ТОП просматриваемых книг сайта:
Goedheid en guns. Jenna-Leigh February
Читать онлайн.Название Goedheid en guns
Год выпуска 0
isbn 9780796319128
Автор произведения Jenna-Leigh February
Жанр Религия: прочее
Издательство Ingram
“Cliché, cliché!” sê mense dalk. Dit wat Hy vir my persoonlik sê, dít is sy Woord vir my!
Vir ander mense maak sy woorde dalk nie sin nie. Ek self kan op ’n manier insien waarom sommige mense gedink het Petrus-hulle was op Pinksterdag gesuip. Hulle het nie sin gemaak nie. Petrus was daar om reg te help. “Julle sien en hoor vandag waarvan Joёl gepraat het!” Joël se woorde wat gestalte kry. Alles wat is, was eers woorde. “Laat daar lig wees. En daar was lig.”
Mooi so, Petrus! Antwoord die dwaas nie na sy dwaasheid nie. Antwoord Hom na die Woord wat in vervulling kom. Dit wat vooruit gesê word … en dan gebeur. Sal God iets sê en dit nie doen nie, of iets spreek en dit nie waar maak nie? Hy skep met woorde.
Kinders van die lig is nie dronk nie; hulle is slim …
God was sober daardie nag toe Hy met my gepraat het. Daar was liefde in sy waarheid. Hy het die waarheid nie opgedollie om ons te pas nie. Hy het nie ons pyn of die werklikheid van ons lyding ontken nie. Hy het die groter werklikheid erken. Hy het erken, en nie ontken nie, dat Hy die Christus, die Herder, die groter werklikheid is.
Weet jy wat is mooi? Hy het my nie verby daardie nag probeer rypdruk na môre toe nie. Nie mooi broodjies gebak of gelieg en die waarheid probeer versag nie. Die waarheid was hard. Jy het geloop. Die tyd voordat jy terug sou wees, sou kort wees. Bitter kort en bitter intens. Dit was die werklikheid. My eie gebrokenheid moes ek met soberheid deur; my tyd gekoppel aan ’n ander se tyd.
Jy weet en ek weet, kind, dat daar tye is dat die kring van ’n ander se arms nie groot genoeg is om die pyn binne-in ons dood te druk nie. Daar is tye dat Hy self moet ingryp en self moet kom. Dat Hy sy Woord moet spreek en dit wat kortkom met woorde moet skep.
Hy het daardie nag verder as ons al twee se seer gesien. Hy het vandag en môre gesien. Vir my het Hy gesê wat Hy moes; vir jou het Hy jou gang laat gaan, maar nie alleen nie. Hy het saam met jou gegaan en Hy het saam met my gebly.
Onthou jy nog sy eerste wonderwerk? Sy ma wat vir die bruilofswerkers sê: “Doen net alles wat Hy vir julle sê.” Hy wat vir sy dissipels sê: “Julle is my vriende as julle alles doen wat Ek julle beveel.” Jesus en sy mamma wat uit een mond praat.
Wat, wonder ek egter, het Maria daardie dag laat weet om te doen wat Hy sê … Om haar kind se vriend te wees?
Onthou jy Christus aan die kruis, sy ma wat onder staan? Hulle afskeid?
Daar is iets waaraan ek nooit gedink het voordat Hy dit daardie nag vir my gesê het nie.
“Jy verloor haar vanaand as jou kind. Hou goeie moed! Ek gee haar vir jou terug, as jou suster. En jou vriendin.”
Daardie nag het Hy my, geestelik, jou ma gemaak.
Dis nie ’n nuwe storie hierdie nie, kind. Dis die een van Abraham en God en van God en Job. Dit wat Hy in die eerste plek gegee en ons verloor het, vir ons sal Hy dit teruggee. Dit wat Hy in die eerste plek gegee en ons geoffer het, dit sal Hy oor en oor gee. En oor. En oor.
Soos die sand aan die see en die sterre in die hemel, so baiemaal oor!
Ek onthou hoe ek daardie nag bly dink het dat die Vader Hom met my vereenselwig. Die Vader wat sy kind verloor het, en Hy het. Terwyl ek onlangs hieroor nagedink het, het iets anders my getref. Hy het my daardie nag vertroos en verstaan, nie net as die Vader nie, maar ook as die Seun. Die Seun wat sy ma verloor het.
Sý sou Hom wen as broer en as vriend. Hý sou haar geestelike Vader word.
So werk dit dan. Toegegee, nie vir almal nie. Vir sommige van ons.
Soms gaan kinders weg as kinders in die vlees. Soms kom kinders terug as broers, as susters, en as vriende in die gees.
God ook, begeer nie vleestelike kinders wat vleestelike kinders bly nie. Hy begeer kinders wat leer en groei en grootword. Kinders wat in die Gees sy broers en susters en vriende word.
Destyds – ek het nie een dag ophou bid nie! En eendag, skielik, terwyl my woorde die atmosfeer in skree, het jy jou eerste tree gegee. Jou terugreis na God het begin. Die uur en die oomblik toe dit in die gees gebeur het, kon ek pinpoint … Ek het geweet. Elke juk was stukkend; elke ketting gebreek.
Genade, deur en deur; dit het eerste in die atmosfeer gebeur …
Daar is ’n ander nag waarvan ek weet, toe die dissipels heelnag gewerk en niks gevang het nie. Heelnag deur het die Meester hulle laat sweet. Instinktief weet ek dat dit goed was vir hulle. Toe die oggend breek, het Jesus op die strand gestaan. Jesus in die Gees; by hulle in die vlees. Net omdat hulle Hom nie gesien het nie, wil dit nie sê Hy was nie daar nie. Of dat Hy nie besig was om self te werk nie.
Die nag impliseer net so min sy afwesigheid en sy onaktiwiteit as wat die dag sy teenwoordigheid en sy aktiwiteit impliseer. Op enige gegewe oomblik is die Here daar. Op enige gegewe oomblik is Hy aan die werk. Dis wat Hom Here maak.
Daardie nag – was Hy afwesig, koud? Of was Hy vaderlik?
Daar is dinge wat Hy van ons weerhou en dinge wat Hy ons spaar. En dan is daar dinge wat ons net deur sweet en ondervinding kan leer.
Dit was oggend toe die dissipels uiteindelik weet – Hy het mét die vis gekom.
Wie die seëninge van die Here wil hê, moet die Here van die seёninge begryp en goed begryp. Hy soek nie offerandes nie – gooi die nette uit – Hy soek gehoorsaamheid. Wat kan ons gee wat Hy nie reeds besit nie? Wat kan ons gee wat Hy nie in die eerste plek vir ons gegee het nie? Daar moet ’n groter rede vir ons offer wees.
Die rede is gehoorsaamheid. Die rede is Hy. Hy soek Homself in ons.
Ek wou iets oor die nag oor die algemeen sê. Die nag maak my nie meer so bang nie.
Vrees jy ook nie die donker nie, want jy het, profeties, in die nag begin. Alles wat God geskape het, het in die donker begin. Die aand en die môre saam maak die dag. Blaas die basuin, my kind, daar’s werk! Die dag van God begin, amptelik, in die nag.
Die Bewaarder van Israel werk en alles wat Hy doen, is welgedaan. Sodra die dag breek, sal die Lig die vis aanwys. Strategies neffens die boot in plek geplaas.
Daardie nag toe Hy vir my gesê het: “Jou kind is Myne, Ek bring haar terug!” het Hy dit (goed) bedoel. Geestelik was dit so en dit was klaar.
Die nag toe Hy gesê het: “Kyk, my kind, Ek bring haar terug!” daardie nag het jy, streng gesproke, huis toe gekom.
Welkom tuis.
Ek lief jou, Meisiekind!
Конец ознакомительного фрагмента.
Текст предоставлен ООО «ЛитРес».
Прочитайте эту книгу целиком, купив полную легальную версию на ЛитРес.
Безопасно оплатить книгу можно банковской картой Visa, MasterCard, Maestro, со счета мобильного телефона, с платежного терминала, в салоне МТС или Связной, через PayPal, WebMoney, Яндекс.Деньги, QIWI Кошелек, бонусными картами или другим удобным Вам способом.