LITMIR.BIZ

Скачать книгу

      Засумняваўся Уладзя, што вазьмецца калі-небудзь за падобны праект, бо, да сораму свайго, нават найменняў некаторых кветак ня ведаў.

      Але быў вельмі ўдзячны Леаніду за падобныя падказкі-папіханні, бо той – адзін з нямногіх калег-літаратараў, хто няраз казаў, калі чуў цікавую на яго погляд гісторыю: “Валодзя, а ты пра гэта напісаў?! Не? Чаму?! Напішы абавязкова!”

      Нацыянальная страва

      Грузінская або, шырэй, каўказская нацыянальная страва шашлык, назва якой паходзіць ад слова “шашы”, што на фарсі азначае “шэсць” (мелася на ўвазе – шэсць кавалкаў на шампуры), сталася ўжо і нацыянальнай беларускай страваю.

      У гэтым лёгла пераканацца – дастаткова прайсьціся ўвечары па лецішчах: на кожнае вуліцы або завулку цягне апетытным дымком ад мангала.

      Прыкрасць

      Мабыць, кожны памятае яшчэ ад школьнае лавы, як рагаталі аднакласнікі, калі новы настаўнік знаёміўся па класным журнале з вучнямі і няправільна прачытваў прозвішчы, рабіў памылкі ў націсках.

      Але зусім ня смешна было чытаць адну з аб’яваў новага праўлення садовага таварыства “Узгор’е-, у якой фігуравалі і прозвішчы “лысагорцаў”. Прыкра і роспачна было пры прынтарнай раздрукоўцы на вартоўні, што часам служыць за прытылак і праўленцам.

      Клышку перайменавалі яны ў Кмышку, Барадуліна – у Барадуліка, Законнікава – у Заньнікава, а Ніну Загорскую “пашкадавалі” – адно толькі не пазначылі ініцыялы…

      Гендэрны дзембель

      Былы франтавік, літаратурны кансультант Саюза пісьменнікаў напрыканцы васьмідзесятых гадоў мінулага ўжо стагоддзя Мікола Г. вызначаўся своеасаблівым відам крадзяжу – зносіў з бібліятэк пад крысом пінжака кнігі са сваімі творамі. Аднаго разу ён нават выказаў прэтэнзію бібліятэкарцы Дома літаратара Ніне Уладзіміраўне Г.: – Чаму гэта няма на паліцы маёй аповесці-хронікі “Девушка шла по войне”?!

      Хацела была бібліятэкарка адпрэчыць нахабнага клептамана (ад гр. klepto = краду + ман), але яе муж, празаік Вячаслаў А., які гартаў падшыўкі газет і прычэкваў, покуль у жонкі скончыцца працоўны дзень, каб разам пайсці дахаты, апярэдзіў: – Ды дэмабілізавалася ўжо твая дзяўчына, Мікола! Узяла шынэль, пайшла дамоў!

      Кансіліум

      Мужчыны на Лысае гары ўспрымаюць захапленне жанок кветкамі крыху паблажліва, – маўляў, сур’ёзная, мужчынская справа – глядзець дом і сад.

      Экстрэмум гэткага падыходу ў наступнае праяве.

      Аднаго вечара даўжэй чым звычайна затрымалася кагорта аматарак кветак – Зіна Белякова, Жэня Бярэйшык ды Зіна Дайнека пры Раіне Ш. і яе альпійскае горцы, у якую дагэтуль так і не ўмураваныя камяні, адмыслова прывезеныя сваякамі-музыкамі ажно з айстрыйскіх Альпаў.

      Гаспадар суседняй сядзібы Іван Бярэйшык праходзіў поруч і не ўстрымаўся: – Што гэта ў вас, жанкі, за чарговая нарада? – У нас кансіліум па ландшафтным дызайне! – з

Скачать книгу