Скачать книгу

e>

      МИЛЛАТИМИЗ ФАХРИ ЗУЛФИЯХОНИМ

      Неча асрларда бир келиб, халқ дардини айта оладиган буюк инсонлар шахсига бўлган қизиқиш ҳамма замонларда ҳам юксак бўлган. Улар ҳақидаги ҳикоялар халқ дилига сингиб кетаверган, қалбларни ёритаверган. Вақтлар ўтиб бундай буюк инсонларни кўрган, билган, таниган кишиларнинг улар ҳақидаги ҳикоялари ҳамиша мароқ билан ўқилган, тингланган. Буюкларни кўрганларни кўрганларнинг ҳикоялари, улардан ҳикоя эшитганларнинг ҳикоялари ҳам маънавиятимиз мағзини ҳамиша тўқ тутган, элнинг ёрқин ёғду фарзандларига эҳтиромини сақлашига ёрдам берган.

      Ўзбекистонда хизмат кўрсатган журналист Раҳима Шомансурованинг Устозимиз – Ўзбекистон халқ шоираси, қатор халқаро мукофотлар лауреати Зулфияхоним ҳақидаги «Қадр кеча қатралари» эсдаликлари келажак авлод учун элнинг суюкли шоирасининг суврат ва сийратларини кўз олдиларига келтириб, тасаввурларини бойитишларига хизмат қиладиган яхши китоб бўлибди. Муаллифнинг эътирофича, бу эсдаликларни ёзишларида кундалик дафтарлари қўл келибди. Йўқса, тарихга айланиб улгурган ярим асрлик воқеаларни ҳолатлари, нозикликлари билан шу бугунда кўриб тургандек қоғозга тушириш осон кечмасди. Шу ўринда Жомий ҳазратларининг ушбу сўзлари эсга келади:

      «Ҳар сўзки кўнгилда ўлди мавжуд,

      хат бўлмаса бўлғай эрди нобуд».

      Журналистик фаолиятларини бошлаганларида, муаллиф вақти келиб кундалик дафтарларининг хазина вазифасини ўташи хаёлларига келмагандир ҳам. Хуллас, бундай хазинаси борларга ҳавасим келди. Бу ёш журналистларга ибрат ҳам.

      Рисоланинг ютуғи шундаки, унда фақат Зулфияхоним шахси билан чекланиб қолинмаган. «Саодат» топшириқларини бажариш жараёнида кўпгина устоз шоир, ёзувчилар билан суҳбатлар орқали Зулфияхоним ҳаёти ва фаолияти, «Саодат» қошидаги ижодий муҳитни имкон доирасида очиб беришга ҳаракат қилинган. Масалан, Миртемир, Абдулла Қаҳҳор, Ойбек, Ғ.Ғулом, Уйғун, Шуҳрат, Саид Аҳмад, Саида Зуннунова, Собир Абдулло, Мирзакалон Исмоилий каби ўнлаб машҳур ижодкорлар ўзларининг янги асарларини дастлаб «Саодат»га илинганлар. Журналнинг мўътабар нашр сифатида машҳур бўлиб, бир миллиондан ортиқ ўқувчилар даврасига эга бўлишида етук адибларнинг журналга, унинг бош муҳарририга меҳрларининг аҳамияти катта бўлган. Мана шундай қизғин ижодхона ва Республикани қамраб олган журналистлар аудиториясига салкам ўттиз беш йил бош бўлган Зулфияхоним ҳаёти ва фаолияти ҳозирги ижодкор, журналхон, китобхон учун ҳам ниҳоятда қизиқарли мавзу эканлигини ҳисобга олганда, «Қадр кеча қатралари» маънавиятимиз тарихига доир китоблар жавонидан ва китобхонлар қалбидан иззатли ўрин топажагига шубҳа йўқ.

      Зеро, ҳадисларда келишича инсон халққа манфаат келтирувчи ишлари, қурган масжиди, мактаби, ёзган китоби, изида қолдирган яхши фарзандлари ва шогирдлари туфайли унинг амал дафтарига вафотидан кейин ҳам савоб ёзилиб турар экан. «Қадр кеча қатралари» Зулфияхонимнинг ёрқин хотираларини келажак авлодларга оқ тонгларнинг ойдинидек етказишга ҳисса қўшишига умид қиламиз. Бу хотиралар ҳамиша дилимизни тозартиб,фикрларимизни тиниқ қилишга, бу ёруғ хотиралар ҳеч қачон тугамаслигига ишонамиз. Ҳазрат Машраб ёзганларидек:

      «Одамийнинг асли бирдур, бир-биридан фарқи бор,

      Неча қарн ўтғонидин, дунёга бир одам келур.»

      Зулфияхоним номи ана шундай, юз йилда бир туғиладиган зотлардан бири эканлиги билан миллатимиз фахрига айлангандир.

      Китобдан «Оналарим–моҳларим» ёдномасининг жой олиши «Устоз – ота-онадек улуғ!» деган халқ ҳикматига ғоятда мос тушган. Ўқувчи устозга бўлган эҳтиром билан онага бўлган муҳаббатнинг бирлашиб кетишини ҳис қилса, бу – муаллифнинг ижодий ютуғининг эътирофидир.

      Азиз ўқувчи, «Қадр кеча қатралари»дан баҳрамандлик Сизга ҳам қутлуғ бўлсин.

Раъно РАҲМОНБЕРДИ қизи, Ўзбекистон ёзувчилари ва журналистлари ижодий уюшмаси аъзоси

      «Аёл жинси кетмас ҳаётдан изсиз…»

Зулфия

      МУҚАДДИМА ЎРНИДА

      Бисмиллаҳир раҳмонир раҳийм!

      Бугун – 1995 йил. 26 – февраль. Оқшом. Якшанба. Тонг отса – душанба – 27- февралдир. Буни қайд этаётганимнинг боиси, ҳозир Рамазоннинг этаги, кириб келаётган кеча – Лайлатул Қадр.

      Сўзим аввалида бевосита рисоламнинг қаҳрамонига – Сизга мурожаат этмоқчиман, азизам Зулфия опа!

      Ривоят қилишларича, бу кеча ухламай, тунни ибодатда ўтказган, яхши ниятлар қилган кишининг дуолари ижобат, ибодатлари қабул бўлармиш…

      Яна дейдиларки, бу тунда эсланган, Яратгандан мағфират сўраб тиловат бағишланган кишилар руҳи ғоят шод бўлармиш.

      Бу кеча менга ривоятларда айтиладиган, йилда бир – Лайлатул Қадрда келадиган ўша илоҳий Олов қушини кўриш насиб этса, ундан зару тиллолар эмас, руҳимга мадад, жисмимга ғайрат сўраган бўлардим, токи жичча бўлса ҳам Сизга ва Онамларга ўхшай…

      Онам Карима мулла Мансур қизи Сиздан уч ёш катта эдилар. Улар ҳам Сиз таваллуд топган Ўқчига туташ Қоратошда туғилиб катта бўлганлар. Уларни Сиз билан биринчи бор 1965 йил, Сизнинг 50 ёшлик тантанангизда, Алишер Навоий номли театрда таништиргандим.

Скачать книгу