LITMIR.BIZ

Скачать книгу

zou de magie van de bloedsteen geen effect op hem hebben gehad. Hij had zich vaak afgevraagd hoe Malachi dat simpele feit over het hoofd had gezien… het bewijs van zijn onschuld lag voor het grijpen.

      Het deed er niet meer toe… Hij had dertig jaar in gevangenschap doorgebracht omwille van iets dat hij niet had gedaan. ‘Mijn wraak zal zoet zijn, vrienden.’

      *****

      â€˜Televerkoper?’ vroeg Chad en probeerde om zijn grijns te verbergen terwijl zijn kleine zus de telefoon zo hard neergooide dat het van het vaste toestel aan de muur denderde. Het kwam kletterend op de vloer terecht.

      Envy stelde zich voor dat de telefoon het hoofd van haar vriendje was en schopte het de gang in voordat ze zich tot haar broere richtte. ‘Zijn jullie allemaal honden of zijn het alleen maar de kerels waar ik mee uitga?’

      Chad hield in geveinsde overgave zijn handen op. ‘Volgens mij zijn meisjes net zo erg. Kalmeer nu eens en vertel je grote broer wat er aan de hand is.’

      Envy legde haar voorhoofd tegen de koele wand. Ze weigerde om zelfs maar een traan te laten opwellen, laat staan om een te laten ontsnappen. Ze hield niet voldoende van Trevor om te huilen omwille van hem en ze was het oprecht beu dat alle jongens op een of andere manier tekortschoten. ‘Jason belde zonet om me mee uit te vragen. Hij dacht dat ik terug single was omdat hij Trevor in een dansclub was tegengekomen. Hij stond bijna te neuken met een ander meisje op de dansvloer.’

      Chad schudde zijn hoofd. Hij zou geen medelijden hebben met Trevor eenmaal zijn zus hem te pakken kreeg. ‘Waarom gaan wij dan niet op stap?’ Hij trok vragend een wenkbrauw op. Dit wilde hij voor geen geld in de wereld missen.

      Envy hield van dat idee en glimlachte. ‘Geef me tien minuutjes om me klaar te maken.’

      Chad knikte, ging op de rand van de sofa zitten en klikte met de afstandsbediening het nieuws aan, hoewel hij er geen aandacht aan schonk. Hij was er toch tegen geweest dat ze met Trevor begon aan te pappen. Hij wist dat die kerel zich alleen maar probeerde te gedragen als een puur Amerikaanse, rijke, bijna universitaire student om iedereen op een dwaalspoor te zetten, maar dat betekende niet dat hij het kon appreciëren dat hij tegen Envy loog over wie hij echt was. Als Trevor met haar naar bed ging, dan moest ze tenminste de waarheid weten over wie ze naaide.

      Een relatie baseren op een leugen was vragen om problemen. Als je dan toch moest liegen, dan was het beter om er helemaal buiten te blijven. Hij had Trevor de laatste keer dat hij hem zag in een hoek gedrukt en tegen de undercoveragent gezegd dat hij ofwel de waarheid tegen Envy moest vertellen over wat hij allemaal uitstak, of dat hij haar anders verdomme met rust moest laten. Het was niet zijn schuld dat Trevor naar niemand luisterde behalve naar zichzelf.

      Het maakte hem nijdig om te bedenken dat Trevor Envy misschien alleen maar gebruikte terwijl hij undercoverwerk deed in het uitgaansleven. Doordat zij als barmeid in een heleboel clubs bijkluste, had Trevor een reden om voordat de club opening met haar mee naar binnen te gaan en daar dan tot na sluitingsuur te blijven. Door daar te zijn zonder de menigte was hij veel beter in staat om rond te neuzen en Envy besefte het niet.

      Chad weigerde om undercover te gaan, ook al probeerden de Speciale Eenheden hem nu al geruime tijd te rekruteren. Hij was hun favoriete persoon om te bellen wanneer er deuren moesten worden ingetrapt en mensen worden neergelegd. En daar had hij geen problemen mee. Hij sloeg liever een klootzak tegen de grond dan rond te sluipen om mensen af te luisteren en documenten te zoeken in de hoop om vuile informatie over iemand te weten te komen.

      Hun vriend Jason daarentegen zou een veel geschikter vriendje zijn voor Envy. Ze waren samen naar school gegaan, maar daarin schuilde ook het probleem. Jason was gedurende de hele middelbare school verliefd op haar geweest en had zo vaak rond het huis gehangen dat Envy hem als een broer beschouwde.

      Jason was onmiddellijk na de middelbare school toegetreden tot de Rangers van het Nationale Woud van Angeles en had sindsdien geen andere job gehad. Envy hield er nog steeds van om tijd met Jason door te brengen. Ze zag ook haar beste vriendin Tabatha vaker, omdat Tabatha deel uitmaakte van Jason’s eenheid binnen de Rangers.

      Chad stond op van de sofa en ging aan de deur van Envy’s slaapkamer staan. Ze waren al vier jaar huisgenoten, sinds hun ouders verongelukt waren in een auto-ongeluk, en ze kwamen geweldig goed overeen. Hij was politieagent en zij was een felbegeerde barmeid bij verschillende bekende clubs in de stad.

      De enige reden waarom hij haar niet aanmaande om een ‘echte’ job te vinden, was omdat ze de meeste nachten meer geld verdiende dan hijzelf. Dat maakte alles gemakkelijker, want wanneer de huur betaald moest worden nam Envy dit meestal op zich terwijl hij al de rest regelde.

      â€˜Welke club?’ vroeg hij door de deur heen.

      â€˜Die nieuwe, Maandans.’ Envy trok een beetje van haar lange aardbeikleurige haar in een paardenstaart en liet de rest in lange slierten langs haar rug vallen. ‘Ik kan ondertussen solliciteren als barmeisje als we daar toch zijn.’

      Chad fronste. ‘Dat is die club aan de rand van de stad, niet?’ Hij liep terug naar zijn eigen kamer en wachtte op haar antwoord. Recent was dat deel van de stad een beetje gevaarlijk geworden. Verdwijningen waren het meest prominente gevaar en binnen enkele straten van die club waren al heel wat lichamen gevonden.

      Tot zover was er niets dat rechtstreeks met de Maandans in verband kon worden gebracht, behalve dan dat de slachtoffers allemaal dansclubs bezochten. Het was vooral het tijdsbestek dat Chad en heel wat andere mensen zo verdacht vonden. Er werd zelfs gespeculeerd of er een seriemoordenaar actief was die daar rondhing. Verscheidene van de laatste slachtoffers waren het laatst gezien in de Maandans. Als politieagent kon hij onmogelijk negeren dat er waarschijnlijk een verband was.

      Omdat zijn pistool en penning al in de auto lagen, greep Chad de kleine taser vast en stak deze in de achterste tailleband van zijn broek. Met alle slechte dingen die daar gebeurden wilde hij dat Envy dat ding bij zich hield. Er kon altijd iets misgaan terwijl ze in de club waren.

      Hij kwam uit zijn kamer, loerde door de gang en kwam abrupt tot stilstand toen hij zijn zuster zag. Een kort zwartlederen rokje, met kant dat er vanonder uitstak, bedekte haar billen. Een kort topje van zwarte kant ontblootte haar buik. Er waren alleen lapjes leer waar het noodzakelijk was… net voldoende om haar borsten te bedekken en om haar magere buik en haar navel te accentueren.

      Ze droeg ook een paar zwartlederen laarzen die tot net over haar knieën kwamen met sierlijke kettingen rond de enkels. Een halsketting die hun moeder haar jaren geleden had gegeven met een mooi stuk amethist kwarts erin. Het meeste van haar rode haar was in een paardenstaart opgetrokken en de rest viel nonchalant over een van haar schouders.

      Haar make-up was smaakvol aangebracht met een beetje zwarte eyeliner en oogschaduw en een donkere kleur lippenstift. Ze zag eruit als een sm-meesteres.

      â€˜Verdomme, uit op bloed, ja?’ Chad trok een wenkbrauw op en bekeek haar twee keer van kop tot teen. Hij had zin om het nachtje uit af te zeggen en haar omwille van veiligheidsredenen terug naar haar kamer te sturen.

      â€˜Wel, ik heb beslist. Nadat ik Trevor aangepakt heb, ga ik wat lol maken! Vanaf nu weiger ik om slechts met een kerel uit te gaan… ik wel er een HELEBOEL! Als er zich dan een als een klootzak gedraagt, dan doet het er niet zo toe omdat ik er voldoende zal hebben die hem met plezier een kopje kleiner zullen maken.’

      â€˜Ja, ik weet nog hoe goed dat ging op de middelbare school.’ Chad schudde zijn hoofd. Hij wist dat zijn zus veel onschuldiger was dan ze zich voordeed. ‘Laat ons mijn wagen nemen voor het geval dat het bureau belt.’

      â€˜Alleen als ik mag spelen met de blauwe lichtjes,’ lachte Envy, wel wetende dat ze van hem zou mogen.

      Chad zuchtte en begon naar de auto te wandelen. ‘Ik zweer je dat je erger bent dan een kind in een speelgoedwinkel dat knijpt in elk dier dat geluid maakt en iedereen gek maakt.’

      â€˜Wat?’ lachte ze. ‘Ik hou gewoon van blauwe

Скачать книгу