ТОП просматриваемых книг сайта:
GEVEZE ÇIZGILER. ASUMAN PORTAKAL
Читать онлайн.Название GEVEZE ÇIZGILER
Год выпуска 0
isbn 9789752112759
Автор произведения ASUMAN PORTAKAL
Издательство Автор
“Size neden ‘Replikçi Amca’ diyorlar?”
“Çocukken replik toplardım da ondan.”
“Replik mi? Nereden toplardınız?”
“Tiyatro sahnesinden…”
Adama aval aval baktım. O da sevimli sevimli gülmeye başladı. Aslında repliğin ne olduğunu da bilmiyordum, ama sormaya çekindim. Yaşlı adam da anlatmaya başladı.
“Sizin atari salonunun olduğu sokakta eskiden çok büyük bir tiyatro vardı. Ben o tiyatroda büyüdüm işte. Ama tiyatro miyatro kalmadı artık, yerinde yeller esiyor şimdi! Babam tiyatroda çalışırdı. Her hafta sonu beni de yanında götürürdü. Bütün oyunları izlerdim.
Babam bazen provalara da götürürdü beni. Prova yapan oyuncuları merakla izlerdim. O zamanlar tiyatro çok sevilirdi. Şimdi insanlar, şu aptal televizyona saplanıp kaldılar!”
Televizyonu çok seven kardeşim nasıl olduysa birden dillendi. Yaşlı adama sitemle bakıp, “Ama çizgi filmler var televizyonda!” dedi. Replikçi Amca, “Sen de haklısın, ne diyeyim…” diyerek gülümsedi kardeşime. Yine anlatmaya devam etti.
“Bizim çocukluğumuzda ne televizyon ne de çizgi film vardı. Sadece tiyatroyla sinema bilirdik biz. Bir de yaz aylarında gelen sirkler vardı.” dedi. O sırada odaya giren ninem karıştı lafa.
“Benim büyüdüğüm köyde hiçbiri yoktu! Ne sinema ne de tiyatro gördük biz!”
“Siz de haklısınız Nesibe Hanım. Ben şehirde büyüdüğüm için şanslıydım.”
“Ama bayramlarda sirk görmüşlüğüm vardır Mehmet Efendi!”
Böreklerimizi yiyip çayımızı içmeye başladık. Replikçi Amca, “Fokurdayan çaydanlıkla odunların çıtırtısını dinleyelim biraz.” dedi. Ninem keyifle gülümsedi, ama bana tuhaf geldi adamın söylediği.
Çaydanlığın fokurtusunda dinleyecek ne vardı ki? Ama ninemin pek hoşuna gitmişti. Sessizce çıtırdayan odunları, çaydanlığın ıslığını dinleyerek böreklerimizi yedik. Replikçi Amca, biraz sonra tekrar anlatmaya başladı.
“Bir gün babam yine beni bir oyunun provasına götürmüştü. Boş sıralardan birine oturmuş sessizce provayı izliyordum. Oyuncuları izleyen yönetmen de sessizdi. Her zaman öyle sessiz olmazdı yönetmenler, ama o gün hiç kimseye karışmadı.
Oyuncular bir süre sonra ara verip sahneden indiler. Yönetmenin yanına gelip sohbet etmeye başladılar. Bir ara beni fark ettiler. Yanlarına çağırıp adımı sordular. Sonra da, ‘Hadi bakalım, madem provayı izliyorsun, şu replikleri topla gel!’ dediler. Şaşırdım!
‘Replik toplanır mı hiç!’ dedim. Gülüştüler. İçlerinden biri kadın, biri erkek oyuncu, ‘Gel birlikte toplayalım!’ diyerek elimden tutup sahneye çıkardılar beni.
Hep birlikte replik topladık. Nasıl mı? Sahnede bir şeyler arar gibi yaptık. Sağımıza solumuza, dekorlara dokunarak aranıp durduk işte. Sahne perdelerinin kıvrımlarına bile baktık.
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «Литрес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на Литрес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.