LITMIR.BIZ

      Nəhayət, bir dəfə o, müəllimin nə demək istədiyini başa düşdü: əsas olan nailiyyətin özü deyil, ona olan münasibətdir. Əsas olan hədəf deyil, eqonun4 yox olmasıdır.

      BİR UŞAQ ÜÇÜN HƏBSXANA

      Bir dəfə hökumət orqanları uşaqlar üçün islahetmə müəssisəsi açmaq qərarına gəlir. Məsləhət üçün tanınmış pedaqoqu dəvət edirlər. O, ehtiraslı bir çıxış edir, koloniyada təlim-tərbiyə işini humanist metodlarla aparmağa çağırır; uşaqlarla səriştəli pedaqoqların işləməsi, onlarla mehriban və nəvazişlə rəftar edilməsi üçün bütün səyləri cəmləşdirməyə dəvət edir.

      Çıxışını bu sözlərlə yekunlaşdırır:

      – Əgər, heç olmasa, bir uşağın mənəviyyatının pozulmasının qarşısı alınsa, onda hesab etmək olar ki, bu müəssisənin yaranmasına qoyulmuş bütün vəsaitin və zəhmətin əvəzi ödənilmişdir.

      Bir qədər sonra şura üzvlərindən biri ondan soruşur:

      – Sən nəyisə qarışdırmısan. Məgər bir uşağın xilası bütün vəsait və çəkilən zəhmətin haqqını verə bilər?

      – Əgər həmin uşaq mənim övladımdırsa, onda ola bilər, – cavabı gəlir.

      AVTORİTET

      NƏHAYƏT Kİ!

      Bir kral var idi. Hər gün keşiş ona “Bhaqavadgita”dan parçalar oxuyur və dediklərini izah edirdi. Sonra isə, adətən, soruşurdu:

      – Mənim kralım, sənə söylədiklərimi başa düşdünmü?

      Kral suala nə təsdiqləyici, nə də inkaredici cavab verirdi. Belə hallarda o, adətən, deyirdi:

      – Əvvəlcə bunu özün başa düşməyə çalış.

      Kralın cavabı keşişi pərt edirdi, çünki o bu görüşlərə həmişə çox ciddi hazırlaşırdı və izahlarının da dəqiq və anlaşıqlı olduğunu düşünürdü.

      Keşiş, həqiqətən, mənəvi axtarış içində olan biri idi. Bir dəfə meditasiya5 zamanı, o, reallığın – evin, ailənin, var-dövlətin, dostların, şöhrətin, hörmətin və bütün qalan şeylərin xəyali və nisbi təbiətini gördü. Keşiş bütün bunları o qədər aydın dərk etdi ki, ürəyində bütün bu sadalananlara olan həvəsi tamamilə itdi. O, evdən getməyi və ömrünü səyahət etməklə keçirən bir asket6 olmağı qərara aldı.

      Getməzdən əvvəl krala qısa bir məktub yazdı:

      – Mənim kralım! Nəhayət ki, mən anladım!

      SƏTƏLCƏM OLUN!

      Bir qadın bərk soyuqlamışdı və həkimlərin yazdıqları heç bir dərman ona kömək etmirdi.

      – Nə olar, bir şey edin, həkim, – deyə qadın yalvardı.

      – Bir ideyam var, – həkim fikirli halda dedi. – Gedin evə, qaynar duş qəbul edin və qurulanmazdan əvvəl çılpaq halda yelçəkən bir yerdə dayanın.

      – Düşünürsüz ki, bu kömək edər? – təəccüblənmiş qadın soruşdu.

      – Yox, amma siz sətəlcəm olacaqsınız, onu isə mən müalicə etməyin yolunu bilirəm.