LITMIR.BIZ

Скачать книгу

uchun u ma’yus.

      – – Bükme!.

      – – Bükme..

      – – Bükme!!

      – – Bükme!

      – – Bükme!!!

      – – Bükme!!

      – – Bükme!!!!

      – – Bükme!!!

      – – Bükme, bükme, bükme, bükme, bükme, bükme!!!!! – Zulka chuqur nafas oldi va qichqirdi – Aaaaaooo!!!!!!!

      – To’ng’iz kabi qichqirmang. – Pukik ketib qoldi.

      – – Va «cho’chqa» nima?

      – – Bilmayman, shuning uchun menga shunday bo’ldi.

      – – Qayerdan?

      – – Tuyadan.

      – – Tuya? Bu nima so’z?

      – – A?.. Ha, shuningdek «cho’chqa» kabi. Meni tinch qo’ying, allaqachon chayqalib ketdi.

      – – Oh! Ha, dam oling.

      – – Nima, «aaaaa»? – dedi Pukik.

      – – Ha, tushundimmi?! – Zulka ko’zini qisdi.

      – – Nima, «tushungan»?

      – – Bu «to’ng’iz» «tuya», «tuya» esa..

      – – «cho’chqa»! – deb qichqirdi va devordan yana bir ildiz otdi. – Yaltiramaydi… Ovqatlanishni xohlaysizmi? – va uni ko’ziga tikdi.

      – – Ug.. – u tupurdi. – Ha, nima yeysiz, lekin ovqatlaning. Atrofga nazar tashlang. Hammasi qanday go’zal, Darkoo..

      – – Toto va u qoramtir va quyqasi bo’lmagan, ko’rinmas, sizdan boshqa.

      – – Va yana qarang, bu sizning vataningiz, vataningiz!!

      Pukik ahmoqona va jimgina bosh suyagini ko’tardi va konsentrlangan nigohini burdi va yana hech narsa ko’rmadi. U hayratlanmay va yon tomonlariga tikildi… va yana.

      – – Ha, siz qaramaysiz, lekin ichkariga qarab, chuqur ma’noga ega…

      – – Nima?

      – – Bu!.. Biz ichkarida nima xohlasak.

      – – Men hech narsani ko’rmayapman. – va Pukik xafa bo’lib soqolini tushirdi.

      – – Qanday qilib: ko’ryapman, lekin siz ko’rmaysizmi? -Zulka bo’yni asab bilan bosh suyagini ikki marta burdi va burila boshladi: endi o’ngga, keyin chapga, keyin tepaga, keyin pastga … – Endi vatan zulmatining go’zalligini ko’ryapsizmi?

      – -Nima bo’libdi?! – Punkik. – hammasi bir xil qayg’uli..

      – – Ha, siz yanada yaxshi ko’rinasiz! – va u bolaligida xushmuomalalik bilan uni bolg’a sportchisiga o’xshatib qo’ydi. Boshi chayqalib ketdi, yulduzlar ko’rinmadi, lekin uning ko’zlarida dog’lar bor edi.

      – – Meni tinch qo’ying, xunuk. – deb baqirdi u.

      – – Qani?! – va u o’z kuchining ustunligidan foydalanib, Kazuldan ikki baravar kichikroq bo’lgan sardorlar optik asabni to’g’rilab, burchak tezligi inertsiyasi bilan devorga uloqtirdi. Sardlar asab tugashiga ega emas edi va shuning uchun og’riq his qilmadi, shuning uchun Pukik bilyard to’pi va rikoshet kabi qattiq sirtlardan sakray boshladi: peshonasini devorga yopishgan toshga urib, keyin shiftga, keyin shiftga, polga, yana devorga, boshqa devorga. qavat haqida, yana devor, shift haqida, pol haqida, yana devor, boshqa devor, shift haqida, pol haqida, devor haqida, boshqa devor va Zulkaga beixtiyor yugurib chiqishdi.

      – – Va o’zingizga keling, aks holda yaqin orada qandaydir qisqarish bo’ladi … – Shisha chuqur nafas oldi.

      – – Qisqartirishlar nima? – Zulka ko’zni ochishga urinib ko’rdi, ammo ko’z kosasi bir-birining ustiga o’tirdi va bo’ynini oldingi turning asabidan bog’lab qo’ydi.

      – – Siz darslarga borishingiz kerak. – deb gapini davom ettirdi Soplyushka. – Galupiyada, falokat paytida.

      – – Foydali nurlanish zaxirasi tugaydi. – birinchi shard sindirilgan, u chaqirilgan – Birinchi.

      – – Kesspools … – qo’shilgan Ikkinchidan, u ham shu nom bilan atalgan.

      – – Va shuning uchun hamma yaxshi o’lmasligi uchun, yomon malaylar yo’q qilinadi.

      – – Ularni yaxshi narsalarga taom qiling.

      – – Ha, agar biz boshqa oziq-ovqat manbai topmasak, baribir o’lamiz. – Shisha so’zini yakunladi va barchasi birdan bir ovozdan yig’lashdi. Zulka nima deyilganini hali anglay olmadi, uni tezroq ochish muhimroq edi va u o’zini yuqoriga ko’tarib, burilishlardan birini va ko’z kosasini oyoq suyagi yordamida tortib oldi va bo’shashmasdan, so’ngra o’rashda va hokazo. Ko’z cho’zilib ketgan va bir lahzadan keyin tanasi ko’zga yugurib kirdi. Ko’z tanadan uchib chiqib, asabni bo’yniga cho’zdi, u bahor bilan ko’tarildi va tunnel bo’ylab ko’zning orqasiga tortildi. Ko’z ochilmagan va cho’zilgani sababli Zulkani sudrab, devorga keskin burilib, bir teshikni qoqib yuborgan. Chopik uchib ketdi va uning ko’zlari ochilib qoldi. Aka-uka qutqaruvga shoshilishdi va birinchi marta, chumolining qo’lidan «tortib olish» qiyinchilik bilan, beshinchi urinishdan ular ko’zlarini tiqilib qoldilar va devor qulab tushdi, ular ulkan teshikka noma’lum narsalarni yaratdilar. Qishloqdan oldin Galupy erdagi hayot haqida bilmagan yoki ma’muriyat ularga xabar bermagan.

      Ularning barchasi poshnalari ustiga suyanib, qishloqni Galuplarning katta qismi ko’rmaguncha, quyoshning tabiiy yorug’ligini sezdilar.

      To’satdan, yana qorong’i tushdi va chumchuq Stasyan tuynukka zo’rg’a uchib kirib, qornida qotib qoldi.

      – – Oh, siz kimsiz? – deb so’radi Zulka.

      – – Uni uring!! – deb baqirdi o’ninchi pichirlash va bo’lajak jangchilar uzoq vaqtdan beri o’rganilmagan hujumga qarshi pozitsiyani egallab olishdi. Barcha zarbalardan pashshalar maydalanib uchib ketishdi, ular o’ldi, uchinchilari uchib ketishdi.

      – – Oy, ah, ah, ah, ah!!!! – qichqirdi qashqaday chumchuq. – nimaooooooh uchun????

      Stasyan ularning shovqinini tushunmadi va shuning uchun o’zini himoya qilishga va ovqatlanishga qaror qildi. U kazulidan ikki baravar ko’p edi, shuning uchun tumshug’i bilan Shishaning ko’nglini ovladi. – qichqirdi u.

      – – Aahai yay yay, u tishlaydi va men, ahmoq, unga shafoat qilaman. Uni uringlar, yigitlar. – va soqchilar yana chumchuqqa uchib kirib, uni urishdi va Zulkaning kuchli sakrashi uni teshikdan chiqarib yubordi. Uning harakatlari uning panjalari bilan yordam berdi, u uni tananing orqa tomonini teshikdan ushlab turdi. Stasyan tashqariga tiklanmay qochib ketdi. U endi oldingiday ucha olmadi. Notanishlarning zarbalaridan barcha go’ng chivinlar bilan birga uchib ketdi, lekin u tez, tez yugurdi, tez yugurdi, tez yugurdi, tez yugurdi, tez yugurdi, tez yugurdi, tez yugurdi, tez yugurdi va yugurib ketdi, shuvoq yovuz butalarda yo’qoldi, erga yotdi va uxlab qoldi…

      apulase uchinchi

      yo’lda

      Ko’p o’tmay Generalisiphilisning o’zi g’orning oxirida sodir bo’lgan voqeani bilib oldi. Barcha Galupii, uning Prezidenti, Semisrak. Ushbu Katta Galupiya Oliy Parlamentining Botva teshikidagi Cherepovichlar Kengashi (NBVPVG) ushbu teshik-nou-xau o’rganib, o’rgangan. (Nora – bu joy; Botva – bu koloniya ongining yig’indisi).

      – – Men hammadan turishingizni so’rayman!! – dedi Prezidentining matbuot kotibi Kasuliya Zak, – Sam, Minorasiz Buyukligi, Generalisifilis All Galupov, Uning Prezidenti, Oliy Lord, Semisrak prt… OOOOTSTOOOOY!!!!

      Hamma

Скачать книгу