Скачать книгу

edytorski]

165

purchawka – rodzaj grzyba. [przypis edytorski]

166

kałamarz – naczynie do przechowywania atramentu. [przypis edytorski]

167

tęgo – tu: mocno. [przypis edytorski]

168

modry – ciemnoniebieski. [przypis edytorski]

169

jar – dolina erozyjna, wąwóz. [przypis edytorski]

170

stokrocie – dziś: stokrotki. [przypis edytorski]

171

rzęsów – dziś popr. forma: D. lm.: rzęs. [przypis edytorski]

172

równianka (daw.) – wianek; wiązanka, bukiet. [przypis edytorski]

173

obalać – przewracać kogoś lub coś. [przypis edytorski]

174

kałamarz – naczynie do przechowywania atramentu. [przypis edytorski]

175

koza (pot.) – kara aresztu, wiezienia. [przypis edytorski]

176

zapiecek – w dawnych wiejskich domach miejsce za piecem lub na piecu. Były to przeważnie duże piece kaflowe, czasami budowane z cegły, na których również gotowano posiłki. [przypis edytorski]

177

przędza – nitka służąca do wyrobu m.in. tkanin. [przypis edytorski]

178

motowidło – urządzenie służące do zwijania nici w motki. [przypis edytorski]

179

cebrzyk – zdr. od: ceber; duże, drewniane naczynie z klepek, podobne do wiadra, najczęściej o dwóch uchach. [przypis edytorski]

180

bieżyć (daw.) – zmierzać, iść. [przypis edytorski]

181

nienajadek – niemogący się najeść do syta; przeciwieństwo: niejadek. [przypis edytorski]

182

gąbka – zdr. od: gęba; buzia. [przypis edytorski]

183

inszy – inny. [przypis edytorski]

184

rynka (reg.) – mały rondelek. [przypis edytorski]

185

okrasa – tłuszcz dodawany do potrawy. [przypis edytorski]

186

kędy (daw.) – którędy, gdzie. [przypis edytorski]

187

próżny (daw.) – pusty. [przypis edytorski]

188

frasunek (daw.) – zmartwienie. [przypis edytorski]

189

urok odczyniać – próbować zdjąć z kogoś lub czegoś urok, złe czary. [przypis edytorski]

190

hebd – dziki bez, wykorzystywany w lecznictwie, zastosowanie zewnętrzne; u ludzi jego spożycie grozi zatruciem. [przypis edytorski]

191

utrata (starop.) – koszt, rozrzutność. [przypis edytorski]

192

węgieł – róg, narożnik. [przypis edytorski]

193

pościółka – pościel. [przypis edytorski]

194

rynka (reg.) – mały rondelek. [przypis edytorski]

195

łyżnik – drewniana półka na łyżki. [przypis edytorski]

196

przybieżeć (daw.) – przyjść, przybiec. [przypis edytorski]

197

zbywać (daw.) – tu: zostawać; por. o nadwyżce czegoś: zbytek luksusu, zbytek jedzenia. [przypis edytorski]

198

kokoszka – kura, kwoka. [przypis edytorski]

199

kobiałka – nieduży koszyk. [przypis edytorski]

200

prawy – prawowity, właściwy. [przypis edytorski]

201

brzezina (pot.) – brzoza. [przypis edytorski]

202

witka – cienka gałązka. [przypis edytorski]

203

ćwiczyć – tu: bić. [przypis edytorski]

204

pleć – usuwać chwasty rosnące pomiędzy uprawianymi roślinami. [przypis edytorski]

205

robotny (pot.) – pracowity. [przypis edytorski]

206

folgować (daw.) – złagodzić swoje zachowanie względem kogoś, czegoś. [przypis edytorski]

207

piszczka – tu: określenie płaczącej dziewczynki. [przypis edytorski]

208

opończa – rodzaj płaszcza, z kapturem, bez rękawów, noszonego między XIV a XVII wiekiem. [przypis edytorski]

209

talar – srebrna moneta. [przypis edytorski]

210

zapaska – duży fartuch noszony dawniej przez wiejskie kobiety. [przypis edytorski]

211

strzymać – utrzymać, wytrzymać; tu: pomieścić. [przypis edytorski]

212

kuma (daw. pot.) – przyjaciółka, koleżanka. [przypis edytorski]

213

przygarść (daw.) – mała ilość czegoś. [przypis edytorski]

214

rzewność – smutek, tęsknota. [przypis edytorski]

215

rada była wziąć – była skłonna, chętna wziąć. [przypis edytorski]

216

kukiełka (daw.) – słodka bułka. [przypis edytorski]

217

pokrzyk – wilcza jagoda; roślina trująca, wykorzystywana w lecznictwie. [przypis edytorski]

218

przeciwić się (daw.) – dziś: sprzeciwić się, sprzeciwiać się. [przypis edytorski]

219

szafarz – osoba zarządzająca gospodarstwem, spiżarnią. [przypis edytorski]

220

jako i inszym – tak jak i innym. [przypis edytorski]

221

wikt (daw.) – wyżywienie. [przypis edytorski]

222

insi – inni. [przypis edytorski]

223

bór – duży las iglasty. [przypis edytorski]

224

król Salomon – zmarły ok 925 r. p.n.e. król Izraela, znany ze swojej mądrości i sprawiedliwości. [przypis edytorski]

225

frasować

Скачать книгу