LITMIR.BIZ

      Chory zmaga się nie tylko ze swędzącymi, czerwonymi i łuszczącymi się plamami na skórze, ale również z obrzękiem, sztywnością czy bólem stawów. ŁZS to przede wszystkim choroba ogólnoustrojowa. Badania kliniczne wskazują, podobnie jak w RZS, na częstsze współistnienie chorób układu sercowo-naczyniowego i zaburzeń metabolicznych u osób z łuszczycą. Obserwowany jest wzrost stężenia cholesterolu całkowitego, LDL oraz wzrost stężenia triglicerydów. Obserwuje się również wzrost zachorowalności na chorobę wieńcową i zawał mięśnia sercowego, nadciśnienie tętnicze, zaburzony metabolizm glukozy i często w jego efekcie rozwój cukrzycy. Jako choroby towarzyszące łuszczycy wymienia się również zakrzepowe zapalenie żył, zatorowość płucną, udar mózgu, wrzodziejące zapalenie jelit, chorobę Leśniowskiego-Crohna, czy też niektóre rodzaje nowotworów. Choroba może być także powodem zaburzeń emocjonalnych, a nawet depresji.

      Liczne badania potwierdzają związek otyłości i łuszczycy. Nadmierna masa ciała może nie tylko zwiększać ryzyko wystąpienia łuszczycy, ale także wpływać na ciężkość jej przebiegu.

      Ważne w ŁZS!

      Oprócz leczenia dermatologicznego konieczna jest współpraca z reumatologiem. U większości chorych objawy skórne łuszczycy wyprzedzają pojawienie się zapalenia stawów. Chory skupia się jedynie na leczeniu dermatologicznym, nie zdając sobie sprawy z postępującej choroby reumatycznej, która sieje spustoszenie wewnątrz całego organizmu. Dlatego tak niezbędne jest wczesne rozpoznanie choroby i wdrożenie odpowiedniego leczenia.

      Jednym z czynników środowiskowych, które mogą się przyczynić do pojawienia się zmian łuszczycowych na skórze jest nieracjonalna i źle zbilansowana dieta. W świetle najnowszych doniesień ogromną rolę w profilaktyce i leczeniu tej choroby odgrywać może zastosowanie odpowiedniej diety. Wprowadzenie diety niskoenergetycznej, śródziemnomorskiej, czy diety bogatej w wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega-3, a także diety wegetariańskiej oraz w niektórych przypadkach bezglutenowej może poprawić przebieg kliniczny tej choroby i przyczynić się do obniżenia ryzyka powikłań sercowo-naczyniowych u osób obciążonych chorobą.

       Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK)

      Zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa (ZZSK) jest przewlekłą chorobą zapalną, która wywołuje ból i sztywność głównie w dolnym odcinku kręgosłupa, prowadząc do ograniczenia ruchomości i częściowego lub nieraz całkowitego zesztywnienia zajętych stawów, szczególnie kręgosłupa. Choroba atakuje ludzi młodych między 16 a 30 rokiem życia, bardzo rzadko po 40 roku życia. Częściej jednak na chorobę zapadają mężczyźni. Charakterystyczna dla ZZSK jest tzw. sylwetka narciarza, a więc pochylona do przodu.

      Dokładna przyczyna ZZSK nie jest znana. Prawdopodobnie, aby doszło do rozwoju choroby, konieczne jest nałożenie się kilku czynników: genetycznych, immunologicznych i środowiskowych, takich jak zakażenia bakteryjne. Zwrócono uwagę na wpływ bakterii Shigella, Salmonella, Chlamydia, Yersinia powodujących choroby jelit oraz zakażenia dróg moczowo-płciowych, które u osób podatnych mogą inicjować proces zapalny w stawach. Markerem genetycznym choroby jest antygen HLA B27, ale tylko około 2% populacji z tym antygenem choruje na ZZSK. Tak więc większość osób posiadających antygen HLA B27 nie choruje na ZZSK.

      Objawy ZZSK (stawowe i pozastawowe):

       • ból w okolicy lędźwiowo-krzyżowej, promieniujący do pachwin, pośladków i stawów kolanowych, który może pojawiać się w nocy, wybudzając chorego ze snu,

       • sztywność poranna,

       • ból pięt,

       • zaczerwienienie oraz ból oczu, zapalenie tęczówki, nadwrażliwość na światło,

       • niedomykalność zastawki aortalnej,

Скачать книгу