Скачать книгу

Sevda’ya

      Bu akşam yüzüyor gecelerde düşüncelerim

      Yüreğimin gizli derinliklerinde

      Günlerimi değerleştiren

      Gecenin geçmeyen saatleri

      Mahvetti beni

      Düşünürken seni…

      Bu akşam

      Yuvarlak dolunayın altında

      Yine arayacağım uykumu.

      Yüreğime inecek bitmeyen acı

      Gözlerim arayacak

      Günün doğacak gölgesini…

      Kendi derdimle kaldım burada

      Yalnızlığı kokladım o anda

      Sonbaharda kurumuş yapraklarda.

      Bugün de akşam oldu.

      Bu akşam

      Yine yüzecek gecelerde

      Düşüncelerim.

Aralık 1995 Razgrat

      BENİM ŞEHRİM

      Deliorman’da Razgrad’ın olduğu semtte

      Eşsiz Lom nehrinin aktığı yerde

      Tüm sokalklarını geziyorum….

      Karşılaştığım insan yüzlerinde

      Zaaftan, acıdan izler görüyorum.

      Bu insanların haykırışlarında

      Çaresizliğnde gençliğin

      Bütün seslerde,bütün yasaklarda

      Beyinlerine vurulan zinciri görüyorum…

      Nasıl ağlıyorlar içten sessizce

      Karartılmış günlerini gördükçe

      İşsizlik çökmüş içlerine

      Bir umut bekliyorlar elbette….

      Ama nerede, yeryüzünün tanrısı

      Umutmuş onları doğrusu…

      Merhemet denen duygu kalmamış

      Hayat bir arayış beyhude

      Çünkü herşey insanın beyninde.

Nisan 1995 Razgrat

      VEFATNAME

      Ağabeyim Hasan Bilal’a

      Bir Eylül sabahı getirdi

      Senin kara haberini

      İçime bir ateş düştü ki sorma

      Rüzgarın asvurdu, güneşin kavurdu…

      Ölüm haberin

      Yaktı,tutuşturdu beni.

      Oysa ben, Eylüllü severdim

      Güz çiçeklerinin açışını

      Yaprakların sararışını....

      Bu defa bir açış açtı ki, sorma

      Şimdi yaklaşınca sarı yapraklara

      Hala titrerim.

      Demek, zaman Eylüldür derim

      O zaman o ateş yine yanmaya başlar

      Paramparça olur dünyam benim…

      Seni arıyuorum, sözde yaşıyorum

      Yaklaşınca her Eylül

      Bu böyle olacak…

      Seni unutmak

      Asla mümkün olmayacak.

30 Eylül 1998 Razgrat

      BENİM ODAM

      Saat sinirli, sinirli tik taklıyor

      Çiçekler gülerek soluyor

      Müzik ve şarkı sesleeri

      Ellerim birşeylşer yazıyor…

      Odam yine yaşıyor

      Kendi tuhaf özel hayallariyle

      Rüzgar şiddetle savrularak

      Sıcak endamlı vücu kavrularak

      Yaşıyor odam gökyüzü maviliğini

      Bekçisi olarak.

      İçimde bir elem

      Yüreğimde burukluk.

      Yaşıyor odam tik taklayarak

      Sinemi yakarak.

2 Ocak 2000 Razgrat

      GÖKKUŞAĞI

      Bir demet çiçek yapmak isterdim

      Aşkım sana

      O yağmur sonrası semada ki gök kuşağından

      Ve nazik ismini ıtıt saçan menekşelerle

      Yazmak isterdim zaman tuneline....

      Şimdi bir mlek gibi sakin, ışıldyarak

      Bazı zaman bana şiirler yazdırarak

      Devam ediyorum yoluma

      Seni hatırlayarak.....

      Evet, bir demet çiçek yapmak isterdim

      Aşkım sana.

      O yağmur sonrası

      Semada ki gök kuşağından

      Sonra, sevgiyle dolu aşk ocağından

      Yangınlarla dolu yüreğimle

      Seni anısayarak

      Selam gönderirdim sana

      Aşk diyarından…

2000 Sofya

      UYKUSUZ GECELERDE

      Salih Şişmanov’a

      Geceler ağır,

      Geceler sağır,

      Geceler uykusuz

      Bağır, bağır, bağır....

      Uykusuz geceler burada

      Onu düşündüğüm anda

      İçime bir hüzün çöker…

      Gözlerim ümit dolu yollarda.

      Beni benimle bıraktın giderken

      Gözlerimin feerinde kaldı caziben.

      Uykusuzum, bilirmisin nedenini

      Gönlüme oturdum

      Ben yalnızlıkla kaldım,

      Hep uykusuz gecelere darıldım

24 Ocak 2006 Razgrat

      NO: 84 CEMAL KEMAL (1941)

(Cemal Kemalov)

      Cemal Kemal 1941 yılında Kırcali ilinin Söğüt Kesiği (Mleçino) köyünde fakir bir köylü ailesinde doğdu. İlk ve orta okulu doğduğu köyde okudu. Daha sonra Koşukavak şehrinde Makine-Traktör Meslek Lisesinden mezun oldu. Uzun yıllar araba tamircisi, şoför ve Emek Ziraat Kooperatifinde yönetici olarak görev yaptı. Bu çalışmaları esnasında bölgenin etnik, sosyal ve ekonomi durumunu çok iyi tanıma fırsatı buldu. Aldığı çeşitli görev ve sorumlulukları vicdanı ile yerine getirdi. Şiiri hiçbir zaman ihmal etmedi.

      Cemal Kemal 1989 yılında zorunlu göçe tabi tutuldu. Türkiye’ye iltica etti. İstanbul’a yerleşti. Özel bir şirkette kıdemli şoför olarak çalışıyor. Halen İstanbul’da oturuyor. Evli ve iki çocuk babasıdır. Bulgarca biliyor.

      Cemal

Скачать книгу