LITMIR.BIZ

      1 Op hierdie Vrydag was Jesus in die tuin van Getsemane saam met sy dissipels toe een van hulle, Judas, Hom met ’n kus verraai het en Hy gevange geneem is.

      2 Jesus is voor die Joodse Raad gedaag en valse getuienis is teen Hom ingebring. Die hoëpriester het Hom na Herodes gestuur, wat Hom weer na Pilatus, die Romeinse goewerneur, verwys het.

      3 Die goewerneur kon geen fout met Hom vind nie, maar soos dit die gebruik was met Pase, kon die goewerneur ’n gevangene vrylaat. Hy wou toe weet wie moet hy vrylaat, Barnabas die berugte rower of die onskuldige Jesus? Die skares het gekies om Barnabas los te laat, maar vir Jesus wou hulle kruisig. Dit is nou dieselfde Jesus wat so baie van hulle gesond gemaak, duiwels uit hulle gedryf, dooies opgewek en ander wonderwerke vir hulle gedoen het. Dit was ook die man wat vir hulle die goeie weg van verlossing gewys en hulle vertel het hoe God se koninkryk daar uitsien.

      4 Nogtans wou hulle Hom kruisig, want volgens 2 Korintiërs 3:14 was Israel se verstand versluier sodat hulle Hom nie kon of wou aansien vir wie Hy is nie. Terwyl Hy tot hulle voordeel opgetree en wonders vir hulle gedoen het, het hulle hom vereer, maar noudat Hy ’n gevangene was, word hulle maklik opgesweep om Hom te laat teregstel. Ons moet ons nie deur wonderwerke laat beïndruk en verlei nie, maar liewer ons heil soek in Jesus, die Verlosser, self.

      5 Goewerneur Pilatus het sy hande voor die skare in onskuld gewas. Die hele volk het aangedui dat hulle en hul kinders die verantwoordelikheid vir die vergieting van Jesus se bloed sal aanvaar. Die goewerneur het Jesus toe laat gesel en Hom aan die gepeupel oorhandig om gekruisig te word. Tot vandag toe het God nog nie weer die Israeliete besoek soos in die tyd van die Ou Testament nie. Met die vernietiging van Jerusalem deur die Romeine is talle Jode as ballinge weggevoer en ander is opgehang; in die Tweede Wêreldoorlog is ses miljoen Jode vermoor, en tot vandag is hulle nog gedurig met die Palestyne in ’n stryd om oorlewing gewikkel. Maar sê Matteus 21:43 dan nie dat die koninkryk van God van hulle weggeneem en aan ander volke gegee sal word nie – volke wat die vrugte van die koninkryk dra?

      6 Op sy lydenspad is Jesus bespot, en uittartend het die soldate ’n “koninklike” pers mantel vir Hom aangetrek en ’n doringkroon op sy kop gedruk. Hulle het kamtig gebuig voor Hom as “die koning van die Jode”; hulle het Hom geklap en selfs op Hom gespoeg. En Hy moes self sy kruishout na Golgota, die plek van teregstelling, dra. Daar is Hy gekruisig saam met twee misdadigers aan weerskante van Hom.

      1 Daar was duisternis vanaf twaalfuur tot drieuur die middag.

      2 Daar was groot aardbewings, die aarde het geskud en rotse het uitmekaar gebars.

      3 Gelowiges is uit die dood opgewek en het uit hul grafte uitgegaan.

      4 Die soldate het oor die besit van Jesus se kleed die lot gewerp, soos voorspel is.

      5 Die voorhangsel van die tempel het van bo tot onder in twee geskeur. Dit was simbolies van die feit dat direkte toegang tot God nou vir mense moontlik gemaak is. Hebreërs 10:19–20 sê deur Jesus se versoeningsdood het sy bloed vir ons die weg gebaan tot in God se Heiligdom.

      6 Sommige toeskouers by Jesus se kruisiging is deur alles wat daar gebeur het gedwing om te erken dat Hy werklik die Seun van God was – byvoorbeeld die offisier en die soldate om die kruis.

      7 Daar was oomblikke van skok en verbystering, soos by die twee voetgangers saam met wie Jesus ná sy opstanding op die pad tussen Jerusalem en Emmaus geloop het, en hulle Hom nie dadelik herken het nie (Luk 24:13–30).

      8 Daardie Paasfees in Jerusalem het baie mense diep geraak en wonderlike dinge laat ervaar. Sedertdien word die kruisiging en opstanding van Jesus steeds herdenk met hernude feesvierings in die geloof, en met die gebruik van die sakrament van brood en wyn, soos Jesus dit pas voor sy kruisiging ingestel het (vgl Luk 22:14–23).

      1 Lukas 23:33–34: “Vader vergeef hulle, want hulle weet nie wat hulle doen nie.” Hoewel Jesus onregverdig tereggestel word en met die spykers deur sy hande erge lyding verduur, vra Hy God om dié wat dit aan Hom doen, te vergewe. Net so tree Hy tot vandag toe nog vir ons in by God (Heb 7:24–25).

      2 Lukas 23:39–43: “Ek verseker jou, vandag sal jy saam met My in die paradys wees.” ’n Rower wat langs Jesus aan die kruis hang, bely sy sondes en vra Jesus om aan hom te dink wanneer Hy in sy koninkryk kom. Jesus vergewe die man. Al ly Hy in daardie stadium geweldige pyn en lyding, dink Hy nie aan Homself nie, maar gee in genade aandag aan die man se belydenis. My vriend, sien jy dat dit nie ’n hele seremonie hoef te wees om gered te word nie. Al is jou sondes hoe groot, kan jy dit net in opregtheid bely en Jesus as jou Verlosser aanneem (Heb 4:6–7).

      3 Johannes 19:25–27: Jesus sê aan sy moeder: “Daar is u seun” en aan die dissipel vir wie Hy baie lief was, sê Hy: “Daar is jou ma.” Ons leer hieruit dat ons vir mekaar moet omgee as broers en susters in Jesus (vgl 1 Pet 1:22–23).

      4 Matteus 27:45–46: “My God, my God, waarom het U My verlaat?” God het Hom aan Jesus onttrek terwyl Hy aan die kruis gehang het. Dit was omdat die Seun die las van die bittere kruisiging alleen moes dra, sonder enige hulp van die Vader. Weet dan dat, as jy die dag alleen voel, Jesus daar is vir jou, want Hy weet hoe dit voel.

      5 Johannes 19:28: “Ek is dors.” Ons wat van Jesus se geestelike water drink, kry nooit weer dors nie, en strome lewende water sal uit ons borrel, soos in Johannes 4:14 gesê word. En uit hierdie lewende water kry ons ’n ewige lewe.

      6 Johannes 19:29–30: “Dit is volbring.” Jesus het die lydensweg van die kruis afgehandel toe Hy sy bloed vir ons gestort het, sodat ons nooit meer hoef te ly onder die straf vir ons sonde nie. Selfs al sterf ons wat in Hom glo hier op aarde, sal ons in alle ewigheid nie sterwe nie, maar ewig lewe (Joh 11:25–26). Hierdie wonder herdenk ons met die sakrament van die nagmaal.

      7 Lukas 23:45–46: “Vader, in u hande gee ek my Gees oor.” Toe Jesus sy laaste asem uitblaas, het die voorhangsel van die tempel van bo tot onder middeldeur geskeur. Waar mense in die Ou Testament deur priesters diere moes offer vir vergiffenis van sondes, het Hy in sy eie liggaam vir ons sondes geboet (Rom 8:3). So het Jesus vir ons die direkte lyn van aanbidding daargestel deur die voorhangsel wat ons van God geskei het, simbolies weg te neem. Ons het nou vrye toegang tot Hom en ons kan nou in Hom bly en Hy in ons.

      8 Johannes 15:4. Ons sondige natuur is nou in Christus dood vir hierdie wettiese, sondige, wêreldse bestaan en ons lewe nou in Hom (vgl Rom 6:6–8; 8:3; Kol 2:20). Boonop sê Matteus 22:32 dat God nie ’n God van dooies is nie.

      1 Op die Sabbatdag, die derde dag ná sy dood, het Maria Magdalena en Maria by die bewaakte graf gekom om sy liggaam te balsem. Die swaar klip voor die opening van die graf was egter weggerol en die graf was leeg! Net die doeke wat om sy dooie liggaam gedraai was, het daar gelê. Toe verskyn daar ’n engel aan hulle en deel hulle mee dat Jesus opgestaan het, soos Hy voorspel het. Baie mense het Hom daarna lewend gesien. Hy het by verskeie geleenthede aan sy dissipels verskyn en die laaste keer aan hulle opdragte gegee en hulle geseën: “Gaan dan na al die nasies en maak die mense my dissipels. Ek is by julle al die dae tot die voleinding van die wêreld” (Matt 28:19–20).

      2 Omdat Jesus in

Скачать книгу