LITMIR.BIZ

      Yılların geçip gidişiyle

      Gözlerim her gün yar yollarında…

      Yumak, yumak duman soluyan baca

      Alıp götürüyor beni uzaklara…

      Etrafımdaki oksijen kıvılcımları

      Çiçek, çiçek kayboluyor.

      Karşımda duran güzellerin gözleri

      “Yarana tuz koy da

      Acısı ciğerini yaksın” diyor.

      İçim bomboş bir oda…

      Kalabalık bir cadde ortasında

      Ürkek ve korkak

      Uçacakmış gibi bakarak

      Kaçacakmış gibi

      Titresin yaprak, yaprak…

      Şimdi

      Aylarca, senelerce yolunu izlesem

      Bir üzüntü alıp ta gider seni,

      Yolu tükenmez bir dağ ardında…

      Dur, sabret biraz

      Dinle, gül dalım

      Güzel bahçelerin de çiçeği sensin.

      Ne yazık ki

      Her zamanki gibi

      Yüreğim

      Dayanmaz

      Af ettirmezsen bana ettiklerini.

      Düne gelince

      İkimiz de yeşil bir fidandık

      Zaman oldu budandık.

      Zaman oldu tomurcuk bağladık

      Baharda sarmaş dolaş umutlarla…

      Bazen da bak

      Şu giden kışın

      Beyazlığına inandık.

      Beni en çok sevdiğini sandığım

      En dar günlerimde bazen

      Seni dile getirmek de

      Zor sanatmış meğer…

      Dönüp de seni görebilirsem

      Yeniden Aşk Bağı’nda

      Dünyaları bağışlarım

      Hiç tereddüt etmeden

      Sırlarımı bile söylerim

      Anlayabilesin diye…

      Düşüncelerimin aydınlığında ışıyan

      Dümdüz bir çığır

      Sen gerçekte o, değilsin

      Hayatsın, çiçeğim

      O gelmez gitti artık

      Bir daha dönülmez yollara.

      Her gelişimde bir başka görürüm seni

      Bilmem aylardan Mayıs olduğundan mı?

      On sekiz çağlarında bir kız kesti yolumu …

      Hissediyorum seviyi, ellerim dümende

      Ne yazık ki anlayamadım yine

      Öğle olmuş, ortalık yeşil, yeşil.

      Dayanıp kalıverdim sahilde

      Kafamda çeşitli düşünceler kıvranırken

      Hep eskisi gibi nöbette

      Ufkun kaybolduğu yere kadar.

      Belki turna gözü gibi berrak

      Semanın tesirinden olmalı…

      Şimdi bende sahildeyim

      Bir nazik güzelle

      Kim bilir hangi sahilde yıkandı

      Gülüşüyle eritti kalbimi.

      Bana yalvarış düştü ne çare

      Yeter açma pencereyi

      Seni duyan olur

      Sana göz koyan olur

      Çek perdeyi.

      Ürkek geyikler misali

      Günlerce benden kaçıyorsun

      San ki bir daha hiç dönmeyecekmişsin.

      İtersen dönme.

      Ne söylesem benim için

      Bir de senin için

      Hepsi boşuna.

      Biliyorum

      Bir gün olacak da

      Sen de anlayacaksın

      Yanardağlar gibi hiç aralıksız

      Yanıp kül olduğunu…

      Merhemini ben de değil

      Başka birisinde arayacaksın.

      Zannımca anlayacaksın

      Ki mesut olsan da

      İlk sevginin ateşi ile ısınacaksın.

      Ama ne ettinse bana ettin

      Bırakıp beni gittin

      Kanadı kırık bir güvercin gibi sokaklarda…

      Yoksa kalbinden O da silmişti beni artık

      Her nasılsa.

      Yine sana götürdü beni tüm yollar

      Tomurcuklar çatlarken dal ucunda.

      Elverir bunca yıl ayrılığın elemi

      Sensiz rengi solan bir bahar içimde

      Ne yapsam bu sevda gitmiyor senden öte

      Artık dayanamam kapını çalmaktır niyetim önce.

      Işıl, ışıl bir geceyi kovalarken gündüzler gene

      Yıldızlar da düşmüş o an bekleyişten yere

      Seni candan sevmiştim kıymetini bilmedim, niye?

      Sevmeyenlerin yürek nesine…?

      Söyle

Скачать книгу