LITMIR.BIZ

      Kilka dni później, po kolacji złożonej z ciasteczek Pop-Tarts i płatków Alpha-Bits, Tully wzięła długi gorący prysznic, starannie ogoliła nogi i pachy i wysuszyła włosy, prostując je tak, że od czubka głowy aż po końcówki nie było ani jednej falki czy zagięcia. A potem podeszła do szafy i stała przed nią, próbując wymyślić, co włożyć. To była jej pierwsza impreza w liceum. Musiała się odpowiednio zaprezentować. Z gimnazjum nie zaproszono żadnej innej dziewczyny. Tylko ją. Zaprosił ją Pat Richmond, najprzystojniejszy chłopak z drużyny futbolowej. Byli na hamburgerach w zeszłą środę, jego paczka i jej. I wystarczyło im jedno spojrzenie. Pat zostawił tłumek swoich rosłych kolegów i podszedł prosto do Tully.

      Widziała, że się zbliża, i omal nie zemdlała. Z szafy grającej leciało Stairway to Heaven. Jakby było mało romantycznie.

      – Mógłbym mieć kłopoty przez samo rozmawianie z tobą – powiedział.

      Starała się sprawiać wrażenie dojrzałej i obytej, gdy odpowiadała:

      – Lubię kłopoty.

      Ten uśmiech, którym ją obdarzył… Nigdy czegoś takiego nie widziała. Po raz pierwszy w życiu poczuła, że jest tak piękna, jak wszyscy jej zawsze mówili.

      – Pójdziesz ze mną na imprezę w piątek?

      – Powinno się udać – odpowiedziała. Tak mówiła Erica Kane w serialu Wszystkie moje dzieci.

      – Podjadę po ciebie o dziesiątej. – Przysunął się bliżej. – Chyba że o tej porze nie wolno ci być poza domem, dziecinko?

      – Wolno. Firefly Lane siedemnaście.

      Uśmiechnął się znowu.

      – Tak przy okazji, jestem Pat.

      – A ja Tully.

      – No to do zobaczenia o dziesiątej, Tully.

      Tully nadal trudno było w to uwierzyć. Przez ostatnie dwa dni obsesyjnie myślała o swojej pierwszej prawdziwej randce. Do tej pory spotykała się z chłopakami tylko w grupie albo na szkolnych potańcówkach. Ale to było coś zupełnie innego, a Pat był już właściwie mężczyzną.

      Mogli się w sobie zakochać, zdawała sobie z tego sprawę. I wtedy, trzymając go za rękę, nie czułaby się taka samotna.

      Podjęła decyzję, w co się ubrać.

      Dżinsy dzwony z obniżonym stanem i trzema guzikami, dziergany top z głębokim dekoltem i ulubione buty na korkowych platformach. Niemal godzinę poświęciła na makijaż, nakładając kolejne warstwy, aż wyglądała naprawdę seksownie. Nie mogła się doczekać, kiedy pokaże Patowi, jak potrafi być ładna.

      Chwyciła paczkę papierosów mamy i wyszła ze swojego pokoju.

      W salonie Chmura spojrzała nieprzytomnie znad czasopisma.

      – Hej, już prawie dz-dz-dziesiąta. Dokąd się wybierasz?

      – Kolega zaprosił mnie na imprezę.

      – Jest tutaj?

      No jasne. Jakby Tully miała zamiar kogokolwiek zapraszać do środka.

      – Umówiłam się z nim przy drodze.

      – Och. Spoko. Nie budź mnie, jak wrócisz.

      – Dobrze.

      Na zewnątrz było ciemno i zimno. Po niebie ciągnęło się gwiezdne pasmo Drogi Mlecznej.

      Tully czekała koło skrzynki na listy przy głównej ulicy, przestępując z nogi na nogę, żeby się rozgrzać. Dostała gęsiej skórki na nagich ramionach. Pierścionek pokazujący nastrój na jej środkowym palcu zmienił kolor z zielonego na fioletowy. Próbowała sobie przypomnieć, co to oznacza.

      Na wzniesieniu po drugiej stronie drogi śliczny wiejski domek jaśniał na tle ciemności. Każde okno było niczym drobina ciepłego, roztapiającego się masła. Pewnie wszyscy siedzieli w środku, skupieni wokół wielkiego stołu, i grali w Ryzyko. Tully była ciekawa, co by zrobili, gdyby ich pewnego dnia odwiedziła, pojawiła się po prostu na ganku i powiedziała „cześć”.

      Usłyszała samochód Pata, zanim zobaczyła światła. Ryk silnika sprawił, że zapomniała o rodzinie po drugiej stronie ulicy i wyszła na drogę, żeby pomachać. Zielony dodge

Скачать книгу