Скачать книгу

id="n119">

119

nieruchomie – dziś popr.: nieruchomo. [przypis edytorski]

120

marionetka – lalka poruszana za pomocą sznurków; tu ogólnie: drewniana lalka. [przypis edytorski]

121

jasełkarz – lalkarz. [przypis edytorski]

122

krępy – niski a mocno zbudowany. [przypis edytorski]

123

dziobaty – o twarzy noszącej ślady ospy. [przypis edytorski]

124

subiekt (daw.) – sprzedawca. [przypis edytorski]

125

myca – właśc. mycka: miękka, okrągła czapka. [przypis edytorski]

126

powała (daw.) – sufit. [przypis edytorski]

127

kitajka – tkanina pochodzenia wschodniego a. ubiór z niej. [przypis edytorski]

128

Szabbes Hagodel – właśc. Szabat hagadol, sobota poprzedzająca żydowskie święto Paschy, tzw. Wielki Szabat. [przypis edytorski]

129

kadryl – taniec salonowy z XVIII w. [przypis edytorski]

130

lupanar – dom publiczny, od łac. lupa – prostytutka. [przypis edytorski]

131

monokl – szkło korekcyjne noszone w jednym oku, zazwyczaj przymocowywane łańcuszkiem do kieszeni fraka. [przypis edytorski]

132

muskuł – mięsień. [przypis edytorski]

133

jurysta (daw.) – prawnik. [przypis edytorski]

134

Pandekta – dział kodeksu Justyniana, spisującego prawo rzymskie. [przypis edytorski]

135

Rector magnificus (łac.) – najwspanialszy rektor. [przypis edytorski]

136

szczęty (daw.) – szczątki, kawałki. [przypis edytorski]

137

obojga praw – prawa kościelnego (kanonicznego) i świeckiego. [przypis edytorski]

138

halerz – drobna moneta używana na terenie Austro-Węgier. [przypis edytorski]

139

są twardzi do płakania – sens: rzadko i niechętnie płaczą. [przypis edytorski]

140

pedel (daw.) – woźny. [przypis edytorski]

141

legat – zapis testamentowy dla osoby niebędącej spadkobiercą. [przypis edytorski]

142

szpryca – duże narzędzie podobne do strzykawki. [przypis edytorski]

143

letarg – stan śmierci pozornej. [przypis edytorski]

144

wsiąka – dziś powiedzianoby tu: wciąga. [przypis edytorski]

145

jąć (daw.) – zacząć. [przypis edytorski]

146

dragoński – przymiotnik od rzeczownika dragon, oznaczającego żołnierza formacji poruszającej się konno, a walczącej z reguły pieszo. [przypis edytorski]

147

szamerunek – ozdoba ubioru w postaci pętli grubej nici a. sznurka naszytych z przodu. [przypis edytorski]

148

wchodowy – dziś popr.: wejściowy. [przypis edytorski]

149

szpelunka – właśc. spelunka, podejrzany lokal, od łac. spelunca: jaskinia. [przypis edytorski]

150

naraz – nagle. [przypis edytorski]

151

powolnie – dziś popr.: powoli. [przypis edytorski]

152

rotmistrz – stopień wojskowy w kawalerii, odpowiednik kapitana. [przypis edytorski]

153

wyziewać – tu: wydmuchiwać. [przypis edytorski]

154

andrus (daw.) – łobuz. [przypis edytorski]

155

czworograniasty – czworoboczny. [przypis edytorski]

156

dać drapaka – uciec. [przypis edytorski]

157

gawiedź – tu: tłum. [przypis edytorski]

158

tymi słowy – dziś popr. forma N. lm: tymi słowami. [przypis edytorski]

159

wcale (daw.) – całkiem. [przypis edytorski]

160

arfa – dziś popr.: harfa. [przypis edytorski]

161

ibbur – w pewnych odłamach mistyki żydowskiej słowo to oznacza w uproszczeniu wzmocnienie duszy żyjącego człowieka przez tymczasowo łączącą się z nią inną sprawiedliwą duszę przebywającą poza ciałem. Zwykle wynika to z potrzeby spełnienia przez duszę bezcielesną jakiejś misji. [przypis edytorski]

162

nary (daw.) – prycza, legowisko, być może przenośne. [przypis edytorski]

163

członki (daw.) – kończyny. [przypis edytorski]

164

nary (daw.) – prycza, legowisko, także przenośne. [przypis edytorski]

165

z żydowskim siedmiopłomiennym świecznikiem sobotnim – siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]

166

swoim świecznikiem zapalał drugi, również siedmioramienny – siedmioramienny świecznik (menora) stanowi podstawowy symbol judaizmu. [przypis edytorski]

167

w głowach – od tej strony łóżka, gdzie znajduje się głowa leżącego człowieka. [przypis edytorski]

168

letarg – stan śmierci pozornej. [przypis edytorski]

169

kiszuf (hebr.) – czary. [przypis edytorski]

170

włosiennica – ubranie z gryzącej wełny, używane przez pokutników. [przypis edytorski]

171

liszuo secho kiwisi adoszem (hebr.) – pomocy Twojej oczekuję, Panie. [przypis edytorski]

172

Oni płyną niby potok (…) – parafraza bądź tłumaczenie Psalmu 90(89). [przypis edytorski]

173

ibbur – w pewnych odłamach mistyki żydowskiej słowo to oznacza w uproszczeniu wzmocnienie duszy żyjącego człowieka przez tymczasowo łączącą się z nią inną sprawiedliwą duszę przebywającą poza ciałem. Zwykle wynika to z potrzeby spełnienia przez duszę bezcielesną jakiejś misji. [przypis edytorski]

174

golem – w legendach

Скачать книгу