LITMIR.BIZ

      Чир-чарых —

      Киӌее.

      Озарых —

      Читпеем.

      Турчабын

      Тискер:

      Азағым —

      Ӱлгер:

      Хынчам,

      Хынчам

      Посха.

      Паза

      Кӧрзем —

      Чохха…

      Хызыл чылларда тӧреен хысхырысха —

      «Ипчім тіп, іҷем тіп, – Россия!» —

      Хайлирға пілбеен хомзыныснаң

      Сӧстерні ойлатчам хази, йа?!

      Кӧрдек ам… Чӱс чазым толбаан,

      Кибелізім – иргі ойнаныстар,

      Саша-Андрейлер таптаан,

      Тадарлап ползын – хоптаныстар…

      Олох туста: Минмін – Хан Тигір!

      Россияның наа палаҷаа, —

      Иисусты ундубысхан Пигім!

      Сӧстер пазынҷа холычаам игір —

      Сонет тынын пip тобырҷаа!

      Сибдей тахаллузым – Наа кибір!

      Ниме ӱчӱн городха сыын турбын?

      Хыйғам хуруп парар ба минің?

      Тигір кӧрізін Чирімге ур, урба,

      Олох ла, нооза, тыныс – киинең!

      Эк, чыла халам, неке, аалымзар,

      Хан Тигiр тӧстерiн худалап…

      Тадар чон арали кӱр хаалап,

      Кибелімнең сыынам, Худайлап.

      Хынза, пайзаң иб турғыс салам,

      Пос посха пілігӌі тӧріп парып.

      Сӧстернең тадарлап алданам,

      Тооза чонымны аданып алып.

      Худай, тізе, мині ал халар,

      Аның адын адаан даа ӱчӱн.

      Пу чуртаста сабланып чох ползам,

      Ӧлім дее, нооза – сын ӱлӱкӱн!

      Хуюн кӧр салзаң толғалғанын,

      Сӧкленме: пычах-палты!..

      Пу чирде чил хомзынғаным

      Хуюннаң чӧрче, арса.

      Худым кізее сырбал чӧргені

      Ӧлімге нимес – чох, чох!

      Ол чӱреемнің тарыхханы:

      Мин кізі чох тозын оох…

      Кӧӧк саңнары – часхы сонатазы,

      «Луннай» мында – оғыр кӧӧ,

      Хайди хысхы табыс пораатайның:

      Ӧзӧгіп, ӱнін тартча сӧӧ.

      Арығ істі – Худай ибізі,

      Син мында чазыр сӧстеріңні,

      Кӧк тигірні сарыннар ибіріп,

      Сығар тастир тооза тӧстеріңні.

      Ax-тик син турарзың чалаас,

      Уйадарзың чазыт кибеліске,

      Хайди пірееде илбек арғаас

      Стиғын арағанаң эміскен.

      Сым пол! Мында Худай ибізі!

      Кӧӧктер саапча часхы сонатазын…

      Иртірчелер олар илбек ибіріг

      Пу сӧстерге махтанҷых авторның.

      Пурунғы тӧстер, хыйғы салып:

      «Кӱн хонығы чирін кӧстеелер!

      Чайааннар! Тӧрир пісте Алып!

      Чир-чарыхха хыныс ӧртееннең!»

      Туйғах ізі – тағлар

Скачать книгу