Алтын сандыктагы ырлар - Кадыр Абакиров

Скачать книгу

ТҮН

      Мерген менен аңчылыкка баргамын

      Анда менин эс тарта элек бала чагым.

      Издеп келдик эликти тоо-токойдон,

      Эч нерсе жок, жолубуз да болбогон.

      Аңчы менен бир үңкүргө түнөдүм,

      Тамактанып көрдүм тоонун түңдөрүн.

      Жомокто жез кемпирлер жөнүндө,

      Укмуш кепти укпагамын өмүрдө.

      Баатырлар кылыч менен чабышат,

      Туулган жерин алар коргоп жатышат.

      Жоо жеңилип артка карай баратты,

      Баатырлар улуу эрдикти жаратты.

      Жылдыздар асмандан көз ымдап,

      Жымыңдап шоолалары жаркылдап.

      Токой шуулдап, жез кемпирлер келеби,

      Токтоно албайм, уктай албайм мен эми.

      Yйгө келдик сапарлап эртеси эле,

      Жамгырлап шамаалданып кечинде.

      Андан бери далай жылдар өтүптүр,

      Ак булуттар тоого карай көчүптүр.

      Азыр деле мага чачып сүйкүмүн,

      Эсимде үңкүрдөгү сырдуу түн.

      Сыйкырланган ошол түнүм оболу,

      Мергенчинин мага айткан жомогу.

      Балалыкка сүйкүм отун жагыптыр,

      Бакыт түнүм жомоктолуп калыптыр.

      ЖЫЛДАРГА

      Менин алды жагыман

      Коён качты сереңдеп.

      Чар тарапты карап коюп,

      Безип барат элеңдеп.

      Бир кезде мен жаш элем,

      Чачтарымды ак басты.

      Гүл чачтым эми алчадай,

      Жылдар дагы коён өңдүү,

      Дайнын кетти таптырбай…

      ОЙЛОНУУ

      Уйкусурап түн жарымы мезгилде,

      Уктайм анан бир кезекте ойгоном.

      Секетим ай, сакталдың го эсимде.

      Сени эстеп кайра- кайра толгоном.

      Эрктүү жүрөк ак сүйүүнү жаратса,

      Эчен жылдар эстен кете койбогон.

      Сүйкүмүнөн жылдыз жанып баратса,

      Сүйүү ушундай ыйыкпы деп, ойлоном.

      КЕЧИНДЕ

      Саан бээлер чогула,

      Келип жатат желеге.

      Күн кылкылдап батууда,

      Кызылын чачып кечинде.

      Аркы жактан үн берип ,

      Козу маарап, үн салат.

      Короого ээрчен ат келип,

      Чоң казыкка байланат.

      Сүйкүмдүү кеч ашыгып,

      Тоолорго келди шашылып.

      Жылкылар жөнөйт жайытка,

      Жылга менен даң салып.

      Сапар тартып төрлөргө,

      Булут көчөт шашылып.

      Белесте булагы көрк төгө,

      Берметтери чачылып!

      Суур торсоюп аңкуштап,

      Кире качат ийнине.

      Тоонун гүлүн жел термеп,

      Назиктик отун билдире.

      Арыдан тосуп койлорун,

      Атчан малчы ашыгат.

      Түнөргөн булут аскадан,

      Түнөк издеп шашылат.

      ЧАКЫРЫК

      Алыс жакта чабан үйү көрүнөт,

      Айланага бийлик кылып түн жүрөт.

      Терезеден алсыз нурлар таралып,

      Тигинде жалгыз чырак бүлбүлдөйт.

      Ошол үйдө мен чоңойдум бир учур

      Балалык кез анда өтүп закымдайт.

      Баары көөндө ошол чырак ошол түн,

      Бакыт болуп мени алдыга чакырат.

      БАЛКИМ

      Айлананы

Скачать книгу