Ихлас тойгылар / Искренние чувства - Илдус Гыйләҗев

Скачать книгу

якка тарта кашларым.

      Тиктомалдан синме шырпы сыздың,

      Ут кабынды, яна башладым.

      Түзәм, түзәм! Китә генә күрмә,

      Кем икәнең әйтмәм, кычкырмам.

      Беләм бит мин – хисләр илендә дә

      Зур ут чыга нәни очкыннан…

      Иң озын юл

      Урамнарда бик еш очрашабыз,

      Үткәнең бар хәтта орынып.

      Эндәшергә һәрчак читенсенәм,

      Карамагач үзең борылып.

      Дулкынланып йөрим эзләреңдә,

      Күз алдымда назлы карашың.

      Ни булды соң?

      Нигә синең арттан

      Туктамыйча килә барасым?

      Чакрымнарны хәтсез узганым бар,

      Максат булса, юлны табасың.

      Ничек үтим монсын, иң озынын –

      Ике күрше йөрәк арасын?!

      Булмас булдырып

      «Сау бул», – диеп китеп бардым,

      Килмәсә дә китәсем.

      Сүз әйтелгән, юл киселгән,

      Инде ни хәл итәсең.

      Шулай булгач, нигә кабат

      Кайтуымны көтәсең?

      Тырышсам да уза алмыйм

      Горурлыгым киртәсен.

      Үзең теләп җибәрдең ич,

      Көч тап минсез торырлык.

      …Бер түбәгә сыймыйлар шул

      Түбәнлек һәм горурлык…

      Оҗмах алмасы

      Тешләмәдем, күрдем генә,

      Узып кына киттең лә.

      Сине уйлап таң аттырам,

      Хыялыйлар иттең лә.

      Тыелган зат идеңме соң,

      Кем күрсәтте җәһәттән.

      Сөрделәр, Адәм шикелле,

      Тыныч төнем-җәннәттән.

      Әллә берәр гөнаһым бар,

      Үч аламы Алласы?

      Җәза күрәм, авыз итми

      Сине – оҗмах алмасын…

      Бүлешер идем дә…

      Бер бәхетсез булдың син дөньяда,

      Нишләсәң дә китә кирегә.

      Ярдәм итә алмыйм, теләсәм дә

      Бик бәхетле итеп күрергә.

      «Күрешик тә, әйдә, киңәшик», – дим,

      Тәкъдимемне кире кагасың.

      Ияләштерүләр күп җиңелдер

      Урмандагы бүре баласын.

      Нәселеңнең булган гөнаһлары

      Сиңа гына әллә төшкәнме?

      Котың очар, әгәр сөйли калсам

      Синең хакта күргән төшләрне.

      Дөрес җирдән аны эзләмисең,

      Белмәвеңә калам гаҗәпкә.

      …Бәхетне бит була табып кына,

      Биреп торып булмый әҗәткә…

      «Әйттем ич мин…»

      Әйттем ич мин: «Бу җәйләрнең

      Истәлеге мәңге яшәр!»

      Инде беттем дигәндә дә,

      Искә төшеп, сиңа дәшәр.

      Хәлем китеп уйлап ятам:

      Кышкы мунча, кәеф төксе…

      …Мәтрүшкәле себеркедә

      Каен белән чәчең исе…

      Юаш, дидең

      Куерды кан, күшекте җан,

      Дер калтырап торам үзем.

      Чәрдәкләнеп китте тәнем,

      Ничек түзим, ничек түзим?..

      Иң кыйммәтле уйларыма

      Бүгенгәчә юлдаш идең.

      Арыслан булып килдем юкса,

      Әбәү, хурлык… юаш, дидең.

      Яңартып торсаң гына

      Бер-береңә шундый тартыласың,

      Татлы була сөю газабы.

      Кемнәргәдер

Скачать книгу