegen Steven gezegd dat Jewel, totdat zij meer kleding kon krijgen, welkom was om haar kast zo vaak te bezoeken als ze wilde.

      Steven stapte onmiddellijk over naar waar Quinn en Devon die met Nick zaten aan een tafel direct tegenover Kat's bar.

      â€œWe zijn niet laat.” Steven glimlachte innerlijk toen hij zag dat Jewel naar Alicia glimlachte. Hij besefte dat hij haar tot nu toe niet had zien lachen en hij voelde meteen opluchting toen het van haar lippen gleed.

      Warren keek rond, "eigenlijk denk ik dat iedereen hier is."

      "Niet allemaal," zei Envy. "We wachten nog steeds op Chad."

      Op dat moment zwaaiden de deuren open en liep Chad met Trevor en Zachary achter hem aan.

      â€œWat doet hij hier in vredesnaam?” Vroeg Devon toen hij opstond.

      â€œChad is een agent,” herinnerde Envy hem. “Hij weet al wat er aan de hand is en hij zag het einde van wat er op het kerkhof gebeurde. Hij zit erin of hij wilde of niet. Bovendien, vervolgde ze, zal hij de politie een tijdje van je af kunnen houden.”

      â€œIk had het niet over je broer,” zei Devon op een gevaarlijke toon.

      Kat knikte en zag dat Envy zich klaarmaakte om het ook voor Trevor op te nemen. Omdat ze niet wilde dat er een volledige strijd zou plaatsvinden, stapte ze weg van de bar om zichzelf op hun pad te zetten.

      â€œTrevor kan ook blijven,” zei ze ferm en sloeg haar armen over haar borst. "Tenslotte speelt hij goed met de anderen." Kat eindigde met een knipoog naar de blonde man die haar een spot saluut gaf.

      Quinn stond op van zijn stoel en liep naar Kat toe, terwijl hij zijn arm om haar middel legde om haar dichterbij te halen. "Ik zal je in de gaten moeten houden… nietwaar?" Mompelde hij speels, maar de blik in zijn ogen vertelde een ander verhaal.

      "Kunnen we gewoon doorgaan?" Vroeg Kane vanuit de schaduw.

      Iedereen behalve Michael sprong op toen ze zijn stem hoorde. Hij was zo stil geweest dat niemand wist dat hij daar was.

      "Oké," verklaarde Warren. “Ik denk dat iedereen weet waarom we hier zijn.” Hij keek naar Chad die één keer knikte om aan te geven dat hij het begreep voordat hij zijn blik richtte op Trevor en Zachary. “Voordat we ingaan op wat er op de begraafplaats gebeurde, heb ik een vraag voor Trevor.”

      Trevor kneep zijn ogen samen: “Wat is er aan de hand?”

      â€œWat ben jij in vredesnaam?” Vroeg Devon, terwijl ze Warren onderbrak.

      â€œIk ben een shifter, net als de meeste mensen hier,” antwoordde Trevor.

      Kane snoof in de schaduw, waardoor iedereen zijn kant op keek.

      "Weet jij iets van hem?" Vroeg Envy. Het was niet alsof ze Trevors woord zomaar zou aannemen… hij had al bewezen wat een grote leugenaar hij was.

      â€œMisschien wel, maar dan moet je echt aardig tegen me zijn als je het wilt weten,” zei Kane met plezier in zijn stem. Hij zou zijn humeurigheid hebben toegeschreven aan het opstaan aan de verkeerde kant van het bed, maar verdomme… hij had niet geslapen.

      Devon stond op en had Kane aan de revers van zijn jasje de lucht in getrokken. "Ik denk dat we klaar zijn met aardig zijn," gromde de jaguar.

      Kane grijnsde naar de shifter: “Ach, dat is jammer. Ik heb mijn puppy al verteld wat een lieverd je was en hij was zo blij om een nieuwe speelkameraad te ontmoeten.” Ze wisten allebei wie de verliezer zou zijn als ze besloten er een zooitje van zouden maken… en het was niet de kat.

      "Je puppy?" Vroeg Jewel, haar ogen lichtten op het vooruitzicht van iets schattigs en knuffels. Haar lip trilde van de gedachte aan een hond tussen alle katten in de kamer.

      â€œHet is een te groot stofkonijntje,” gromde Michael.

      Warren kneep in de brug van zijn neus en Quinn moest vechten om niet te lachen om zijn zwager.

      â€œDevon, laat Kane los en ga op een stoel zitten,” mompelde Warren. "We zullen de discussie over Trevor later beëindigen."

      Nick, Devon en Kat keken allemaal met grote ogen naar Warren. Als de gemiddelde persoon Warren niet kende, zouden ze het gemist hebben. Warren was enthousiast over het vooruitzicht van een nieuwe shifter in het gebied en hij wilde meer leren over het onbekende ras.

      Devon zette Kane weer neer en stampte terug naar zijn stoel naast Warren. De deuren gingen open en Kriss kwam binnen met Tabatha aan zijn arm geklemd. Devon liet een langzame glimlach op zijn lippen glinsterden terwijl hij naar de blonde vampier keek. Hij zou Kane misschien niet op zijn plaats kunnen zetten, maar de man die net binnenliep kon dat wel en hij wist dat Kriss geen liefde had voor de hervormde vampier.

      â€œZijn we laat?” Vroeg Tabatha, blij dat ze het argument met Kriss had gewonnen om naar de samenkomst te komen. Soms is Kriss een beetje te beschermend… veel te beschermend.

      "Nee, je bent precies op tijd," zei Envy. "We zijn nog niet eens echt begonnen."

      Tabatha sloot zich aan bij de vrouwen aan de bar en ging zitten terwijl Kriss in de buurt van Chad stopte.

      Kane's hart sprong in zijn keel toen Tabatha binnenkwam en hij de drang moest weerstaan om haar in zijn armen te grijpen en haar hier weg te halen. Hij stapte verder de schaduw in, zodat alleen zijn silhouet nauwelijks te zien was. Zijn ogen dwaalden af naar de gevallenen en hij kromp vanbinnen ineen in het verblindende licht dat hij van de man kreeg.

      â€œWe moeten meer te weten komen over deze demon die vastzit op de begraafplaats,” vervolgde Warren. “We moeten weten hoe het eruit ziet en sinds Dean afwezig is, is Kane de enige hier die het heeft gezien.”

      Kane had een sigaret gepakt en zijn aansteker opengeklapt. Het licht verlichtte zijn gezicht even zodat ze konden zien hoe onrustig zijn ogen waren.

Скачать книгу