ТАНЛАНГАН АСАРЛАР - Нурмуҳаммад Исроилов

Скачать книгу

ошиқ кўнгиллар

      Унга ўлмаслик ва оқ йўл тилаган,

      Пикассонинг ўзи парвозга йўллаб,

      Мармар қанотини силаган.

      БРОНЗА

      Ундан жасоратга қўйдилар ҳайкал,

      Сўнгра бош эгдилар ботир олдида.

      Офтоб ҳам тепада тўхтаб қолди-да,

      Мардона қаддига берди зар сайқал.

      У – гўё мардликка олтин қасида,

      Севиб покладилар гар ғубор қўнса.

      Шу жасур инсоннинг қиёфасида

      Олтинга айланди илк бор… бронза.

      ҲИЛОЛ

      Нимага ўхшатай ҳилолни?

      Гўзал қошигами, нимага?

      Ё у кўклам ҳақидаги хаёлми,

      Қиёс этсаммикин олтин кемага?

      Ёхуд ўхшатайми кўк дилбарига —

      Само зангорини ҳўпловчи,

      Кумушдан тўқилган ҳарир барига

      Тиниқлик ва юлдуз тўпловчи?

      Оҳанрабомикин, сеҳрмикин у,

      Ё сўлимлик маъбудасими?

      Ё висолга ошиққан сулув —

      Қиз кулгусин худди аслими?

      Нени қиёс этай ой имосига

      Яна қандайин ранг, жилвалар керак?..

      Бироқ: Бу – мен, дейди ой сиймосида

      Оламга уйқусиз боқувчи юрак.

      ҚУЁШНИНГ ТУҒИЛИШИ

      Юзда ҳорғинлиги билиниб қолган

      Кунни ётоғига узатганмисиз?

      Терак учларига илиниб қолган

      Сўнгги шуълаларни кузатганмисиз?

      Зебо чаманлардан кетгуси келмай,

      Гулларга термулиб қарар шуълалар.

      Сўлим боғларни тарк этгуси келмай,

      Зумрад япроқларни тарар шуълалар.

      Шу сўнгги шуълалар аримай зардан,

      Тунда ҳам қолармиш сўнмай ҳар сафар.

      Гўзалликка шайдо шу шуълалардан

      Қуёш туғилармиш, дерлар, ҳар саҳар.

* * *

      Нурсиз милтирайди само тубидан

      Соқов юлдузларнинг олис титроғи.

      Шунда узилди-ю бири тўдадан,

      Кеча сукутига шўнғиди чоғи.

      Қалбимни ҳайратга солар негадир

      Олис сайёралар гунглиги.

      Туманлилигича қолар негадир

      Ушбу сукунатнинг сир, тугунлиги.

      Инсон оташини, тинмаслигини

      Лоқайд юлдузларга онглатгим келур.

      Руҳига сокинлик инмаслигини

      Куйлаб, тунимни ҳам тонглатгим келур.

      Толе ва ошиқлик, шеър ва гулдурак

      Ошиён қурмишдир кўнгил қатига.

      Сукут сақламайин, беором юрак,

      Қўшиқлар тўқ туннинг сукунатига.

      КУЛГУ

      Одам кулар, кўзларининг тубида

      Баҳор тиниқлиги, шўхлиги аён.

      Одам кулар, унинг табассумида

      Лолаларнинг ол хандаси намоён.

      Севинчини кўрар қуёш зарида,

      Кулгуси туташдир келгуси билан.

      Шу бахтли одамнинг ўй, назарида

      Олам кулар унинг кулгуси билан.

      ШОИР

      Туйғулари эзгу, ўйлари тиниқ,

      Қаршисида зебо, нурафшон олам.

      Ранглар жилвасидан кўзлари тиниб,

      Атрофга энтикар шу шайдо одам.

      Самоларнинг шаффоф ложувардига

      Ҳисларини

Скачать книгу