Պատմութիւն Հայոց - Ագաթանգեղոս

Скачать книгу

կայանին, ի նմին թագաւորականին ի Վաղարշապատ քաղաքի։ 4 Եւ յետ սակաւ ինչ աւուրցն այնոցիկ վաղվաղակի ի մէջ եկեալ խուզիւք իրքն յայտնէին։

      5 Այլ *ոչ իսկ էր պարտ թագչել ճշմարտութեանն եւ վկայիցն առաքինութեան, եւ *ոչ լուսոյ ճրագին ընդ գրուանաւ ծածկել, եւ ոչ ի ներքոյ ստուերաց կաթեդրացն աներեւոյթ լինել. այլ *ի վերայ *աշտանակացն ոսկւոց զարդարելոց, եւ ոսկւովք ճրագարանաւք զիւղն պարարտութեան անուշութեան, զարդարութեան հաւատոցն՝ վառեալ զլոյսն համապայծառ. որպէս եւ ինքեանք իսկ յառաջին աղաւթս իւրեանց աղաչէին. որպէս *եւ Տէրն իսկ ասէր առ իւր սիրելիսն, թէ Տեսցեն զգործս ձեր բարիս, եւ փառաւորեսցեն զՀայր ձեր որ յերկինս է։

      6 Տեսանե՞ս զի վասն գործոցն բարութեան ճշմարիտ Որդին Աստուծոյ ոչ գարշի տալ զիւր ժառանգութիւն իւրոց սիրելեացն ծառայիցն ։ 7 Որ ինքն բնութեամբ Որդի է՝ անվեհեր մատուցանէ զիւր պատուիրանապահսն յիւր բնութիւնն. բայց միայն թէ *ոք իցէ, որ պահիցէ զբանս նորա՝ իբրեւ զմարգարիտ պատուական գտեալ խնդութեամբ, գնեալ եւ զգուշացեալ *լինի նմա՝ առեալ զնշան *պատուին, զպսակն թագաւորութեան եւ յարքայականն մատուցանի։ 8 Որպէս պատուականութիւն լուսոյս այսորիկ երեւեալ առաջի հեթանոսաց Հայաստան աշխարհիս *ակամայ, իսկ փառաւորութիւնն առ Աստուածութիւնն հնչիւք լցին զտիեզերս։

      9 Արդ՝ գտեալ լինէին նոքա ի հնձանս շինուածոցն։ 10 Քանզի իբրեւ եկին հասին հրամանք հրովարտակացն ի մեծ թագաւորէն Յունաց առ Տրդատ արքայն *Հայոց Մեծաց՝ ոչ սակաւ ինչ խռովութիւն *եղեւ *ի մէջ աշխարհին Հայոց. զի պահէին զամենայն անցս ճանապարհաց պողոտայիցն եւ զամենայն գաւառացն. ի կողմանս կողմանս *յուզախնդիրք ելեալ քննէին։ 11 Իսկ ուրումն տեսեալ՝ պատմեաց զնոցանէ։

      12 Իսկ իբրեւ իրքն *հռչակեցան *զնոցանէն՝ *ապա *աւուրս երկուս ասպարափակ արարեալ՝ տուեալ *պահել զնոսա անդէն ուր գտինն լեգէոն հետեւակ զաւրուն. ապա *յետ երկուց աւուրցն համբաւն հռչակեալ պարկեշտութեան զանազան գեղեցկութեանն Հռիփսիմեայ ի մէջ բազմամբոխ * հրապարակացն լինէր. ամենայն այր առ այր եւ մարդ առ մարդ զարմացումն յաճախէր։

      13 Իսկ ի տես գեղոյ նորա *կուտեալ յեղեալ զեղեալ խուռն կաճառացն կուտակէր. նա եւ նախարարք եւ մեծամեծք աւագանւոյն *ընթացեալք ի տեսանել՝ *զմիմեամբք ելանէին։ 14 Նա եւ ազատակոյտն, խառնաճաղանճ ամբոխիւն հանդերձ, զմիմեամբք դիզանէին ի միմեանց վերայ, առ պակշոտ յիմարութեան ցոփութեան բարոյիցն , այլանդակ մտացն զեղխութեան գիճութեանն հեթանոսաբար սովորութեանցն։

      15 Իսկ երանելիքն *իբրեւ գիտացին զանմիտ եւ զշղուաբարոյ մարդկանն զյոռութիւն, կականաբարձ արտասուալից, զձեռս լի աղաւթիւք յերկինս համբառնային, խնդրել զփրկութիւն յամենազաւր յամենակալ Տեառնէն, որ յառաջին նուագին ապրեցոյց զնոսա յանաւրէն պղծութենէն չարութեան զազրութեան հեթանոսացն. զի նոյն *տացէ նոցա զմարտին յաղթութիւն, զհաւատոցն լուսաւորութիւն. եւ զերեսս իւրեանց *պատեալ՝ անկեալ դնէին յերկիր , յամաւթոյ լկտեացն տեսողաց, որ ժողովեալն էին ի տեսանել։

      16 Եւ ապա յետ այսորիկ զարմացուցեալ զթագաւորն բազում տեսողացն, որ *մտերիմքն էին որ եկեալն էին ի տեսիլ գեղոյ նորա, եւ պատմեալ առաջի թագաւորին։ 17 Իսկ ի միւսում աւուրն ընդ այգն ընդ առաւաւտն, եւ եւս վաղագոյն, հրաման ելեալ ի թագաւորէ անտի, զի զերանելին Հռիփսիմէ տանել յարքունիս, եւ զսուրբն Գայիանէ *անդէն պահել *պարկեշտաժողով ընկերաւքն հանդերձ։

      18 Եւ անդէն յարքունուստ

Скачать книгу