LITMIR.BIZ

      Marina usiadła przed lustrem i zajrzała w rysy twarzy. Czasami przestawiała włosy na ich końcach. Wstała od pufu i obejrzała talię ze wszystkich stron.

      Jej werdykt był prosty: szara mysz. Tak, jest nieokreśloną dziewczyną. Nikt jej nie kocha i nie żałuje. Jest niewidzialną dziewczyną. «Dobra dziewczynka to mądra dziewczyna, cała ulica, kot i kot wiedzą o tym» – przypomniała sobie linijka z książki dla dzieci.

      Pamiętała też cudowną bajkę, w której urocza wróżka uratowała dziewczynę od prozy dnia, posyłając ją do dynastii z dyń do księcia. Marina miała ciotkę, ale nie było wśród nich żadnych wróżek i nie było żadnej pomocy.

      Oczywiście oglądała programy, w których migoczące gwiazdy były zrobione z szarych myszy na ekranie. Ale nikt nie weźmie jej w transferze, nikt nie przyśle lustrzanej przymierzalni, żeby pokazać figurę całemu światu, nikt nie zrobi z niej księżniczki na jeden wieczór. Chciała płakać, ale nie było łez.

      Całkiem przypadkowo zauważyła dwa przyciski na drzwiach. Nigdy nie patrzyła na siebie tak dokładnie w starym lustrze przymocowanym do toaletki. Jednocześnie nacisnęła dwa przyciski. Nie, nie zmieniła się w księżniczkę.

      Ale lustro! To się zmieniło. Na lustrze pojawiły się wzory mrozu. Marina miała wrażenie, że nad nią pojawiła się delikatna chmura zasłon. Nie Welon – wyraźne poszukiwanie pożądania. Chciała być piękna na dzisiejsze wakacje. Czas rozpłynął się, ale wciąż był sobą.

      A kto tego potrzebuje? Nikt!

      Współczucie dla jej osoby wśród chłopaków ostatnio nie było przestrzegane. Koledzy z klasy widzieli jej kolegów z klasy i nikt jej nie widział oprócz jej nauczycieli. Nawet dziewczęta z klasy nie obrażały się na nią, chociaż ciągle się kłócili i przeklinali między sobą.

      Marina ponownie spojrzała w lustro, zanim podjęła ostateczną decyzję o makijażu, ale jej twarz zamazała się i zniknęła. Dotknęła jej twarzy. To było na miejscu, ale jak zastosować makijaż na twarzy, jeśli twarz nie jest w lustrze? Wyzwanie nie jest dla niej. Potem przekręciła palce przed lustrem, ale jej palce nie odbijały się w srebrnym szkle.

      – Nie zgodziliśmy się! Płakała i cofnęła się od lustra.

      Wnętrze pokoju nie odbijało się w lustrze. Marina mimowolnie zabrała puderniczkę, ale okazała się pilotem z kontrolą dotykową. Dziewczyna nacisnęła czerwony przycisk.

      Lustro włączone. Okazało się, że jest to zwykły monitor. Roześmiała się nerwowo, ponieważ to lustro stało w tym miejscu przed jej narodzinami…

      Zielona dioda świeciła na stole, pojawiły się przyciski klawiatury. Wzięła głęboki oddech i otworzyła pocztę. Pierwsza litera podała, że komputer jest programem do makijażu.

      Otworzyła program iz wielką uwagą zaczęła badać jej twarz w licznych opcjach makijażu. Stała się nieznośnie smutna, kiedy doszła do wersji z czarnymi ustami i czarnymi obwódkami wokół oczodołów.

      Po kolejnym wdechu otworzyła drugi list, w którym opisywała instalację programu z opcjami odzieży dla niej osobiście. Przed moimi oczami błysnęła postać w różnych ubraniach.

      – Jaki jest pożytek z tych wszystkich ubrań? – dziewczyna płakała z jednego rodzaju magii lub prymitywnych zestawów.

      Marina otworzyła trzeci list, w którym napisano, że może wybrać młodego mężczyznę. Oczywiście na monitorze byli młodzi ludzie. Usiadła na krześle i łzy spłynęły jej z oczu.

      – Jaki jest film na mojej głowie? Zapytała z rozpaczą w głosie.

      Nad ekranem pojawiło się światło, słychać mechaniczny głos:

      – Marina, wybierz makijaż, ubrania i młody człowiek.

      – Nie oferuj mi samochodu? Zapytała sarkastycznie.

      – Samochód jest dołączony do zestawu, który wybierzesz.

      – Świetnie! – wykrzyknęła dziewczyna i roześmiała się: nie miała nic do stracenia, a oferta była więcej niż kusząca.

      Marina szybko wybrała zestaw bzu, makijaż, prawie natychmiast wcisnęła przycisk obok faceta i odwróciła się w kierunku okna.

      Kiedy odwróciła głowę w stronę ekranu, zobaczyła swoje odbicie w lustrze. Widziała kontury twarzy, ale przypominała twarz pięknego prezentera koncertu, który spacerował wtedy na ekranie telewizyjnym.

      Widziała swoją sylwetkę w sukni wiodącej, a obok niej stał młody człowiek, z którym prowadziła koncert. Dziewczyna zrozumiała cały humor sytuacji. Okazało się, że piękno z ekranu telewizora weszło do jej pokoju ze swoim partnerem.

      Tak więc w pokoju były już dwie osoby: Marina i pewien Włodzimierz.

      – Horror! Czy powinienem iść na uroczysty wieczór? Wszyscy pomyślą, że jestem bliźniakiem

Скачать книгу