Скачать книгу

көн саен әллә ничә тапкыр

      Тәмле ашлар пешереп хөрмәт иттең,

      Һәрчак матур һәм дә чиста йөрттең –

      Ходай бирсен сиңа савабын!

      Шушы кадәр көчле энергия

      Күкләрдән дә төшә, күрәмсең,

      Нәселдән дә килә, күрәсең.

      Тик саулыкны саклап бетереп булмый:

      Борчу-хәсрәт тән сихәтен урлый –

      Кем күрсен соң безнең күрәсен?

      Киләчәгең якты булсын, сеңлем,

      Оныкларың белән балаларың

      Күрсәтсеннәр бары игелек.

      Минут саен сәламәтлек кирәк,

      Олыгая барган саен бигрәк –

      Сәламәтлек телим иң элек!

      Саулык булса, бөтен нәрсә була,

      Һәр сәгатең бәхет белән тула,

      Нурлар уйный моңсу йөзләрдә.

      Очрашулар ешрак насыйп булсын,

      Тормышларың һәрчак балкып торсын,

      Ут сүнмәсен синең күзләрдә!

Август, 2011

      Очкан белә…

      Хәрби авиация майоры һәм юрист

      Искәндәр энемә

      Балашовның хәрби көллияте

      Канат куйды сиңа тиз генә.

      Ә аннары шушы канатларда

      Очып төштең Литва җиренә.

      Шактый озак «йөздең» киңлекләрдә,

      Төрле хәлләр булды юлыңда:

      Һава юлы гаҗәп бормалы шул –

      Очкан белә алар турында.

      Килде бер көн. Сезнең урынга бер

      Яшь экипаж гөрләп очып үтте

      Әфган чигендәге «капканы».

      Ни кызганыч, алар шул китүдән

      Туган илгә кире кайтмады.

      Таулар арасында яшеренеп

      Көтеп яткан туплы талиблар

      Бәреп төшергәннәр шул очкычны –

      Һәр милләттә герой Алып бар.

      Шулай итеп, сезнең экипажны

      Ходай үзе саклап калдырган.

      Һәлак булганнарның һәрберсенә

      Күңелләрдә һәйкәл салдырган.

      Төрле күкне күреп өлгердең син,

      Ә җир йөзен һаман иңлисең.

      Туган илгә бирелеп хезмәт иттең –

      Командирлар рәтен бизәп киттең,

      Шуңа җирдә дәрәҗәңне белеп,

      Кемлегеңне белеп йөрисең.

      Инде хәзер оста юрист булдың,

      Һәрбер эшең – унга торырлык.

      Менә нинди энем бар бит диеп,

      Миндә яна чиксез горурлык!

Август, 2011

      Әле яңа гына

      Наиска

      Әле яңа гына балкып торган

      Күзләремә кабат моң төште.

      Шушы моңның элеп талкуыннан

      Мәңге арына алмамын төсле.

      Керфекләрем инде күтәралмый

      Өелешеп торган тамчыны.

      Тамган берсе, йөзең чагылдырып,

      Бәгыремне кисеп камчылый.

      Әле яңа гына балкый идем –

      Яраларын ачтың йөрәкнең.

      Галәмнәргә күчтең, саубуллашмый,

      Ядкәр булып калды сурәтең.

2004, Казан

      Профессор Тархановта

      Үзе чибәр, үзе булган,

      Инде ничә еллар декан

      Юридик факультетта.

      Фәнгә сукмак яра-яра,

      Күпме юрист белем ала

      Профессор Тархановта.

      О`перы,

Скачать книгу