Скачать книгу

Sakitlik, genişlik, hər yan tərtəmiz! Ev deyil, cənnətdir!

      MEDİTASİYA

      Bir gün şagird yuxuda cənnətə düşdüyünü və burada Ustadın başqa şagirdlərlə birgə meditasiya etdiyini görür.

      – Cənnətin bütün gözəlliyi elə bundan ibarətdir?

      – deyə şagird heyrət içərisində qışqırır. – Biz bunu elə yerdə də edirdik.

      Elə bu zaman o, Səs eşitdi:

      – Axmaq! Sən düşünürsən ki, onlar cənnətdədirlər? Tamamilə əksinədir: cənnət onlardadır.

      UZAQGÖRƏNLİK

      Bir qumarbaz Ustada gileyləndi:

      – Dünən məni fırıldaqçılıq edərkən yaxaladılar və döyüb pəncərədən atdılar.

      Ustad qumarbazı başdan-ayağa süzüb dedi:

      – Sənin yerində olsaydım, mən yalnız birinci mərtəbədə oynayardım.

      Şagirdlər təəccüblə Ustada baxdılar.

      – Sən ona qumar oynamaqdan əl çəkməyi niyə tövsiyə etmədin?

      – Çünki mən bilirəm, əl çəkən deyil, – Ustad cavab verdi.

      SÖHBƏT

      Şagird bazarda eşitdiyi dedi-qodunu Ustada çatdırmaq üçün səbirsizlənirdi.

      – Dayan, – Ustad onu saxladı. – Söyləyəcəyin əhvalat həqiqətdir?

      – Düşünürəm ki, yox.

      – Kiməsə bir fayda gətirəcək?

      – Yox, əlbəttə.

      – Bəs gülməlidir?

      – Xeyr.

      – Onda ona niyə qulaq asım ki?

      RAHATLAŞMA

      Ustad hesab edirdi ki, pis söz olmur: hər şey şəraitdən asılıdır.

      Şagirdlərdən birinin ədəbsizcəsinə söyüş söydüyünü eşidəndə o bildirdi:

      – Bəzən nalayiq sözlər duaların verə bilmədiyi rahatlığı gətirir insana.

      DEDİ-QODU

      Bir şagird Ustada etiraf etdi ki, onun dedi-qodunu başqalarının yanında təkrarlamaq kimi pis bir vərdişi var. Müəllim istehza ilə cavab verdi:

      – Təkrar etmək elə də böyük bir günah deyil; əsas odur ki, özündən heç nə əlavə etməyəsən.

      HƏRƏKƏT

      Şagirdlər inadla Ustaddan onlara müdrikliyi öyrətməyi xahiş edirdilər. Bir dəfə Ustad onlara dedi:

      – Müdrikliyi sözlərlə ifadə etmək olmaz. O, əməllərdə özünü göstərir.

      Şagirdlər fikirləşmədən hərə bir işlə məşğul olmağa başladılar. Bunu görən Ustad ucadan gülüb dedi:

      – Bu, əməl deyil. Bu, hərəkətdir.

      ZİNDAN

      – Sən öz intellektinlə çox fəxr edirsən, – Ustad şagirdə dedi. – Bununla sən mənə öz kamerasının genişliyi ilə fəxr edən məhbusu xatırladırsan.

      BİRLƏŞMƏ

      – Allahla hansı yolla birləşmək olar?

      – Nə qədər çox səylə buna çalışırsan, o qədər də çox Ondan uzaqlaşırsan.

      – Bəs bu məsafəni necə adlamaq olar?

      – Heç bir məsafənin olmadığını dərk etməklə.

      – Bu, Allahla mənim bir vahid olduğumuz anlamına gəlir?

      – Yox, vahid deyilsiniz, amma iki də deyilsiniz.

      – Bu necə ola bilər?

      – Günəş və onun işığı, okean və dalğalar, müğənni və mahnı – bir deyillər. Amma iki də deyillər.

      FƏRQLƏNDİRMƏ

      Bir nəfər Ustada sevgilisinin xəyanətindən şikayət edir:

      – Mən elə yandım ki, daha bir də heç kəsi sevməyəcəyəm.

      – Sən bir dəfə təsadüfən qaynar plitə üzərində oturduqdan sonra bir daha heç nəyin üstündə oturmayacağına and içən adama oxşayırsan, – Ustad gülümsəyərək cavab verir.

      QEYRİ-İRADİLİK

      Bir dəfə Ustad şagirdlərindən müdrikliyin, yoxsa əməlin daha vacib olduğunu soruşdu.

      Şagirdlər həmrəy idilər:

      – Əlbəttə, əməl. Əməldə özünü göstərməyən müdrikliyin nə faydası?

      – Bəs aydınlanmamış ürəkdən gələn əməlin nə faydası var? – öz növbəsində, Ustad soruşdu.

      PƏRƏSTİŞ

      Ustad ona pərəstiş edən şagirdə dedi:

      – İşıq divarda əks olunub qayıdır. Divarın önündə diz çökmək nəyə gərək? Bütün diqqətini işığın mənbəyinə yönəlt.

      MƏXFİLİK

      Bir turist məbəddə keçmişdəki Ustadların şəkillərinə baxırdı.

      – Yer üzərində, heç olmasa, bir böyük Ustad qalıb?

      – Biri var, – bələdçi cavab verdi.

      Ziyarətçi yalvardı ki, onları görüşdürsün. Ustadla görüşən ziyarətçi soruşdu:

      – Böyük Ustadlar bu gün haradadırlar?

      – Qərib! – Ustad səslədi.

      – Ustad! – turist ehtiramla cavab verdi.

      – SƏN haradasan?

      TALE

      Bir qadın Ustada öz taleyindən şikayət edirdi.

      – Sən özün ona görə cavabdehsən, – Ustad dedi.

      – Məgər mən qadın kimi dünyaya gəlməyimə cavabdehəm?

      – Qadın olmaq – bu, tale deyil. Bu sənin qismətindir. Sənin taleyin isə ondan necə istifadə edəcəyindən asılıdır.

      DİRÇƏLMƏ

      – Keçmişini tamamilə unut və sən aydınlanmış olacaqsan, – Ustad dedi.

      – Mən belə də edirəm, sadəcə, tədricən.

      – Tədricən yalnız böyümək olar. Aydınlanma isə anidir.

      Bir qədər sonra Ustad izah etdi:

      – Sənə tullanmaq lazımdır! Kiçicik addımlarla uçurumu aşa bilməzsən.

      YUXU

      – Mən nə vaxt aydınlanmaya çatacağam?

      – Görəndə, – Ustad cavab verdi.

      – Nəyi görəndə?

      – Gülləri, ağacları, ulduzları, ayı.

      – Mən onsuz da onları elə hər gün görürəm.

      – Xeyr.

Скачать книгу